สุริยา สาแก้ว
14 พฤศจิกายน 14:46

ผมไม่รู้ถามใคร เลยฝากข้อความนี้ไว้ ช่วยอธิบายด้วยนะครับ ขณะท่ีข้าพเจ้านั่งสมาธิ จะเกิดความเจ็บปวดท่ีบริเวณขาทั้งสอง 2ข้าง เมื่อเริ่มเข้าใจตามอารมณ์ความเจ็บปวดเกิดขึ้นเองได้ก็ต้องหายเจ็บปวดไปเองได้อย่างๆนี้จนกระทั้งไม่รู้รู้สึกเลย หลังจากนั้นเมื่อเกิดอะไรขึ้นก็จะภาวนาและเข้าใจตามแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั้งรู้สึกว่าตัวเราเริ่มกระเพื่อมไหลเหมือนน้ำไกว่ไปไกว่มา ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเราเองนั่งตรงท่ีแล้ว ก็ทำความเข้าใจเหมือนๆทุกอารมณืที่ผ่านมา จะรู้สึกว่าเย็นสบาย เบา นิ่งนุ่มนวล มีความสุขลมหายใจแผ่วเบามาก เมื่อข้าพเจ้าปล่อยอารมณ์ผ่านไป ก็กลับกลายเป็นภาพสามมิติเหมือนข้าพเจ้าอยู่ในพื้นท่ีใดพื้นท่ีหนึ่ง เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่เป็นหินสีขาวมีหลายเป็นดอกๆนั่งอยู่บนเนินที่มีหญ้ามีเขียวสูงเป็นเนินรองรับไไว้ ขณะหายใจเข้าก็ก็สูงใหญ่หายใจออกก็เล็กลงตาม เป็นอารมณ์แบบนี้ประมาณ 20 วินาที ก็หายไป ทุกวันนี้ข้าพเจ้ามีโอกาสปฏิบัติไม่บ่อยรักแต่พอมีโอกาสก็จะตั้งใจทำตามวิธีการเดิมของข้าพเจ้าก็จะเกิดหรือกลายเป็นรูปอื่นในเวลาไม่นาน ล่าสุดมองเห็นเป็นรูปลูกแก้วสีดำมีขนาเท่ากับบาตรพระครอบตัวข้าพเจ้าอยู่ทั้งหายใจเข้าและหายใจออก จะรู้สึกอึดอัดแน่นบีบรัดตัวข้าพเจ้าอยู่ตลอด ทั้งหมดที่เล่าคือสิ่งที่ไม่เข้าใจ จะแก้ไขอย่างไร วานให้ท่านอาจารย์ช่วยแก้ไขให้ที ขอบคุณครับ

เมื่อนั่งสมาธิมาจนพบวิธีผ่านความเจ็บผ่านนิวรณ์ 5 ได้ด้วยตนเอง
จิตใจก็มีความสงบตั้งมั่นละเอียดอ่อนจนสามารถสัมผัสรู้จังหวะชีพจร คือที่เห็นกระเพื่อมเหมือนน้ำแกว่าไกวไปมา หลังจากนั้นผลของสมาธิคือปีติ ความซาบซ่าน ปัสสัทธิ ความเบากายเบาใจและนิมิตจึงเกิด ตามมาเป็นธรรมดาผลของผู้เจริญสมาธิ

สำคัญพอนิมิตเกิดแล้วถ้ามีจิตปรุงแต่งไปตามนิมิต ก็จะทำให้เกิดเป็นเรื่องเป็นราวแตกลูกแตกหลานไปอีกมากมายอย่างที่นิยมชมชอบกันอยู่ในยุคปัจจุบัน

แต่นิมิต เป็นเส้นทางสู่ความวนเวียนว่ายตายเกิด หาใช่ทางที่พระพุทธเจ้าทรงประสงค์ให้พวกเรารู้เราเดินไม่

ทางสู่การค้นพบเหตุทุกข์เพื่อถอนเหตุทุกข์ออกแล้วจะได้พบสุขอันเป็นอมตะคือพระนิพพานต่างหากคือทางที่พระพุทธองค์ทรงแนะนำให้เดิน

ดังนั้นทางแก้สำหรับผู้ที่ทำสมาธิภาวนามาจนได้นิมิตแล้วก็จึงควรทำความเข้าใจเสียใหม่ให้ถูกต้องแล้วต่อยอดการภาวนาจากตรงนี้ขึ้นไปเป็นวิปัสสนาภาวนา ซึ่งก็คือการเริ่มต้นสังเกตพิจารณาสภาวะที่เป็นปัจจุบันขณะอารมณ์ที่ปรากฎต่อหน้าต่อตาให้เห็นความจริงของมัน

ถ้านิมิตชัดเป็นปัจจุบัน พึงนิ่งรู้นิ่งสังเกตนิมิตนั้นๆให้ดีๆนานๆ ไม่ช้าเกินการณ์นิมิตรนั้นจะแตกสลายให้เห็นความเป็น ทุกขัง ทนไม่ได้ อนิจจังต้องเปลี่ยนแปรไปและสุดท้าย อนัตตา บังคับบัญชาไม่ได้

จะยกขึ้นสู่วิปัสสนาอย่างไรยังสงสัยอีกก็คุยกันต่อนะครับ

นิมิตชัดเอานิมิต อารมณ์อื่นชัดเอาอารมณ์อื่น
กล่าวคือเอาปัจจุบันอารมณ์เป็นที่ตั้งพิจารณา
จึงจะเห็นไตรลักษณ์เร็วและเป็นไปตามธรรมชาติ
เป็นวิปัสสนาภาวนาแท้ๆ

นิมิตส่วนใหญ่เป็นรูป
นิมิตที่ปรากฏชัดรู้อยู่ต่อหน้าต่อตาเป็นปัจจุบันอารมณ์
เช่น เห็นเป็นดวงแก้วชัดอยู่ข้างหน้า

ถ้านิ่งรู้นิ่งสังเกตภาพนิมิตที่ตั้งอยู่ข้งหน้าไม่ช้าจะเห็นภาพนิมิตนั้นดับไป

นิมิตที่เกิดจากการสมถะ เช่น อานาปานสติ
เอามาเป็นอารมณ์ของวิปัสสนาไม่ได้ค่ะ

เห็นท่าว่าคุณโสมต้องชี้แจง ขยายความแล้วล่ะ

สุริยา สาแก้ว
14 พฤศจิกายน 14:46

ผมไม่รู้ถามใคร เลยฝากข้อความนี้ไว้ ช่วยอธิบายด้วยนะครับ ขณะท่ีข้าพเจ้านั่งสมาธิ จะเกิดความเจ็บปวดท่ีบริเวณขาทั้งสอง 2ข้าง เมื่อเริ่มเข้าใจตามอารมณ์ความเจ็บปวดเกิดขึ้นเองได้ก็ต้องหายเจ็บปวดไปเองได้อย่างๆนี้จนกระทั้งไม่รู้รู้สึกเลย หลังจากนั้นเมื่อเกิดอะไรขึ้นก็จะภาวนาและเข้าใจตามแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั้งรู้สึกว่าตัวเราเริ่มกระเพื่อมไหลเหมือนน้ำไกว่ไปไกว่มา ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเราเองนั่งตรงท่ีแล้ว ก็ทำความเข้าใจเหมือนๆทุกอารมณืที่ผ่านมา จะรู้สึกว่าเย็นสบาย เบา นิ่งนุ่มนวล มีความสุขลมหายใจแผ่วเบามาก เมื่อข้าพเจ้าปล่อยอารมณ์ผ่านไป ก็กลับกลายเป็นภาพสามมิติเหมือนข้าพเจ้าอยู่ในพื้นท่ีใดพื้นท่ีหนึ่ง เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่เป็นหินสีขาวมีหลายเป็นดอกๆนั่งอยู่บนเนินที่มีหญ้ามีเขียวสูงเป็นเนินรองรับไไว้ ขณะหายใจเข้าก็ก็สูงใหญ่หายใจออกก็เล็กลงตาม เป็นอารมณ์แบบนี้ประมาณ 20 วินาที ก็หายไป

สุริยา สาแก้ว
14 พฤศจิกายน 14:46

ทุกวันนี้ข้าพเจ้ามีโอกาสปฏิบัติไม่บ่อยรักแต่พอมีโอกาสก็จะตั้งใจทำตามวิธีการเดิมของข้าพเจ้าก็จะเกิดหรือกลายเป็นรูปอื่นในเวลาไม่นาน ล่าสุดมองเห็นเป็นรูปลูกแก้วสีดำมีขนาเท่ากับบาตรพระครอบตัวข้าพเจ้าอยู่ทั้งหายใจเข้าและหายใจออก จะรู้สึกอึดอัดแน่นบีบรัดตัวข้าพเจ้าอยู่ตลอด ทั้งหมดที่เล่าคือสิ่งที่ไม่เข้าใจ จะแก้ไขอย่างไร วานให้ท่านอาจารย์ช่วยแก้ไขให้ที ขอบคุณครับ