ศีลจึงเป็นเครื่องมือในการระงับทางกายและวาจาเท่านั้น

ถามว่า คนตายหรือคนเป็นใบ้แขนขาขาด เป็นคนมีศีลหรือไม่

ถามว่า คนตายหรือคนเป็นใบ้แขนขาขาด เป็นคนมีศีลหรือไม่

ถามว่า คนตายหรือคนเป็นใบ้แขนขาขาด เป็นคนมีศีลหรือไม่

- "อะไรเป็นศีล" ท่านว่า "เจตนาเป็นศีล" เจตนาละเว้น(วิรัต)ตามข้อห้าม
- "เจตนา" แปลว่า "ตั้งใจ มุ่งมั่น จงใจ"

เด็ก ๆ เกิดมามีศีลบริสุทธิ์เลยหรือ ตอบว่า ไม่ใช่ "เพราะเด็กไม่รู้จักศีล ไม่มีเจตนาละเว้น" ไม่มีความมุ่งมั่น ไม่มีความตั้งใจ เด็กก็เหมือนลูกเสือ ลูกสิงโต ลูกจรเข้นั้นแหละ เพียงแต่ยังไม่มีโอกาสทำผิด เรียกว่ายังไร้เดียงสา เหตุนั้น "ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ หากไม่มีเจตนาที่จะละเว้น ไม่มีเจตนาที่จะรักษาศีล ก็ไม่เป็นศีล ไม่ใช่ผู้มีศีล"

ท่านว่า "ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว" ถ้าไม่มีใจคอยออกคำสั่งแล้ว หรือปราศจากใจเสียแล้ว ก็กลายเป็นซากศพไป เหมือนหุ่นยนต์ คือถ้าไม่มีคำสั่ง(Software) ก็เป็นได้แค่เศษเหล็ก(hardware) เท่านั้น

"การรักษาศีลการปฏิบัติธรรม จึงต้องรักษาต้องปฏติบัติลงที่ใจ" เพื่อให้กายวาจา สงบระงับเป็นปกติ

.
ศีลจึงเป็นเครื่องมือเครื่องใช้เท่านั้น..ในการที่จะเอื้อให้เราละกิเลส
.

.
เทียบให้เห็นภาพนะคะ...

การที่เราจะละกิเลส..เพื่อให้ถึงพระนิพพาน

มันไม่ต่างกับการพายเรือข้ามฝั่ง..ศีลเป็นแค่เรือ..เท่านั้นคะ..เครื่องมือ...

ถ้าเรายึดศีลมั่นๆ มากไป...มันกลายเป็นสังโยชน์ทันที

ศีล ละกิเลสอย่างหยาบ ที่แสดงออกทางกาย วาจา
สมาธิ ละกิเลสอย่างกลาง คือ นิวรณ์ห้า
ปัญญา ละกิเลสอย่างละเอียด คืออุปทานและอวิชชา

ไม่ใช่แค่ศีล .. ท่านว่า "ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา" ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

จากภาพ แปลให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ ลุงหมาน..ว่าภาพแปลว่าอะไร

เมยแปลไม่เป็น

(ไม่ได้แกล้ง หรือกวนนะคะ เมยแปลไม่ได้จริงๆคะ )

ภาพเหมือนเป็นปริศนาธรรม แท้จริงไม่มีตัวตน

ในภาพแสดงให้เห็นว่าและเข้าใจว่ามันเป็นก้อนเป็นหัว แท้จริงแล้ว
เมื่อเราค่อยๆลอกออกทีละใบ ๆ จนหมดก็จะไม่พบเป็นก้อนเป็นหัว
อยู่ในนั้นเลย

เปรียบได้กับทางธรรมเราจะเข้าใจว่าเป็นกลุ่มเป็นก้อน เช่นว่า
เห็นว่าเป็นคนบ้าง เป็นหญิง เป็นชายบ้าง แท้จริงเราลองเอาออกทีละอย่างๆ
ก็จะไม่พบคน หญิง ชาย อยู่ในนั้นเลย เปรียบได้ให้เห็นความจริงทุกสิ่งว่างเปล่า เป็น อนัตตา