นัตถิ เขียน: คุณโฮฮับ...ภิกขุอยู่ด้วยกานอนุเคราะห์จากผู้อื่น ต้องเป็นคนเลี้ยงง่าย บิณฑบาตรขอทานเขาไปจะเลือกไม่ได้แม้เขาใส่ของโสโครกมายังต้องรับ...แต่พระองค์ให้ภิกขุพิจารณาว่าควรฉันหรือไม่ การฉันเนื้อหรือไม่ฉันเนื้อพระองค์ให้อิสระแก่สาวก แต่พระองค์ก็มีกรอบไว้ดังความเห็นก่อนหน้านี้....ถ้าคุณพอมีเวลาลองศึกษาในบทที่พระเทวทัต มาทูลขอให้พระองค์บัญญัติให้ ภิกขุอยู่ป่า,ไม่กินเนื้อสัตว์.....การทำตามพระธรรมนิวัยของตถาคตไม่ถือว่าเป็นการแถนะครับท่าน และการถกเถียงสอบถามกับเรื่องพระวินัย ก็เพื่อได้ขอยุติในธรรมเพื่อการประพฤติปฏิบัติไม่ด่างพ้อย เพื่อความเจริญในเพศพรหมจรรย์ และเพื่อมรรคผลนิพพานต่อไปครับ....ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะครับ
ความเห็นคุณมันก็แถซ้อนแถนั้นแหล่ะ
บอกว่าภิกษุห้ามปฏิเสธ ถ้ามีโยมเอาเหล้ามาถวายจะรับหรือไม่!!
หรือแม้แต่โยมเอาลูกสาวมาช่วยปัดกวาดกุฏิ จะรับมั้ย
กฎเขากล่าวไว้ทนโท่ว่า "ห้ามฆ่าสัตว์และสัตว์ถูกฆ่ามาถวาย"......ยังกล้าแถ
ประเด็นที่ผมกำลังเน้นสอนคุณ ก็คือพระวินัยที่คุณยึดถือเอามาเป็นหลัก
สิ่งที่คุณจะต้องพิจารณาเป็นอันดับแรกก็คือ.... เป็นวินัยที่พระพุทธองค์บัญญัติขึ้นจริงหรือไม่
...คุณต้องพิจารณาประเด็นนี้ให้แจ้งชัดเสียก่อน ไม่ใช่ใครเขาบอกว่า วินัยนี้เป็นคำสอนของพุทธองค์
คุรก็เชื่อตะพรึดตะพรือ....เชื่อทั้งๆที่คนสอนกับการปฏิบัติของเขาขัดแย้งกัน
ก็บอกแล้วศาสนาพุทธเป็นศาสนาแห่งเหตุและผล มีหลักเกณท์เชื่อถือได้
ฉะนั้นเรื่อง ห้ามฆ่าสัตว์แต่กินเนื้อสัตว์ได้นี่มันไร้เหตุผลสิ้นดี....พิจารณาให้ดีก็รู้ว่า มันเป็นการอุปโหลกวินัยข้อนี้ขึ้นมา เพื่อความขลังของลัทธิตนเองหรือเปล่า
|
