" จุดสำคัญที่ พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมก็คือ ทรงสอนให้ปล่อยให้วาง ไม่ยึดถือ คนรู้มากก็ปล่อยได้มาก
รู้น้อยก็ปล่อยได้น้อย ขั้นแรกทรงสอนให้ บริจาคทาน เพื่อเป็นอุบายอันหนึ่งที่จะได้ปล่อยให้วางได้
ต่อมาก็ จาคะ คือ ความสละ แต่เป็น ขั้นที่สูงกว่าให้ทานและยังมีขั้นละเอียด ที่สูงขึ้นไปอีก เช่นการละอุปธิ
คือ ค้นจนเห็นแล้วจึงสละ "

(โอวาทธรรมท่านพ่อลี ธมฺมธโร)






อย่าพยายามทำคนอื่นให้เหมือนใจเรา
เพราะเราก็ทำให้เหมือนใจคนอื่นไม่ได้

อย่าทำตัวเป็นผู้รับฝ่ายเดียว
จงทำตัวเป็นผู้ให้ด้วย

อย่าทำตัวให้เด่นกว่างาน
จงพยายามทำงานให้เด่นกว่าตัว

อย่าทำบ้านให้แข็งแรงกว่าพื้นฐาน
จงทำพื้นฐานให้แข็งแรงกว่าบ้าน

อย่าพยายามทำสิ่งที่ได้ให้เท่ากับใจ
จงพยายามทำใจให้เท่ากับสิ่งที่ได้

-คำสอนของหลวงปู่จันทร์ กุสโล-





"...ตั้งใจปฏิบัตินะ ชาตินี้ไม่ได้ ก็ปฏิบัติต่อไปอีก อย่าเบื่อหน่ายต่อการปฏิบัตินะ ชีวิตจริงๆแล้วไม่มีอะไร มีแต่เกิด เกิดแล้วก็แก่ แก่แล้วก็เจ็บ เจ็บแล้วก็ตาย ไม่มีสุดหรอก ถ้าเราเอาจิตพิจารณาให้ถึงธรรมแล้ว โอ๊ย สังเวชนะ..."
โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงตาผนึก สิริมงฺคโล







การ ปฏิบัติใดๆ ก็ตาม งานใดก็ตามในโลกนี้ ไม่เหมือนกับงาน คือการปฏิบัติต่อจิตใจ ซึ่งเป็นงานละเอียดลออ และรวดเร็วที่สุด กำหนดไม่ทัน รู้ไม่ทัน ทั้งๆ ที่ตัวจิตก็เป็นตัวรู้เป็นตัวปรุง แต่ที่ว่า “รู้ไม่ทัน” คือ สติรู้ไม่ทัน สติเราต้องผลิตขึ้นมา ต้องพยายามอบรม พยายามตั้งสติ ตั้งท่าตั้งทาง เช่นเดียวกับเราเดินไปในสถานที่ที่ไม่ปลอดภัย เช่น ที่เป็นขวากเป็นหนาม เป็นต้น เราต้องระมัดระวัง ความระมัดระวังตั้งจิตตั้งใจเดินนั้นแล ท่านเรียกว่า “สติ”

เช่น ระวังจิตไม่ให้คิดไปในแง่ต่างๆ ซึ่งเป็นสิ่งไม่ดี ขัดกับธรรม คือ ความต้องการของเรา ที่จะให้จิตสงบในเวลาภาวนา เป็นต้น ความระมัดระวังเช่นนี้ ท่านเรียกว่า “สติ” เรา พยายามระมัดระวังเสมอ พยายามอบรมความระวังนี้ให้มากขึ้น ความระวังเรื่อยๆ ก็เป็นความเคยชินภายในตัวเอง แล้วค่อยรู้เรื่องรู้ราว มีสติเป็นพื้นขึ้นมาโดยลำดับ จนกลายเป็น “มหาสติ มหาปัญญา” ขึ้นได้ จากสติที่ล้มลุกคลุกคลาน จากปัญญาที่ล้มลุกคลุกคลาน นี่แหละท่านจึงสอนให้อบรม สอนให้บำรุงสติ โดยลำดับ

พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่ใหญ่พระมหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๒ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๑๙







"...โลกว่าโลกเจริญ มันจะเจริญอะไร ก็เจริญทุกอย่างนั่นล่ะ ความเสื่อมมันก็เจริญเช่นกัน เจริญไปเจริญมาอีกเดี๋ยวก็ฆ่ากันเท่านั้น ไฟบรรลัยกัลป์น้ำบรรลัยกัลป์มันก็จะท่วมโลก

นี่โบราณท่านว่าอะไรนะๆ ไฟบรรลัยกัลป์ ก็จะอะไรก็คนนี่ละทำเอาเองทำไว้หมดแล้ว เตรียมไว้หมดแล้ว ดูไปๆ นะทุกวันนี้ โลกมันทำหมุนกันอยู่อย่างนั้นก็ไม่มีความสุขหรอก หากจะพิจารณาไปแล้วไม่มีความสุขอะไรเลย..."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่ลี กุสลธโร
วัดภูผาแดง จ.อุดรธานี

"ไม่ยึดถือ"

จะไม่ยึดถือได้ เมื่อทำลายผู้ยึดถือให้ตายสิ้น
ผู้ยึดถือคืออะไร อยู่ในจินต์
ชนทุกถิ่นพึงค้นหา มาทำลาย

อยากจะรู้ผู้ยึดถือ คืออะไร
พึงตั้งใจมานิ่งรู้ นิ่งศึกษา
สังเกตดูที่กายใจ ทุกเวลา
ปัจจุบันอารมณ์เกิดต่อหน้า สติทัน

จนอารมณ์นั้นดับไป หรือเปลี่ยนไป
โดยที่ไร้เจตนาหรือมุ่งมั่น
จะแก้ไข ทำอะไรกับพวกมัน
จนถึงวารแตกดับไปตามธรรม

ทำเช่นนี้ ไม่ช้าที ธรรมจะเกิด
ปัญญาเลิศจะผุดเห็น วัฏฏะสงสาร
เห็นตัวยึด รู้ความปล่อย ในตัวมัน
พ้นสงสารได้แน่แท้เมื่อหมดกู

ตัวกูมาอีกแระ โหนพุทธทาสอีก

ค้นหาอัตตาตัวกู หาไปหามา หามาหาไป ดันไปว่า สิ่งที่สั่งให้ใจคิดนั่นแหละตัวกูว่า

กรัชกายนี่ช่างดื้อจริงๆ ไม่ยอมรับว่ามีความเห็นผิด ยึดผิดอยู่ในจิตใจของตนเอง ชาตินี้จะได้หลุดพ้นไหมเนี้ยะ

คิดไปได้ มีผู้สั่งให้ใจคิด คิกๆๆ มันคิดของมันเองตามธรรมดาธรรมชาติของมัน ไม่มีใครสั่งมันหรอก เออ

ธรรมชาติที่ถูกโมหะครอบงำใจเสียจนมิดอย่างกรัชกายนะหรือ

สังเวชจริงๆ

จิต เจตสิก รูป เป็นชีวิตไหม

1. ไม่เป็น เป็นภูผาหิน

2. เป็นชีวิตหนึ่งๆนี่เอง

ตอบข้อ 1 หรือข้อ 2

เอาชัดๆ

จิต เจตสิก รูป เป็นปรมัตถธรรม
555555555

ก็บอกแล้วว่า อโศกนะมองธรรมไปบนฟ้า ส่วนกบนอกกะลา มองถึงต้นกำเนิดโลกพระพรหมลงมากินง้วนดิน

ดังนั้น การแสวงธรรมของท่านทั้งสองเหมือนคนไล่จับเงาตัวเอง

เป็นบ้าไปแล้วหรือกรัชกาย

"สำรวมกายใจมานิ่งรู้นิ่งสังเกตปัจจุบันอารมณ์ จนละความเห็นผิดว่ากายใจนี้เป็นอัตตา ตัวกูของกู
พอกพูนความเห็นถูกต้องว่ากายใจนี้ เป็นอนัตตา บังคับบัญชาไม่ได้ ไม่ใช่ตัวกูของกู
ทุกวัน เวลา นาที วินาที ที่ระลึกได้และมีโอกาส"


คำพูดที่บอกวิธีปฏิบัติธรรมอย่างชัดเจนเช่นนี้ละหรือที่เป็นคำพูดของคนที่มองธรรมไปบนฟ้า?

กายใจนี้ เป็นอนัตตา บังคับบัญชาไม่ได้ ไม่ใช่ตัวกุของกู

ถามท่านอโศกว่า ได้แนวคิดเช่นว่านั่นมาจากไหน ตอบให้ตรงคำถามนะ

ได้มาจากพระพุทธเจ้า
ได้มาจากหลวงพ่อพุทธทาส
ได้มาจากหลวงพ่อธี

ได้มาจากการค้นคว้า ทดลอง ทดสอบและลงมือปฏิบัติจนพิสูจน์ได้ด้วยตัวเอง

อุต๊ะ โหนหมดเลย โหนตั้งแต่พระพุทธเจ้า ยันหลวงพ่อธี

ที่ท่านว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ก็ดี ร่างกาย กับ จิตใจ ก็ดี ตามหลักอภิธรรมว่า จิต เจตสิก รูป ก็ดี เป็นชีวิตคนๆหนึ่งๆไหม
ตอบชัดๆให้กรัชกายตายตาหลับสะทีเถอะ

FB_IMG_1477865843265(1).jpg
FB_IMG_1477865843265(1).jpg [ 131.99 KiB | เปิดดู 2 ครั้ง ]

อพิโธ่เอ๋ย!

เรื่องกล้วยๆ รู้ได้ด้วยสามัญสำนึกของชาวพุทธว่าชีวิตประกอบด้วย รูป นาม ธาตุ 4 ขันธ์ 5 อายตนะ 6 นี้ มันเป็นเรื่องพื้นๆ เด็กๆ กรัชกายเอามาเป็นปัญหาบังคับขู่เข็ญให้คนที่รู้แล้วเขาตอบ มันส่อเจตนาไม่บริสุทธิ์แฝงความมีอกุศลจิตอยู่ข้างใน ใครเขาจะอยากตอบกันเล่า กรัชกาย รู้ตัวหรือเปล่า?



แค่นี้พอจะให้ตายตาหลับหรือยัง กรัชกาย?

ยังขอรับ ตายังเหลือกอยู่ แต่ก็ดีขึ้นมาหน่อย

ถ้าจะช่วยสงเคราะห์ให้ตายตาหลับ ช่วยตอบตรงๆคำถามนะ



ที่ว่าเป็นคนหรือมิใช่คน

1. เป็นคนๆหนึ่ง ชีวิตหนึ่งๆนี่แหละ

2. ไม่ใช่คน

ข้อไหน 1 หรือ 2