ใครมีความรู้....ก็ลองช่วยหน่อยนะครับ
.............................................
จุดเทียน..แล้วดูที่เปลวไฟ...จำภาพ...หลับตา...เห็นเปลวไฟ..แต่ไม่กี่วินาที...เปลวไฟก็ดับเหลือแต่ใส้เทียนดำ..ดำ..มีควันสีขาวลอยเอื่อยๆ..ซะด้วย....ผมก็ลืมตามาดูเปลวไฟใหม่..จำภาพ..แล้วก็หลับตาลง...แล้วมันก็เป็นอย่างเดิมอีก..คือ..เปลวไฟดับเหลือแต่ใสัดำดำกับควันขาวๆลอยเอื่อยๆ...บางครั้ง...ก็มีประเภท...เปลวไฟค่อยๆ..หรี่ลง..หรี่ลง...จนดับไปเหลือแต่ใส้เทียนดำดำ..กับควันขาวๆลอยเอื่อยๆ...นี้ยิ่งช้ำใจหนัก...

ใครมาดับไฟผม...ไม่ทราบ...ครับ...ต้องการอะไรหน่อ?

ใครรู้...ช่วยที
................................................

:b12:
อุปาทาน

สร้างอุปาทานและนิมิตมาหลอกตัวเอง
เร่งดึงสติสัมปชัญญะที่สมบูรณ์กลับมาเร็วๆ

ใครมีความรู้....ก็ลองช่วยหน่อยนะครับ
.............................................
จุดเทียน..แล้วดูที่เปลวไฟ...จำภาพ...หลับตา...เห็นเปลวไฟ..แต่ไม่กี่วินาที...เปลวไฟก็ดับเหลือแต่ใส้เทียนดำ..ดำ..มีควันสีขาวลอยเอื่อยๆ..ซะด้วย....ผมก็ลืมตามาดูเปลวไฟใหม่..จำภาพ..แล้วก็หลับตาลง...แล้วมันก็เป็นอย่างเดิมอีก..คือ..เปลวไฟดับเหลือแต่ใสัดำดำกับควันขาวๆลอยเอื่อยๆ...บางครั้ง...ก็มีประเภท...เปลวไฟค่อยๆ..หรี่ลง..หรี่ลง...จนดับไปเหลือแต่ใส้เทียนดำดำ..กับควันขาวๆลอยเอื่อยๆ...นี้ยิ่งช้ำใจหนัก...

ใครมาดับไฟผม...ไม่ทราบ...ครับ...ต้องการอะไรหน่อ?

ใครรู้...ช่วยที
................................................

https://youtu.be/7h-QKkDsfzE

คงต้องกินยา

พวกที่เพ่งเปลวเทียน เพื่อให้นิมิตติดตา
แรกๆ ก็เป็นแบบนั้น
พยายามต่อไป

:b12:
อุปาทาน

สร้างอุปาทานและนิมิตมาหลอกตัวเอง
เร่งดึงสติสัมปชัญญะที่สมบูรณ์กลับมาเร็วๆ

อุปาทาน...

เห็นพูดกันเยอะ....แต่ไม่แน่ใจว่าที่พูดๆกัน...เข้าใจดีมั้ยนะ..คำนี้นะ

อโสกะ...คับ..ยังงัยรึคับ...อุปาทาน..นี้นะ..ยังงัยถึงเป็นอปาทาน..ยังงัยไม่เป็นอุปาทาน..??

อุปาทาน...

เห็นพูดกันเยอะ....แต่ไม่แน่ใจว่าที่พูดๆกัน...เข้าใจดีมั้ยนะ..คำนี้นะ

อโสกะ...คับ..ยังงัยรึคับ...อุปาทาน..นี้นะ..ยังงัยถึงเป็นอปาทาน..ยังงัยไม่เป็นอุปาทาน..??

อุปาทานในเรื่องนี้คือ สร้างภาพเทียนดับ(นิมิต)แล้วยึดไว้เอามาหลอกตัวเองให้ปรุงแต่งต่อเป็นนั่นเป็นนี่ จนสุดท้ายปรุงว่าใครมาดับเทียนของฉัน (กู)

อุปาทาน= ความผูกยึด ความยึดติด

ขอแยกคำว่า"อุปาทาน"ให้เป็นรูปธรรมเพื่อจะได้มองภาพออก
ตัณหา+อุปาทาน ซึ่งเป็นองค์ธรรมเดียวกัน คือ โลภะเจตสิก
ที่นี้เราจะแยกให้เห็นว่าอุปาทานเกิดขึ้นขณะใด ก็ต้องยกอุปมาอุปมัย

เช่นว่าเราเดินไปในห้างฯ เกิดเห็นแว่นตาที่เขาวางขายเกิดความยินดีชอบใจในแว่นนั้นว่าสวย (ตัณหา) และก็ได้เจรจาข้อซื้อเป็นที่เรียบร้อย ตรงนี้แหละ "อุปาทาน" ได้เกิดขึ้นแล้ว มีความเห็นว่าแว่นอันนี้เป็นแว่นของเรา เกิดการหวงแหนขึ้นมาทันที ใครจะมาแย่งชิงเอาไปไม่ได้

จะเห็นได้ชัดเจนว่าอุปาทานเกิดขึ้นต่อจากความยินดีพอใจก็ได้แก่ตัณหานั่นเอง ขณะนั้นตัณหาได้ดับไปแล้วคงเหลือแต่อุปานทำงานอยู่ และใขณะเดียวกันนั้นเราก็ได้เดินต่อไปอีก เราก็เห็นแว่นอีกร้านหนึ่ง ซึ่งมีความสวยกว่าอันที่ซื้อมาอีก อยากได้อันที่เห็นขึ้นมาอีก ชณะที่อยากได้ของใหม่ ตัณหา + อุปาทานเก่าก็ได้ดับไป ตัณหา+อุปาทาน ได้เกิดใหม่อีก ก็จะเป็นเช่นนี้ตลอดไปจนกว่าจะมีสติรู้เท่าทัน

คนเขากำลังสับสนยังจะไปยุให้เขาทำอีก