จะ....คิด....หนอ
จะคิด....เป็นจิตล่วงอนาคต
คิด....เป็นปัจจุบัน
หนอ....เป็นคำบริกรรมมาตัดให้ดับ
ทั้งหมดถูกกำหนด จึงเป็นธรรมที่คิดสร้างเอา กำหนดเอา มิได้เกิดโดยธรรมชาติ อริยสัจที่ได้ จึงเป็นอริยสัจ สร้างเอา ใส่เจตนาเอา ไม่ใช่อริยสัจตามธรรม
เรียกว่า
"เอาบัญญัติ หาบัญญัติ เห็นบัญญัติ ได้บัญญัติ เป็นบัญญัติ"
อริยสัจตามธรรมต้องเกิดขึ้นเอง เป็นเองตามกำลังแห่งเหตุและปัจจัย การไปรู้สภาวะที่เกิดก็ต้องรู้ตามธรรมคือรู้เองด้วยหน้าที่ของสติปัญญาโดยไม่มีใครกำหนด
เรียกว่า
[color=#FF0000]"ปรมัตถ์ หาปรมัตถ์ เห็นปรมัตถ์ ได้ปรมัตถ์ เป็นปรมัตถ์"
ทิ้งหนอ แล้ว นิ่งรู้นิ่งสังเกตปัจจุบันอารมณ์อยู่เฉยๆ
สภาวธรรมหรือปรมัตถธรรมหรืออนัตตาธรรมเขาจะเกิดขึ้นมาให้รู้ให้เห็นเองตามลำดับและกำลังแห่งเหตุปัจจัยหรือวิบากเฉพาะตนของแต่ละคน แล้วแปรปรวนเป็นไปตามกฏของไตรลักษณ์ให้รู้ให้เห็น ซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกว่าจิตนั้นจะฉลาด เห็นความจริง ยอมรับคามจริง จนเบื่อหน่ายคลายจาง สลัดคืนความเห็นผิด(สักกายทิฏฐิ) ยึดผิด(มานะทิฏฐิ) หมดไปจากจิตใจ กิเลสตัณหาทั้งหลายก็มลายหายไปตามในที่สุด[/color]
