การที่พระพุทธองค์ทรงนำมิจฉาทิฎฐิ ๖๒ มาประกาศในพรหมชาลสูตรนี้
เท่ากับเป็นการประกาศสงครามแห่งการคำสอนกับศาสดาทั้งหลายที่มีอยู่ในยุคนั้น
ทรงชี้ชัดว่าหลักปฏิบัติและความเห็นเหล่านั้นผิดจากธรรมชาติ
ทรงประกาศศาสนาแห่งอนัตตาในท่ามกลางศาสนาแห่งอัตตา ความเป็นอนัตตา
จึงเป็นลักษณะเด่นและลักษณะเฉพาะแห่งคำสอนของพระพุททธศาสนา
ซึ่งจะไม่มีศาสนาใดๆในโลกสอนไว้เช่นนี้ อนัตตาคือเส้นทางสายกลาง
ระหว่างสัสสตทิฏฐิ และอุจเฉทิฏฐิ ด้วยเหตุนี้ จึงกล่าวได้ว่า
การอุบัติขึ้นแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น
เป็นการอุบัติมาเพื่อขจัดความเห็นผิดของศาสดาเจ้าลัทธิทั้งหลาย
ไม่ว่าจะเป็นลัทธิพราหมณ์ และปริพาชกในยุคนั้นโดยเฉพาะ
และในยุคปัจจุบัน ก็มีผู้คนจำนวนมากมายทหาศาล
ที่นิยมชมชอบลัทธิอันผิดจากความเป็นจริง เสมือนหนึ่งคนเห็นแสงสว่าง
ที่หิงห้อยก็นึกว่าไฟ พยายามเอาใบไม้แห้งไปกลบไว้ เป่าเท่าไหร่ก็หาได้มีไฟเกิดขึ้นไม่
| ไฟล์แนป: |
|
1209781177.jpg [ 84.46 KiB | เปิดดู 7155 ครั้ง ] |
ธรรมที่เราต้องควรใส่ใจ คือ 
