"..คือสัตว์โลกมีญาติมีมิตรแล้วไม่หวังพึ่งใคร วิ่งมาพึ่งญาติตัวเอง ถ้าญาติเป็นคนใจจืดใจดำ ทางนั้นมาก็หมดหวังกลับไปๆ นี่ที่เราสลดสังเวชนะ ถ้าญาติเป็นคนใจบุญใจกุศล ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้นั้นจะผ่านๆ จนกระทั่งถึงไปสวรรค์ได้เลย บอกในคัมภีร์ ติโรกุฑฑกัณฑสูตร เราอ่าน แต่ก่อนท่องได้หมดจนกระทั่งสูตร เดี๋ยวนี้ลืมหมดแล้ว มาอาศัยอยู่ทุกแห่งทุกหนคอยรับส่วนบุญอุทิศกุศลจากญาติทั้งหลาย นั่นซีที่น่าสลดสังเวช ถ้าญาติเป็นคนใจดำน้ำขุ่นแล้วพวกเปรตทั้งหลายก็หมดหวังกลับไป มาแล้วกลับไปด้วยความหมดหวัง อันนี้ก็รู้สึกว่าสลดสังเวชเหมือนกัน พวกเปรตทั้งหลายบางคนรับแล้วไปสวรรค์เลยสดๆ ร้อนๆ ก็มี ผู้ที่เบากว่านั้นก็พ้นจากความเป็นเปรตไป เปลี่ยนภพเปลี่ยนชาติขึ้นไป ด้วยอำนาจแห่งบุญกุศลที่พี่น้องทั้งหลายระลึกถึง แล้วทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้

เพราะฉะนั้นเรามีญาติทุกคนๆ ต่านคนก็ต่างทำบุญ เพื่ออุทิศส่วนกุศลไปให้ ไม่เชื่อพระพุทธเจ้าแล้วจมนะ เรื่องของกิเลสตัณหาความชั่วช้าลามกมันดึงลงตลอดนะ นี่ที่มันมากจริงๆ ก็คือเรื่องของกิเลส มันเป็นครูสอนโลกอยู่ตลอดเวลา อาหารการบริโภคที่อยู่ร่วมกันไปแล้วนั้น พอตายเป็นผีเท่านั้นละ มาก็มานั่งเฝ้าญาติ แต่ก่อนก็กินข้าวร่วมวงกัน อาหารทุกอย่างร่วมวงเป็นอันเดียวกันหมด พอตายแล้วเป็นอื่น นี่ในคัมภีร์บอกชัดเจน มาแอบอยู่ตามข้างฝาบ้าง ข้างในข้างนอกบ้านบ้าง ประตูบ้านบ้าง ท่านบอกไว้หมด เวลาญาติรับประทานก็มาจ้องดูอยู่ ญาติไม่เห็นจะว่าไง แบกความหิวโหยกลับไปด้วยความเสียใจ จึงน่าสลดสังเวช สูตรนี้บอกชัดเจนมากนะ อู๊ย น่าสลดสังเวชจริงๆ.."

องค์พระหลวงตามหาบัว



หลวงปู่อุ่นหล้า. ฐิตธัมโม วัดป่าแก้วชุมพล อ.สว่างแดนดินจ.สกลนคร
"คนเราจะดีได้ต้องอาศัยการฝึกฝน การอดทนลำบากไปก่อน คนสุขก่อนก็จะไปลำบากทีหลัง คนเรามิใช่อยู่เฉยๆแล้วจะดี ต้องฝึกฝนต้องอดทนศึกษาเล่าเรียน ทนความลำบากไปก่อน มันถึงจะสุขทีหลัง ถ้าสุขก่อนมันก็จะมาทุกข์ทีหลัง"