ดูตรงไหนก็แล้วแต่ ถ้ารู้ทันต้น กลาง สุด ตรงเป็นสัมมา ถ้ารู้ไม่ทันต้น กลาง สุด ตรงนั้นเป็นมิจฉา

หน้าที่ของปัญญาครับ จะรู้ต้น จะรู้ปลาย จะระหว่าง เช่น ถ้ารู้ที่หลัง โดยรู้ว่า อารมณ์ที่ถูกรู้ เป็นโสมนัส เป็นอย่างนี้ เป็นโทมนัสเป็นอย่างนี้ หรือเกิดพอใจไม่พอใจเป็นอย่างนี้ มาเห็นหลังไวๆ อินไปแล้ว พอใจไปแล้ว ไม่พอใจไปแล้ว รู้ว่าไม่เที่ยง พอใจก็ไม่เที่ยง ไม่พอใจก็ไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สติไปรู้ทีหลัง ก็ยังเป็นสัมมาครับ รู้เวทนา รู้จิตอยู่ก็ว่าไป แต่รู้ต้น กลาง ปลาย โดยไมรู้ว่า นี้เวทนา นี้จิต มาเถอะอะไรก็ช่าง ไม่ทันรู้จัก ก็ดักไล่ดักจับหมด แล้วคิดว่า รู้ต้น กลาง ปลายอุปทานไป บางทีอาจไม่ใช่ สัมมาก็ได้นะครับ จะบอกว่าเคยมาแล้ว

ความคิดเห็นส่วนตัว แต่ก่อน อารมย์เกิดก่อนสติตามหลัง กิเลสอยูไหนไม่รู้เห็นแต่อารมย์ ปัจจุบัน อารมย์เกิดสติ+ปัญญาตามติดแทบจะเกิดพร้อมกัน เห็นกิเลสแล้ว อนาคต สติ+ปัญญาเกิดพร้อมอารมย์ และไล่ฆ่ากิเลส