แนบไฟล์:
12..19ฝึกลม.png [ 189.66 KiB | เปิดดู 960 ครั้ง ]
ในเมื่อเรายังทำงานทางโลก งานทางโลกเราก็ทำไป..การงานทางธรรมเราก็ทำไปพร้อมๆกันได้
.
.
เมื่อเราทำงานทางโลก จิตเราก็จดจ่อต่อกับงานทางโลก การดูลมหายใจ หรือสติจดจ่อกับธรรมก็ผ่อนลง
และเมื่องานทางโลกเราว่างลง
ก็เราเร่งหรือจดจ่อต่อกับการฝึกสติหรือฝึกลมให้มากขึ้นมาแทน
ยืดหยุ่นทั้งสองอย่างในช่วงเวลาเดียวกัน
ให้เหมาะสมและสมดุลย์..
ฝึกทำให้ชำนาญ โดยการฝึกทำซ้ำๆ
.
.
ผู้ปฏิบัติธรรม ถ้าเข้าใจธรรมได้จริง จะไม่ทิ้งโลก ไม่มีผู้ใดทิ้งงานทางโลก..
งานทางโลกจะทำได้มีประสิทธิผลมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
.
.
ลองพิจารณาดูตามนะ เงินที่เราหว่านออกไปด้วยจิตกุศล อย่างมากไปได้แค่กามาวจรเท่านั้น
เงินซื้อได้แต่นรกและสวรรค์เท่านั้น
สูงกว่านี้เงินซื้อไม่ได้ พรหมเงินซื้อไม่ได้
อริยะเจ้าเงินซื้อไม่ได้
ต้องใช้การภาวนาและการเดินอริยมรรคอย่างเดียว
เพื่อละกิเลสในจิตถึงจะทำได้
.
.
การเดินมรรค เดินอริยมรรคละกิเลสอะไรได้ไกล้ที่สุด ...ใกล้สุดคือสังโยชน์สาม สังโยชน์สามเป็นเป้าหมายในการเดินอริยมรรค ในการละกิเลสในจิต
เครื่องมือที่ใช้ในการเดิน..
คือ มหาสติปัฏฐานสี่และกรรมฐานสี่สิบ
.
.
ให้รู้ตนนะ ว่าทำเพื่ออะไร ตั้งทิฏฐิให้ตรง ผู้ที่ปฏิบัติธรรมและไม่ได้เดินมรรคเพื่อละสังโยชน์สาม
ผู้นั้นถือว่า ยังเป็นผู้ที่มิจฉาทิฏฐิอยู่
เพราะสัมมาทิฏฐิจะตั้งตรงได้ก็ต่อเมื่อได้โสดาปัตติผลเท่านั้น
การพิจารณาดูตน สำรวจตนและแก้ไขข้อพร่องของตน
เป็นสิ่งสำคัญมากในการเดินมรรค