เฝ้าตู้พระธรรม..

เมื่อได้กาย วาจา จิตมาแล้วชื่อว่าเราได้ "พระธรรม"
แต่เป็นพระธรรมที่ยังไม่ได้เปิดอ่าน
ยังไม่ได้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ
ยังไม่ได้เจริญธรรมกรรมฐาน
มีอยู่ก็เหมือนกับไม่มีเพราะยังเอามาใช้การอะไรไม่ได้
เหมือนกับว่านั่งเฝ้าตู้พระธรรมอยู่แต่ไม่รู้พระธรรม

นั่งเฝ้าตู้พระไตรอยู่แต่ไม่รู้พระไตรปิฏก
อาศัยอยู่ในตู้พระธรรมวินัย สัตถุศาสนา
คำสอนของพระพุทธเจ้า...แต่ไม่รู้ ไม่เข้าใจ
กิเลสมันก็พาไป กิเลสมันพานั่ง
กิเลสมันพานอน กิเลสมันพากิน กิเลสมันพาวุ่นวาย
ตั้งแต่เกิดมาจนตายทุกภพทุกชาติ

คือ ไม่สังวรระวัง ไม่ตั้งใจปฏิบัติ
ไม่ปฏิบัติรักษาจิตใจของตัวเอง
.
‪วาทะธรรมคำสอนหลวงปู่สิม‬ พุทธาจาโร
วัดถ้ำผาปล่อง ต.บ้านถ้ำ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่






ส่งจิตออกนอก ... หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

พากันตั้งใจ สำรวมใจของตน ให้แน่วแน่
อย่าปล่อยใจไปข้างนอก ผู้ใดภาวนา
ส่งใจไป "ข้างนอก" ก็มีผล คือ

๑.) ให้เกิดความรักความใคร่
ในอารมณ์ที่น่ารักน่าพอใจ

๒.) ให้เกิดความเกลียดชังคนนู้นคนนี้
ที่ตนได้เคยรังเกียจมาแต่ก่อน

๓.) ทำให้เกิดความกลัว ... กลัวผี
กลัวอะไรต่ออะไร ที่เขาสมมติกันว่า
ผีมันดุ ต่างๆ นานา ผีหลอกหมู่นี้นะ

ที่มันเกิด อาการดังกล่าวขึ้นมานี้
ล้วนแต่มัน ส่งจิตออกนอก
"ไม่มีสติ" สำรวมจิต อยู่ภายใน

ถ้าหากว่า น้อมสติ ระลึกเข้าไป
หาความรู้สึก "อยู่ภายใน" นั้นแล้ว
ควบคุมจิต คือ ความรู้สึกอันนั้นได้
มันจะไม่เป็นอย่างว่านั้นเลย!

มันจะไม่หลงรักหลงชัง มันจะไม่หลง
ขลาดกลัวอะไรต่ออะไร! เพราะว่า
ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นน่ะ มันมีเหตุปัจจัย
ของตัวเองอยู่แล้ว