... นอนให้เต็มอิ่ม ...

... นอนให้เต็มอิ่ม ...

ไม่อะไรสักอย่าง..รึคับ..คุณวิริยะ

................................

ก็คิดอยู่เหมือนกันว่าจะทำความดีในวันเข้าพรรษาว่าจะทำอะไร?
เอาเป็นที่แล้วๆ ก็แล้วกัน เผื่อว่าใครคิดไม่ออกที่ทำบ้าง เช่น

- เลิกแตะต้องสุรากับบุหรีมาตลอดได้ ๑๕ กว่าปีแล้ว
- ไม่ไปทานอาหารตอนเย็นนอกบ้าน
- ไม่นอนร่วมกับใครในห้องเดียวกัน
- พรรษาที่แล้วสวดมนต์ เช้า-เย็น ตลอดตลอด ๓ เดือนไม่เคยขาด

- ปีนี้คาดว่ามืดแล้วจะไม่ทานอะไร นอกจากน้ำ

".. ทำวันนี้ ให้ดีกว่าเมื่อวาน ติดขัดบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดา
พรรษานี้ ก็พยายามให้มากขึ้น ทำไปเรื่อย ๆ

เมื่อเราเดินไม่หยุด วันหนึ่งก็ถึงจุดหมายได้ .. "

ผมสงสัยครับ...

อะไรทำให้...

- ไม่ไปทานอาหารตอนเย็นนอกบ้าน
- ไม่นอนร่วมกับใครในห้องเดียวกัน

คือทานในบ้านแต่ไม่ทานหลังฟ้ามืดแล้ว..พอเข้าใจอยู่บ้าง...
แต่กับ...ไม่นอนกับใครในห้องเดียวกัน...นี้ยิ่ง..งง.. ...แบบลูกก็น้อนด้วยไม่ได้....มันต้องมีอะไรแหละนะ...อยากรู้..อยากรู้..

ก็คงไม่ใช่มีอะไรวิเศษหรอก แต่ก็ทำให้มันเป็นของพิเศษขึ้นมาโดยความตั้งใจ
เมื่อทำได้อย่างที่ตั้งใจอย่างระวัดระวัง สิ่งที่ได้ย่อมเข้ากฎเกณของอิทธิบาท ๔ เหมือนว่าฝึก
หาเครื่องมือทำไปเรื่อยๆ เมื่อทำถึงจุดที่เราตั้งใจไว้มันจะเกิดความภาคภูมิใจว่าเราทำได้
ที่เรากำหนดขึ้นมาเอง แต่ก็มิได้หมายความว่าทำสุดโต่ง เราใช้เทียบเคียงกับคำสอน

- การไม่ทานอาหารเย็นนอกบ้าน ก็หมายถึงว่าเราจะต้องกินข้าวตอนเย็นที่บ้าน
เพราะการไปกินอาหารนอกบ้านนั้นอาจจะต้องไปกินกับเพื่อน ซึ่งเพื่อนที่ไปด้วยก็ไม่แน่ใจว่า
จะมีอะไรกรุ๊บกรั๊บ เท่ากับเราตัดหนทางนี้และมีเวลาอยู่กับบ้านพร้อมหน้าพร้อมตากันมากขึ้น
เป็นการลดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นจะต้องเพิ่มขึ้น คือเป็นการปฏิเสธเพื่อนได้อย่างไม่ต้องเกรงใจ
บอกได้เลยว่าเข้าพรรษา

- การไม่นอนร่วมกับใคร ย่อมทำให้เรามีเวลา ฟังธรรม ทำสมาธิ เจริญภาวนาได้ง่ายขึ้น
จะไม่ถูกรบกวนจากผู้อื่น เพราะในครอบครัวเขาเข้าใจเรา เท่ากับเราฝึก สันโดษ ปลีกวิเวก อย่างอ่อนๆ
เหมือนกับผู้ถือศีลในวันพระแต่นอนที่บ้าน อย่างแรงกล้าเรายังทำไม่ได้ก็ทำอย่างอ่อนไปก่อน
มันย่อมทำให้เรามีสติคอยกำกับดูแลอยู่ตลอดเวลา

ทุกสิ่งที่เราทำย่อมเป็นประโยชน์กับตัวเราเองทังนั้น