ความไม่ยึดมั่นถือมั่นที่แท้นั้น ต้องเกิดจากปัญญา มองเห็นความจริงที่เป็นสัจธรรม และความไม่ยึดมั่นถือมั่นนั้น จะเป็นไปเองโดยอัตโนมัติ

(ทำความเข้าใจบทความข้างบนด้วยตัวอย่างจงกรมนี่) =>


ตอนดิฉันเดินจงกรม ช่วงนาทีที่เห็นเป็นกายมันเดินเอง ร้องให้เลย ตอนนั้นรู้สึกว่า แม้ร่างกายมันยังไม่ใช่ของเราจะมีอะไรเป็นของเราบ้างหนอ





ผู้ปฏิบัติต้องถึงขั้นรู้เห็นนามรูปหรือกายกับจิตใจมันเป็นของมันเอง ตอนนั่งก็เห็นลมหายใจเข้า-ออก (พอง-ยุบ) ความรู้สึกนึกคิดมันทำงานของมัน ผู้ปฏิบัติเป็นเพียงผู้ดูรู้ทันมัน จิตไม่หวั่นไม่ไหวไปกับความเปลี่ยนแปลงของมัน

ไม่ได้คิดจะขัดคุณกรัธกายนะครับ
อ่านไปเรื่อยๆก็อนุโมทนากับความรู้ต่างๆ

มันติดตรง ร้องให้ นี่แหละครับ

มองเป็นปิติ
หรือว่าเป็นอารมณ์ของผู้ปฏิบัติครับ

ไม่ได้คิดจะขัดคุณกรัธกายนะครับ
อ่านไปเรื่อยๆก็อนุโมทนากับความรู้ต่างๆ

มันติดตรง ร้องให้ นี่แหละครับ

มองเป็นปิติ
หรือว่าเป็นอารมณ์ของผู้ปฏิบัติครับ

เพียงพูดยังไม่พอ พิสูจน์เลย นี้ คคห.เขาเต็มๆ

รู้กาย รู้เวทนา รู้จิต รู้ธรรมนี่ได้ยินเขาสอนหมด เสียดายจำไม่ได้ ตอนฝึกก็ทำไม่เป็น

ตอนดิฉันเดินจงกรม ช่วงนาทีที่เห็นเป็นกายมันเดินเอง ร้องให้เลย ตอนนั้นรู้สึกว่า แม้ร่างกายมันยังไม่ใช่ของเราจะมีอะไรเป็นของเราบ้างหนอ แบบนี้มันเกิดปัญญาใช่ไหมแต่มันแบบไม่ถึงที่สุด ปัญญาแค่เสี่ยว ต่อมาก็เลยหลงจนเพี้ยน


อ่านแล้ว บอกความคิดคุณสิครับ

ผมไม่ได้คิดเกี่ยวกับผู้ปฏิบัติครับ

ผู้ปฎิบัติพูดเองทั้งหมด

มีข้อสังเกตุอย่างหนึ่งว่า คนเป็นพุทธในเมืองไทย
จะถูกปลูกฝังแนวคิดในเรื่องเกิดดับ ไม้เที่ยง ไม่มีตัวตนที่แท้จริง
ก็นี่แหละครับ ผู้ปฎิบัติเขาพิสูจน์ตรงนี้ ไม่ได้พิสูจน์ที่ไหนเลย

ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ให้คุณ student สังเกตเดินจงกรมแล้วเกิดความรู้สึก...อีก 3 เคส ดูครับ


เดินจงกรมซักพัก แว้บนึงก้มไปมองที่เท้า เห็นว่าเท้าที่เดินอยู่ไม่ใช่ตัวเรา ความรู้สึกเหมือนเรามองศพคนอื่น แต่ว่าพอเห็นเช่นนั้นความกลัวผุดขึ้น จิตมันก็เลยถอยออกมาจากความรู้สึกนั้น

ที่เห็นเช่นนี้ ปฏิบัติถูกต้องไหมครับ?
ถ้าผิด/ถูก ควรทำอย่างไรต่อไป?


ลองแก้หลายวิธีไม่หาย เดินจงกรมจะง่วงแต่พอหันมาทำอย่างอื่น อย่างเข้าเว้ปลานธรรมตอนนี้ มันหายทันที เป็นอารมณ์ที่แพ้มานานแล้ว ทำอย่างไรดี


ถามท่านผู้รู้ค่ะว่า

วันนี้ ได้เดินจงกรมเห็นเทพนิมิตเป็นพระพุทธเจ้า และสักพักเป็นในหลวง เป็นเพราะอะไรค่ะ?


อ่านแล้วคุณวิจารณ์ตามที่คุณพอนึกออกสิครับ

มันไม่ง่ายหรอก อิอิ

ผมแค่เข้ามาอ่าน
ไม่ได้เป็นสอบผู้ปฏิบัติ

ทั้ง3เคสก็ดูดีนิครับ ไม่เห็นต้องแก้อะไร มีอารมณ์กุศลนำหน้าก็ดีแล้วครับ
อะไรที่เป็นกุศล ดีหมดนั่นแหละครับ บางคนอะไรก็ไม่เอา เวบสาระไม่เข้า หนังสาระไม่ดู มันก็ดีในแง่ของวินัย
แต่ต้องดูตัวอารมณ์ว่าคิดอะไรอยู่ ถ้าต่อต้านปุ๊บ คือกิเลสทันที

คำว่าง่ายที่ว่า ใช้กับทิฏฐิ (สัมมาทิฏฐิ) หรือ ญาณสมาธิ(สมาธิ)