“การให้ธรรมะชนะการให้ทั้งปวง”

ถาม : กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ การแชร์ธรรมะของครูบาอาจารย์จะได้อานิสงส์อย่างไรครับ ขอพระอาจารย์อธิบาย

พระอาจารย์ : ก็ได้ทำทาน ได้ธรรมทาน การให้ธรรมะชนะการให้ทั้งปวง บางทีเราส่งธรรมะดีๆให้เพื่อนไป แล้วเขากำลังเสียใจเศร้าใจ พอเขาได้อ่านธรรมะปั๊บเขาได้หายทุกข์เลย กำลังจะคิดฆ่าตัวตายพอดี พอได้อ่านธรรมะแล้ว โอ้ย! เรื่องอะไรจะต้องไปฆ่าตัวตาย ฆ่ากิเลสดีกว่า อันนี้ก็จะทำให้เขา เหมือนองคุลีมาล องคุลีมาลก็จะไปฆ่าคน พอพระพุทธเจ้าบอกอย่าไปฆ่าคน ให้ฆ่ากิเลส พอหันมาฆ่ากิเลสก็เลยได้เป็นพระอรหันต์เลย อันนี้ก็เรียกว่าการแชร์ธรรมะก็คือการให้ธรรมทานนั่นเอง.

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๖ มีนาคม ๒๕๖๑

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต






"สติ" ควบคุม "ใจ" เหมือน "ผู้ใหญ่ดูแลเด็ก"

......ใจ เปรียบเหมือนเด็ก

สติ เปรียบเหมือนผู้ใหญ่

ผู้ใหญ่นั้นมีหน้าที่ที่จะดูแลควบคุมเด็กให้ดี เด็กจึงจะได้กินอิ่มนอนหลับ ไม่ร้องไม่อ้อน ต้องให้เด็กมีอาหารดีๆ คือ พุทธะ ธรรมะ สังฆะ เป็นอารมณ์ มีตุ๊กตาตัวโตๆให้เล่น ตุ๊กตาตัวนี้มีอยู่ ๔ ตัว คือธาตุดิน เป็นตุ๊กตาตัวหนึ่ง ธาตุน้ำก็เป็นตุ๊กตาตัวหนึ่ง ธาตุไฟก็เป็นตุ๊กตาตัวหนึ่ง ธาตุลมก็เป็นตุ๊กตาตัวหนึ่ง

เมื่อเด็กมีอาหารดี มีตุ๊กตาเล่น ก็จะไม่ซนไม่วิ่งออกไปเล่นนอกบ้าน การออกไปเล่นนอกบ้านนั้นมีอันตรายหลายอย่าง แต่ถ้าอยู่ภายในบ้านของเราแล้ว ถึงจะมีอันตรายเกิดขึ้นบ้างก็ไม่มากนัก

ใจของเรานี้จะต้องให้มันเล่นวนเวียนอยู่กับธาตุทั้ง ๔ คือ กายซึ่งกว้างศอก ยาววา หนาคืบ นี่แหละจึงจะไม่เกิดทุกข์เกิดโทษ

เมื่อเด็กเล่นเหนื่อยแล้วก็จะนอนพักในเปลหรือที่นอน ที่พักนี้คือ จิตที่เข้าไปสงบนิ่งอยู่ในองค์ฌาน มีปฐมฌาน ทุติยฌาน จนถึงจตุตถฌานเป็นต้น (ฌาน คือที่พักของนักปราชญ์บัณฑิต)

ต่อจากนี้จิตจะเข้าถึงความเป็นหนึ่ง คือ “เอกัคคตารมณ์”.

"ท่านพ่อลี ธมฺมธโร"





...คราวที่แล้วบอกให้ฟังธรรมทุกวัน
จะได้มีธรรมเตือนใจ
ถ้าไม่ฟังธรรมก็จะฟังกิเลส
เพราะในใจมีแต่กิเลสยั่วยุ ต่างๆนานา
ทำให้ใจรุ่มร้อนกระวนกระวาย
กระสับกระส่าย กินไม่ได้นอนไม่หลับ

.
ถ้ามีธรรมก็จะปลงได้
เป็นธรรมดาของโลกมีเกิดมีดับ
มีความสงบมีความวุ่นวายเป็นธรรมดา
สลับกันไป ไม่ต้องไปวุ่นวายกับเขา
"แยกใจออกจากสิ่งต่างๆ"
ด้วยธรรมะ ด้วยสติปัญญา

.
ควรทำทุกวัน "รักษาใจให้เป็นปกติ"
ทำอะไรได้ก็ทำไป ทำบุญได้ก็ทำไป
ทำทานได้ก็ให้ทำไป ช่วยอะไรได้ก็ช่วยไป

.
จะไม่ไปทุบไปตีไม่ด่าไม่ว่าใคร
ใครจะร้าย ใครจะไปชั่ว ก็ปล่อยเขาไป
ไม่ต้องไปว่าเขา ไม่เกิดประโยชน์อะไร
"จะทำให้เราชั่วและร้ายเท่ากับเขา"
ต้องวางเฉย..เป็นอุเบกขา.
.................................................
.
คัดลอกจากหนังสือ
"ใจไม่มีอายุขัยหน้า 99 ย่อหน้าที่ 2
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี





...ก็ใช้ปัญญาสร้างความสุขขึ้นมาสิ
เวลาไม่อยู่ในสมาธิ ออกมาก็ต้องใช้ปัญญา
คิดถึงอสุภะอย่างนี้แล้วจะสุข
คิดถึงอนิจจัง ทุกขังอนัตตา แล้วมันจะสุข

.
คิดว่าทุกอย่างที่เรามีอยู่ไม่เที่ยง
ไม่ใช่ของเราแล้วมันจะสุข มันจะปล่อยวาง
มันจะไม่ยึดไม่ติด มันจะไม่เครียดกับอะไรนะ

.
ถ้าไม่ได้นั่งสมาธิ
วันธรรมดาก็ให้หมั่นพิจารณา
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
พิจารณาความไม่เที่ยงของลาภยศ สรรเสริญ
ของรูป เสียง กลิ่น รส
ของคนนั้นคนนี้ ของสิ่งนั้นสิ่งนี้อยู่เรื่อยๆ

.
ใจก็จะมีความสุข เหมือนกับได้อยู่ในสมาธิ
แล้วดีกว่าด้วย "มันจะเป็นความสุขที่ถาวร"
ต่อไปมันจะไม่ทุกข์กับอะไรเลย ถ้ามีปัญญา.
...................................
คัดลอกการสนทนาธรรม
ธรรมะบนเขา 28/6/2560
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชฃลบุรี