การขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์แล้วได้เกิดจากอะไรครับ

ไปเห็นกระทู้ถาม คือ ถามระดับพื้นๆทั่วๆไป น่าสนใจดีเหลือเกิน

จึงนำมาให้ สมช. ลานธรรมจักร มี กบ โฮฮับ เป็นต้น ช่วยวิเคราะห์วิจารณ์ถึงความเป็นไปได้ ไม่ได้ยังไง ก็ว่าไป

เพราะเหตุปัจจัยจึงเกิดครับ

อาจจะเป็นบุญที่สนับสนุน

หรืออาจจะเกิดความบังเอิญขึ้นในจังหวะนั้น

เห็นตามบอร์ดธรรมะหลายแห่งๆ ว่า "ความบังเอิญไม่มี" นะ

แต่บังเอิญก็บังเอิญ เป็นความเห็นหนึ่งครับ

ขอบคุณที่ร่วมแสดงความเห็นครับ

"ความบังเอิญไม่มี" นะ มันถูกต้องแล้ว สรรพสิ่งเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
และเหตุปัจจัยแต่ละเหตุปัจจัย ...เป็นเรื่องเฉพาะตน

การขอพรจากสิ่งศักสิทธิ์ ถ้าผู้ขอพรไม่ทำปัจจัยหรือกระทำให้เกิดผล สิ่งที่ขอย่อมไม่สัมฤทธิ์ผล
และที่ต้องพิจารณาเป็นพิเศษก็คือ การได้อะไรมาโดยที่ตัวไม่ได้ทำอะไรเลย...มันไม่ใช่เกิดจากสิ่งศักสิทธิ์
แต่เป็นเพราะ มีผู้อื่นมาทำให้เกิดปัจจัยที่ว่านั้น เช่นขอพรให้มีเงินล้าน แล้วได้รับมรดกแบบนี้ท่านเรียก
ผลจากเหตุปัจจัยของผู้อื่นเป็นผู้ก่อ ไม่ใช่สิ่งศักสิทธิ์บันดลบันดาล

ศาสนาพุทธเป็นศาสนาแห่งปัญญา ความงมงายหาใช่ศาสนาพุทธไม่

เหมือนสมัยก่อนพอลูกหลานทำงานได้เงินมาแล้วมักฝากพ่อแม่ใว้....พออยากได้อะไร..ก็ไปบอกพ่อแม่ขอเงินไปซื้อ...หากสิ่งที่ลูกอยากได้ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายหรอผืดศีลธรรมอะไร..พ่อแม่ก็มักจะไม่ห้ามลูก

หากเราไม่มีบุญเป็นทุนเดิมของเราแล้ว...การจะเปลี่ยนบุญไปเป็นสิ่งของลาภยศเงินทอง...ก็คงเป็นไปไม่ได้..

ไม่มีอะไรเกิดโดยบังเอิญ...

เห็นตามบอร์ดธรรมะหลายแห่งๆ ว่า "ความบังเอิญไม่มี" นะ

แต่บังเอิญก็บังเอิญ เป็นความเห็นหนึ่งครับ

ขอบคุณที่ร่วมแสดงความเห็นครับ

โฮฮับพูดแทงกั๊ก แม้ถูกกินก็กินครึ่งเดียว คิกๆๆ

ที่ว่าขอพรให้มีเงินล้านแล้วได้รับมรดก (จากพ่อแม่ เป็นต้น) ถ้าแบบนี้พ่อแม่ก็เป็นผู้ดลบันดาลเงินล้านให้ซี่งั้น ถ้าอย่างนี้ไม่ต้องบนหรอกได้อยู่แล้ว

ใช้คำพูดใหม่อย่างเข้าใจทั่วๆไป บน,บนบานศาลกล่าว ต่อสิ่งท่ี่ตัวนับถือกราบไหว้ จะเรียกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็แล้วแต่ เช่น พระประธานวัด เช่น หลวงพ่อโสธร เป็นต้นเงี้ย

จะไปเพ้อเจ้อปรุงแต่งให้มันมากเรื่องทำไม มันเข้าใจง่ายๆอยู่แล้วว่า ทุกสิ่งอย่างเกิดจากเหตุปัจจัยของธรรมชาติ
ไม่ใช่เป็นเพราะการบนบานศาลกล่าว พูดขออะไรมันต้องมีการกระทำเกิดขึ้น ไม่จากตัวเราเอง
หรือคนอื่น มันไม่ได้เกิดจากพระประธานหรือพระพุทธรูป

การบนบานศาลกล่าว การเชื่อว่าสิ่งศักสิทธิ์มีจริง....นับเป็นความงมงายไร้สาระ

ทุกสิ่งอย่างเกิดจากเหตุปัจจัยของธรรมชาติ

แล้วคนที่เขาไปบนบานศาลกล่าวต่อท้าวมหาพรหม ต่อหลวงพ่อวัดไร่ขิงเป็นต้น แล้วได้ตามที่บนล่ะ เกิดจากเหตุปัจจัยอะไร (คำถามอยู่ตรงนี้)

เห็นล่ะโฮฮับว่าเขาเหล่านั้นงมงายไร้สาระ คอยดู เรื่องนี้ถึงครูอังคณาแน่

คุณโรสร่วมแสดงความเห็นด้วยสิครับ

จะไปเพ้อเจ้อปรุงแต่งให้มันมากเรื่องทำไม มันเข้าใจง่ายๆอยู่แล้วว่า ทุกสิ่งอย่างเกิดจากเหตุปัจจัยของธรรมชาติ
ไม่ใช่เป็นเพราะการบนบานศาลกล่าว พูดขออะไรมันต้องมีการกระทำเกิดขึ้น ไม่จากตัวเราเอง
หรือคนอื่น มันไม่ได้เกิดจากพระประธานหรือพระพุทธรูป

การบนบานศาลกล่าว การเชื่อว่าสิ่งศักสิทธิ์มีจริง....นับเป็นความงมงายไร้สาระ

ดูดีๆ ดูตรง คคห.โฮฮับหน่อยก่อน

จิตที่อ้อนวอนนั้น เมื่อความตั้งใจปรารถนาแรงมาก มันก็พุ่งดิ่งไปทางเดียว จิตก็แน่วตั้งมั่นขึ้นมา จิตที่ตั้งมั่นนี้แหละเป็นคุณประโยชน์ คนอ่อนแอจึงอาศัยการอ้อนวอนมาช่วยตัว

แต่คนที่ไม่อ้อนวอนเลย แต่พร้อมกันนั้น ก็ไม่รู้จักรวมจิตด้วยวิธีอื่น บางทีบอกว่าตัวเองเป็นคนมีปัญญา แต่เป็นคนพร่า จับจด เมื่อจิตพร่าจับจดไม่เอาอะไรมุ่งลงไปแน่นอน จิตก็ไม่มั่น ทำอะไรก็ไม่ค่อยได้ผล เลยกลับไปแพ้คนที่ตัวว่าโง่เขลางมงาย

ดูเป็นจิตยึดถือ มากกว่าจิตตั้งมั่นนะครับ

จิตตั้งมั่น เพราะเหตุปัจจัยคือความอยาก ผลที่ปรากฎก็จะออกมาที่ความสมหวัง หรือความผิดหวัง

จิตตั้งมั่นเพื่อความละ นี่คือกุศลธรรม. ผลที่ได้คือนิโรธ