| ลานธรรมจักร http://www.dhammajak.net/forums/ |
|
| ให้เจริญสติ http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=51047 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
| เจ้าของ: | รสมน [ 22 ก.ย. 2015, 18:41 ] |
| หัวข้อกระทู้: | ให้เจริญสติ |
"วันหนึ่ง ๆ ให้ทบทวนตัวเองบ้าง อย่าปล่อยตามความอยากความทะเยอทะยาน ดีดดิ้นทั้งวันทั้งคืน ทบทวนความผิดถูกชั่วดีของตัวเองไปด้วยในวันหนึ่ง ๆ อันใดที่ไม่ดี ควรละได้ให้ละ ๆ อย่าฝืนทำลงไปจะเป็นการทำลายเจ้าของเป็นลำดับลำดา นี้คือคำสอนของพระพุทธเจ้า การทำชั่วคือการทำลายตัวเอง การทำดีคือการส่งเสริมบำรุงรักษาตัวเองให้ดีขึ้นเป็นลำดับ" -/\- -/\- -/\- หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน หลวงปู่อ่ำท่านว่า.. #สิ่งน่ากลัวของปราชญ์ท่านคือ ความเกิด-ตาย.. ใจที่ครองเกิดแก่เจ็บตายในตัว.. ชื่อว่า"ใจที่สกปรก" จึงต้องชะล้างด้วยศาสนธรรม.. การสร้างคุณงามความดีทั้งหลายเปรียบเหมือนการชำระล้างจิตใจให้สะอาด.. ใจที่สกปรกนี้ทำให้เกิดความทุกข์ยากลำบาก ในภพน้อยภพใหญ่. ยิ่งทำความสะอาดได้มากก็ยิ่งย่นระยะทางแห่งวัฏทุกข์ให้สั้นเข้า. คำว่าภพชาติแห่งความเกิดแก่เจ็บตายก็คือความทุกข์ ยากลำบากน้อยใหญ่นั่นเอง. ถ้าเราสามารถเก็บกวาดเอาภพชาติ.. ของแต่ละคนมากองรวมกันจะเห็นว่าไม่มีอะไรน่ากลัวยิ่งกว่าภพชาติ. คือ การเกิดตายนี้. ฟังเทศน์หลวงปู่อ่ำ ธัมมกาโม หลวงปู่เปลี่ยนสอน #ใครทำสมาธิแล้ว.. ต้องรักษาสมาธิไว้ให้ดี เหมือนคนที่ตาบอดข้างนึงแล้ว.. ตาอีกข้างที่เหลือต้องรักษาให้ดีอย่างนั้น.. เวลาทำสมาธิแล้ว.. จิตสงบลงได้.. ก็ต้องทำเป็นวสี(ทำบ่อยๆให้ชำนาญ) ไม่ใช่สงบได้แล้ว.. ก็เว้นไปหลายวัน.. ขี้เกียจนั่ง.. แบบนี้มันก็สงบอีกยาก.. ฟังเทศน์หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป ““ครูบาศรีวิชัยสมัยพุทธกาลนั้นใช้ชาติเป็นช้างป่าเลไลย์”” ท่านอาจารย์ตื้อ (อจลธมฺโม) เล่าให้ฟังว่า... “ ครูบาศรีวิชัยท่านเทศน์น้อย แต่รู้จักความนึกคิดของผู้คน รู้ได้ใกล้ไกล เจริญแต่คาถาอิติปิโสฯอยู่เป็นนิจ ทีแรกครูอาจารย์มั่น (ภูริทตฺโต) จะสอนวิปัสสนากรรมฐานบอกอุบายธรรมให้แต่เมื่อท่านเจ้าคุณพระอุปัชฌาย์ท่านให้พิจารณาจึงรู้ได้ว่า ยังไม่อาจที่จะบรรลุมรรคผลได้ แต่จักได้ด้วยตนของครูบาเจ้าเอง เป็นอิติปิโสฯ ได้เอง ” ...“ พวกยางปะเก่อ พวกมูเซอ คนภูเขา แห่กันมาทำบุญกับครูบาศรีวิไชย เอาเงินเหรียญใส่กระบอกไม้ไผ่ไม้เฮี้ยะ เต็มกระบอกอัดปากกระบอก แล้วเอามาถวายครูบาศรีวิไชย “ พวกสูแบกอะไรมา” “ กระบอกเงิน” “ เอามาดูดู๊” พวกเขาเปิดปากกระบอกออกแล้วก็เทเป็นกองๆ “ เอามาถวายบูชาครูบาเจ้าตนบุญของหมู่ตูข้า สุดแท้แต่จะทำอันใด” ครูบาศรีวิไชย เป็นพระโพธิสัตว์ บำเพ็ญมาอย่างรวยอุตมลาภชาติชีวิตนี้ไปไหนมาไหนก็มีผู้คนแห่แหนเอาเงินเอาปัจจัยทั้ง ๔ มาทำบุญให้ทาน เพิ่นก็เอาไปสร้างวัดได้หลายร้อยวัด ทั้งบูรณปฏิสังขรณ์และทำขึ้นมาใหม่ก่อสร้างร่างแปลน แต่เช้าจนค่ำคืน นั่งปันพรให้แก่ผู้เอาเงินมาให้ถวายทาน เทศน์ธรรมก็บอกแต่ว่า “ ให้สวดท่องอิติปิโส” สอนผู้คนชาวบ้านให้ถือศาสนารักษาศีล ๕ ศีล ๘ สอนคนก็สอนจี้ลงไปที่ใจ เพิ่นภาวนาเก่ง รู้ใจผู้คนหลายอย่าง ตายแล้วยังลุกขึ้นมาสร้างสะพานข้ามปิงได้แล้วเสร็จ พระภาคเหนือรังเกียจเพิ่นมาก แต่พอเพิ่นจากไปตุ๊คนใด๋ก็อ้างว่า “ข้าลูกศิษย์ครูบ๋าเจ้า” “ข้าก็ลูกศิษย์ครูบ๋าเจ้า” ในสมัยพุทธกาลนั้นใช้ชาติเป็นช้างป่าเลไลย์ ปฏิบัติองค์พระพุทธเจ้าตลอดพรรษา ออกพรรษาแล้วพระพุทธเจ้าลาออกจากป่า ก็หัวใจสลายวายตายเกิดเป็นเทพบุตรบนสวรรค์ แล้วมาเกิดเป็นครูบาศรีวิไชย เมืองลำพูน” ธรรมะประวัติหลวงปู่จาม มหาปุญโญ |
|
| หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
| Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |
|