ผมฝึกนั่งสมาธิมาเป็นเวลาประมาณ 3 เดือน โดยวิธีบริกรรม พุทโธ เมื่อจิตสงบนิ่งไม่มีความคิดใด ๆ มารบกวน มีสติกำหนดอยู่ที่คำบริกรรม พุทโธ จนคำบริกรรมหายไป ก็ได้แต่เอาสติกำหนดอยู่ในความนิ่งนั้น บางครั้งนานจนถึงเวลาออกจากสมาธิ ปีติก็ไม่เกิด ภวังค์ก็ไม่ตก เลยถามท่านผู้รู้ว่า ในห่วงที่คำบริกรรมหายไปแต่กำหนดสติอยู่ในความนิ่งสงบนั้น ในระหว่างนี้จะทำอย่างไรต่อไป เพราะว่ามันไม่ไปหน้ามาหลัง ไม่ไปซ้ายไปขวา มันจะนิ่งอยู่อย่างนั้น ขอความกรุณาท่านผู้รู้ด้วยครับ

ท่านผู้ทรงคุณวุฒิ ประจำเว็บ....กรุณาช่วยตอบด้วยค่ะ

เรื่องนี้จะต้องสนทนากันนะครับ








ความที่อ้างอิง ยังไม่เห็นกัมมัฏฐานที่ จขกท.ใช้เลย เห็นแต่ท่อง พุทโธ บริกรรมพุทโธ

หลักเขามีว่า ลมหายใจเข้า กับ ลมหายใจออก นี่เรียกว่ากัมมัฏฐานที่ทำงานของจิต

ส่วน พุทกับโธ เป็นเหมือนเครื่องตรึงจิตให้แนบอยู่กับกัมมัฏฐานคือลมเข้ากับออก

ตัวอย่าง ลมหายใจเข้าว่า "พุท" ลมหายใจ ออกว่า "โธ" มิใช่ท่องพุท-โธ

นี่คำชวนสนทนา

เทียบ ผู้ใช้อาการท้องพองกับท้องยุบ ท้องที่พอง กับ ยุบ เป็นกัมมัฏฐานที่ทำงานของจิต

อาการท้องที่พองขึ้นว่า พองหนอ ท้องที่ยุบลงว่า ยุบหนอ พร้อมกับท้องที่พองที่ยุบ ไม่ก่อนไม่หลังกัน คือ พร้อมๆกัน

ทำไมคิดว่า..ตัวเองไม่ตกภวังค์..ละคับ?

ทำสมาธิ จนใจสงบ
อยู่ในสมาธิ ณ สภาวะนั้น จนจิตถอนออกมา
ก็ดีแล้ว
จะไปเอาอะไร อีกล่ะครับ

เจ้าของกระทู้ คงเคยได้ยินคำว่า ปีติ ภวังค์จากที่อื่นมา ซึ่งไม่ตรงกับสภาวะที่ เจ้าของกระทู้ได้กระมังครับ
เลยสงสัยขึ้นมา

ผมขอขอบพระคุณทุกท่านที่มาช่วยให้ความเห็นและแนะนำครับ ผมขอเพิ่มเติมเพื่อให้มีความชัดเจนในแนวทางปฏิบัติครับ ผมปฏิบัติสมาธิตามแนวทางของท่านหลวงพ่อวิริยังค์ วัดธรรมมงคล ครับ วิธีการก็คือกำหนดฐานจิตไว้ที่บริเวณระหว่างคิ้ว กำหนดจิตบริกรรม พุทโธ ในใจ โดยไม่เกี่ยวข้องกับลมเข้า-ออก แล้วก็มีสติกำหนดรู้จิตที่บริกรรมพุทโธ ให้จิตกับสติเป็นหนึ่งเดียว ให้บริกรรมไปจนจิตสงบแล้วคำบริกรรมพุทโธจะหายไป แล้วจะเกิดปีติ แล้วจิตจะเข้าสู่ภวังค์ (ถ้าไม่มีสติก็จะหลับไปเลย) ที่ผมกล่าวมานี้คือแนวทางที่ท่านหลวงพ่อวิริยังค์ท่านสอน แต่พอผมปฏิบัติถึงคำบริกรรมหายไปแล้วก็ไม่เกิดอาการปีติต่าง ๆ ดังท่านว่า พร้อมกับอาการจิตเข้าภวังค์ มีแต่อาการสงบนิ่งอย่างที่บอก ผมก็เลยสงสัยครับว่าผมมาถูกทางหรือไม่ครับ

การที่คุณสาคร...รอการปรากฏของปีติ...นั้นก็ถูกแล้วคับ...การที่สงสัยว่าทำไมสงบนิ่งแล้วถึงยังไม่พบปีติ..นี้ก็ถูกแล้วที่สงสัย

การกล่าวว่า..จิตสงบนิ่งแล้ว...จะเกิดปีติ..จิตสู่ภวังค์...เป็นการกล่าวโดยย่อ...สรุปให้ผู้ปฏิบัติเข้าใจกระบวนการ..

แต่การจะเป็นไปตามกระบวนการ..นั้นนะ...เป็นการพัฒนาการของจิตเอง...เป็นการสะสม...เมื่อสะสมปัจจัยเพียงพอดีแล้ว..การเกิดปฏิกิริยาก็เกิดเองตามเหตุตามปัจจัย...

การเกิดปีติ...ปีติจะเกิดได้เพราะจิตเห็นธรรมบางอย่างที่ไม่เคยเห็น..จิตพบธรรมบางอย่างที่หามานาน..พบธรรมบางอย่างที่เคยมีแล้วหายไป..เหมือนๆกับ..เราหลงป่า...หาทางออก...เดินดั้นด้นบุกป่าฝ่าหนามจนมาพบทางลาดยาง..มันก็ดีใจน้ำตาแตก..ทั้งๆที่ยังไม่พ้นออกไปจากป่าที่หลงอยู่เลย..มันดีใจแล้ว...เพราะมันรู้ว่า..นี้คือทางออก..นี้คือสิ่งที่มันดั้นด้นหามานาน..

หน้าที่เราคือ..การสะสมปัจจัยให้จิตมีพลังมีวัตถุดิบภายในให้เพียงพอ..พอที่จะทำปฏิกิริยาได้พอดี...เราไม่รู้ว่า..จิตเขาขาดอะไร...ขาดกำลังจิตหรือขาดความรู้...

ขาดกำลังจิต..ก็ต้องพักสงบสะสมกำลัง..นี้สมถะกรรมฐาน
ขาดกำลังความรู้...ก็ต้องหัดโยนิโส.สะสมความเห็นถูก...วิปัสสนากรรมฐาน

เมื่อเราสงบแล้ว..แต่ไม่เกิดปีติ...ก็แน่ชัดว่า..เราขาดปัจจัยที่พอเพียงแน่ๆ..แต่ขาดด้านไหนเรายังไม่รู้(ตอนนี้.)....เราก็ต้องควานหาเอา..ทำทั้งสองอย่าง..สะสมความสงบของใจไปเรื่อยๆ..พร้อมกับหัดโยนิโสให้เห็นทุกข์..โทษ..ภัยในวัฎฎะสงสาร..มนสิการข้อมูลที่ถูกใว้เสมอๆ...

เมื่อจิตไปพบของเก่าที่หายไป..พบของใหม่ที่ยังไม่เคยมี...พบทางที่จะพาออกจากป่า...จิตมันก็ปลื่มของมันเอง..นั้นแหละ...นี้..ปีติ

หน้าที่ของเราคือ..ทำ..ทำ..ทำ..

ส่วนจะทำยังงัย..นี้..ก็ต้องมีความรู้..หาความรู้..ว่าเขามีอะไรให้ทำบ้าง..ปูพื้นฐานให้ดี..มีศีล..มีทาน..มีการศึกษาค้นหาความรู้...

ในส่วนของ...ภวังค์หลังปีติ..อย่างที่สำนักฯสอนมานี้..กระผมเข้าใจว่าท่านหมายถึง...ใจที่ไปพักในความสงบ...ก็เหมือนเราเจอทางลาดยางที่ออกจากป่าได้นั้นแหละคับ...มันดีใจแล้วก็จะหยุดพักชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้น....ถ้าหยุดนานๆ..หยุดตลอด..ทำถึงตรงนี้ทีไรก็หยุดตลอด..ไม่ขยับไปไหนซะที..ก็ให้เอ่ะใจได้เลยว่า..นี้กำลังหลงอีกแระ..ไม่ทำหน้าที่่ให้สำเร็จนะซิคับ...จิตมันอาจหลงว่านี้คือจุดหมายปลายทางแล้วก้อได้..เราก็ต้องกระตุ้นเตือนสติให้ตื่น...ให้เดินหน้าต่อ...

แนะนำ...ว่า..ให้ทำทั้งความสงบของใจและหัดโยนิโส..คับผม

ขอขอบพระคุณท่าน กบนอกกะลา มากครับ ผมจะลองทำตามที่ท่านแนะนำ ได้ผมเป็นประการใดแล้วจะรายงานให้ทราบครับ ขอบพระคุณอีกครั้งครับ