“งานกับคน เป็นของคู่กัน พรากจากกันไม่ได้
สาระสำคัญที่สุดของชีวิต ขึ้นอยู่กับการทำงาน
การงานนี้ เป็นแก่นสารของชีวิตเราทุกคน
ประเทศชาติของเราก็ดี ตัวเราเองก็ดี

ที่เจริญก้าวหน้ามาถึงเพียงนี้ ก็เพราะมีความขยัน
ทำการงาน จะเป็นทรัพย์ในดิน สินในน้ำ อะไรก็ดี
ถ้าคนไม่ขุดขึ้นมา แล้วก็ใช้การไม่ได้ ที่นำมาใช้ได้
เพราะคนเราทำเอาทั้งนั้น

คนที่เกียจคร้าน ไม่มีคุณค่าอะไรเลย
สักสตางค์แดงเดียว คนที่ขยันเท่านั้น มีคุณมีค่า
ขอฝากญาติโยมทั้งหลายไว้คิดพิจารณา."

ครูบาพรหมา พฺรหฺมจกฺโก






“คุณไม่ชอบคนนินทา จึงหนีนินทา
หนีผู้หนีคน คุณจะหนีไปไหน ไม่อยากได้ยิน
ไม่อยากได้เห็น ไม่อยากได้รับ ได้รู้ คนเขานินทา
เขาว่าร้ายเรา โดยการหนีไปอยู่แต่ผู้เดียว

ถ้าอย่างนั้น คนหูหนวก ตาบอด
เขาคงไม่มีทุกข์ เขาคงเข้าพระนิพพาน
กันหมดแล้ว แต่พระพุทธเจ้า
พระองค์ทรงให้ใช้สิ่งที่มี ฝึกตนเอง
สอนตนเอง เราห้ามเขานินทาไม่ได้ดอก

แต่เราห้ามใจเราไม่ให้ทุกข์ได้
เราห้ามใจเรา ไม่ให้ไปใส่ใจคำพูดเหล่านั้นได้
แก้ที่ใจสิ! จะไปแก้ที่หูได้ยิน แก้ตาได้เห็นทำไม?
เราห้ามหูไม่ให้ได้ยินก็ไม่ได้ เราห้ามตาไม่ให้เห็น
ก็ไม่ได้

สำคัญ คือ เราพิจารณาใจเรา ไม่ให้ใส่ใจ
ไม่ให้ทุกข์ได้ ทุกข์กับปากคน ก็ทุกข์จนตายนั่นล่ะ ไม่มีใคร ที่ไม่ถูกนินทา แก้ที่ใจ อย่าแก้ที่กาย
อย่าแก้ที่คนอื่น ให้แก้ที่ใจเรา

แก้ที่ความรู้สึกเรา จะหนีไปไหน มันก็ถูกนินทา
มันเป็นของคู่โลก สรรเสริญก็เป็นของคู่โลก
หนีไปก็หอบทุกข์ไปเต็มหัวใจ จะไปกับทุกข์ทำไม
ทำไมไม่แก้ตรงที่มันทุกข์

คุณไม่ได้ทุกข์ที่เขา ไม่ได้ทุกข์ที่หู ที่ตา
ไม่ได้ทุกข์ที่การนินทา แต่ทุกข์ที่ใจ
ให้ตั้งสติสังเกตใจ ดูใจ แก้ใจ แก้ใจได้
ไปอยู่ไหนก็ไม่ทุกข์ เข้าใจนะ

ให้มีสติตอนได้ยิน ได้เห็น พิจารณาตอนทุกข์
ตอนเห็น ขณะทุกข์ตอนนี้ เดี๋ยวนี้นะ
อยู่ในถ้ำกาย อย่าอยู่ในถ้ำหินนะ"

หลวงปู่หา สุภโร







“สมาธิ ทำให้คนฉลาด
ทำให้คนรู้จักใจตัวเอง
สมาธินี่เป็นการทำเบรค
คนเราโดยมาก ใจไม่มีเบรค
เพราะไม่มีสมาธิ ไม่มีสติ
ไม่มีการควบคุมใจของตนเอง

ก็กลายเป็นคนใจไม่ดี
คอยมีเรื่องอยู่ทุกวัน
เพราะขาดสติทุกวัน

แต่ถ้าเราทำใจดีๆ แล้ว
ก็ไม่มีเรื่องอะไรกับใคร
มีแต่เรื่องดี ให้เขาทั้งวัน
พูดเมื่อไหร่ ก็สบายใจเมื่อนั้น
นั่นแหละเพราะใจดี"

หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ





"ทุกคนมีความทุกข์
ทุกคนจะต้องมีความตาย ไปในที่สุด
แล้วเราจะมานั่งถือตัวถือตน
เสมอกัน เลวกว่ากัน ดีกว่ากัน
เพื่อประโยชน์อะไร

เพราะต่างคน ต่างก็ไม่มีร่างกายเป็นเรา
เป็นของเราจริง เรือนร่าง ร่างกาย
เป็นแต่เพียงบ้านเช่าชั่วคราวเท่านั้น"

พระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)