กรัชกาย เขียน:
Rosarin เขียน:
กรัชกาย เขียน:
Rosarin เขียน:
กรัชกาย เขียน:
Rosarin เขียน:
กรัชกาย เขียน:
ในเมื่อนิพพานเป็นสิ่งที่เห็นได้ยาก หยั่งรู้ตามได้ยาก เมื่อยังไม่เห็น ก็นึกไม่เห็น เมื่อยังไม่เข้าถึง ก็คิดไม่เข้าใจ ถ้อยคำที่ใช้บอกตรงๆและสัญญาที่จะใช้กำหนดก็ไม่มี ดังกล่าวมาฉะนี้ จึงน่าสังเกตว่า
ในการกล่าวถึงนิพพาน ท่านจะพูดอย่างไร หรือใช้ถ้อยคำอย่างไรต่อที่
viewtopic.php?f=1&t=56450
ดับกิเลสได้หมดก็ถึงแหละ
ก่อนอื่นต้องเข้าใจความจริง
ที่กายใจตนกำลังมีให้ได้ก่อนว่า
อะไรที่กำลังมีจริงๆเดี๋ยวนนี้เลยค่ะ
แล้วอะไรล่ะทีมันมีจริงๆเดี๋ยวนี้น่าขอรับโผม
ไม่มีตัวตนคนมีแต่จิตเกิดดับสืบต่อไม่ขาดสายแต่ละ1ประเภท
หลากหลายตามการสะสมไม่ซ้ำตรงทุกคำที่กำลังมีในพระไตรปิฎก
ที่ดับไปแล้วไม่กลับมาเกิดให้รู้อีกเลยเกิดจิตขณะใหม่ตลอดก็ไม่รู้เพราะขาดสุตมยปัญญา
พูดอยู่หยกๆ ไม่ดูเออนี่
อ้างคำพูด:
บอกเลยว่ามโนอย่างแท้จริง
เพราะมโนไปอนาคตธรรม
ยกตัวอย่างเช่น
ให้รู้ว่าตนไม่ใช่คน สัตว์ สิ่งของ
สิ่งนี้เป็นอารมณ์ของพระอรหันต์
ให้ตนไปรู้รสนิพพาน
ตนไม่ได้พระอริยะจะไปรู้รสนิพพานไม่ได้
เป็นโสดาบันจึงจะรู้รสนิพพาน
เขาสอนเหมือนตนเป็นพระอรหันต์ไปแล้ว
คนที่ฟังก็มโนตาม แต่ปฏิบัติตามไม่ได้ เพราะต่างคนต่างมโนไป
ใครมีกามราคะมากก็มโนไปอีกทาง
ใครมีโทสะมากก็มโนไปอีกทาง
ใครที่โลภมากก็มโนไปอีกทาง
ใครโมหะมากก็มโนไปอีกทาง
การปฏิบัติสมาธิพร้อมเจริญสติปัฏฐาน
เป็นการแก้ไขการมโน แก้การฟุ้งซ่าน
เดี๋ยวนี้เลยคริคริคริเลือกเห็นที่กำลังเห็นได้หรือคะ
เลือกรับรู้แต่กลิ่นหอมๆไม่มีกลิ่นเหม็นเลยได้หรือคะ
เลือกได้ยินแต่เสียงไพเราะเสนาะหูโดยไม่ได้ยินเสียงด่ากันได้หรือ
จิตได้ยินทีละ1เสียงก็ดับคนทั้งตัวไม่มีตัวคนแล้วเดี๋ยวนี้เลยนับสิได้ยินกี่เสียง
อย่าลืมน๊า...จิตเกิดดับทีละ1ขณะได้แค่1ทางและทั้ง6ทางไม่ปนกันไม่พร้อมกัน
กุศลและอกุศลไม่ปนกันเป็นคนละขณะจิตถ้าไม่ฟังเพื่อรู้แยกทางกันจริงๆจะไปรู้อะไรได้คะดับหมดแล้ว
หลงได้ใจจริงๆ ยิ่งกว่าหลงถ้ำอีก คิกๆๆ
เวลาหอมกะเหม็นเป็นกิเลสทั้งคู่เลยอุดจมูกเวลาเหม็นคริคริคริมีตัวตนทันทีที่กั้นลมหายใจ
หรือเอามืออุดจมูกเพราะมีวิภวตัณหาไม่อยากได้กลิ่นเหม็นที่ไม่น่าพอใจมีโทสะ+โมหะ
และมีภวตัณหาอยากได้แต่กลิ่นหอมดีๆมีโลภะ+โมหะหนีไม่พ้นกิเลสในชีวิตประจำวัน
เวลาได้กลิ่นเนี่ยมันหอมทันทีแล้วก็เหม็นทันทีไม่ใช่หรือคะเอากิเลสออกไปตอนไหนคะ
แสวงหานายช่างผู้สร้างเรือนไปไหมไปตลาดร้านค้าเพื่อซื้อน้ำหอมที่ชอบใจมีกามตัณหา
ทุกคำในพระไตรปิฎกคือปัจจุบันธรรมตรงขณะก่อนดับไม่มีใครรู้ความจริงนอกจากพระสุคต
ตถาคตตรัสรู้ความจริงที่ไม่มีใครรู้ได้นอกจากฟังแล้วไตร่ตรองจนเห็นโทษของความไม่รู้จึงมีศรัทธาที่จะฟัง
https://youtu.be/vbXP_lKScnw 
ไม่ได้มีอะไรเลย