กรรมใดทำแล้วทำให้เดือดร้อนภายหลัง
อีกทั้งทำให้ร้องไห้น้ำตานอง
รับสนองผลของการกระทำ
กรรมนั้นไม่ดี


กรรมใดทำแล้ว ไม่เดือดร้อนภายหลัง
ทั้งผู้กระทำก็เบิกบานสำราญใจ
ได้เสวยผลของการกระทำ
กรรมนั้นดี





ถ้าจะทำตามกิเลส มันก็มีเหตุผลร้อยแปดสนับสนุนให้ทำ
ส่วนศีล มีประตูเดียว คือ ทำแต่สิ่งที่ถูกต้องตามธรรม
แม้ลำบากก็ต้องอดทน

เจตนาในการคุ้มครองตัวเองด้วยดีและไม่เบียดเบียนผู้อื่นนั่นล่ะง่ายดีอยู่แล้ว
อะไรที่ทำให้กังวลว่า ผิดหรือถูก มันมักจะผิด ทำถูกมันไม่กังวลล่ะ

สำหรับเรา ศีล ไม่ใช่เรื่อง ของ จารีต
ที่ สังคมแสร้งจริตมันพยามจะยัดเยียดให้ จนเกิด อุปทานหมู่

สำหรับเรา ศีล มันมี ความเป็น สากล นะ
และ คำว่า จารีต ก็ไม่ใช่ หลักยึดสำคัญที่สุด
ในการ ตัดสินว่า ผิดศีล หรือไม่ผิดศีล
จารีต เป็นเพียง ส่วนประกอบ ย่อยอีกอย่างหนึ่ง ที่ เอามาพิจารณา
เพื่อ ช่วย นิยาม คำว่า " หญิงต้องห้าม " ที่ไม่สมควรละเมิด ต่างหาก

ลองดูที่มาที่ไปลึก ๆ ของ การ บัญญัติ ศีล ข้อ 3 ให้ดี

การไปละเมิด/้เบัยดเบียนในกาม กับคนที่ไม่เต็มใจ หรือกับ หญิงต้องห้าม
ย่อมนำมาซึ่ง การเกิดปฏิฆะ ระหว่างเรา กับ ผู้อื่น
พุทธองค์ จึง ทรง แนะนำให้ ละเว้นเสีย
เพื่อ ความปกติ แห่งชีวิต ( เช่น ไม่ถูก ผัวเขาดักตีหัว ฯลฯ )


ดังนั้น ไม่ใช่ ว่า ในสังคมหนึ่ง สวิงกิ้ง แล้ว ไม่ผิดศีล
แต่ อีก สังคมหนึ่ง สวิงกิ้ง แล้วผิดศีล
เป็นเพียงเพราะ จารีต ของแต่ละวัฒนธรรมกำหนด มาเช่นนั้น


การจะดูว่า ละเมิดศีลข้อ 3 หรือไม่ เราว่า น่าจะ พิณาว่า

1.มีการละเมิดสิทธิโดยชอบธรรม -เบียดเบียน ในกาม หรือไม่

2.คู่กรณี ( เมีย/ผัว/ เจ้าของ ( โดยชอบธรรม )
เขายอมรับในเงื่อนไข กติกา และข้อ กำหนด ที่ตกลงร่วมกัน หรือไม่

3.มีปฏิฆะระหว่างกันเกิด หรือเปล่า

ต่างหากนะ

เพราะ ถ้า คุณ เอา เฉพาะคำว่า จารีต มาเป็น หลัก ในการ พิณา
เช่นนั้น ประเพณีจารีต การฆ่าศัตรูเพื่อ บูชายัญแด่เทพเจ้า ของชาวเผ่าอินคา
ก็กลายเป็น สิ่งที่ ถูกต้อง ไม่ผิดศีล ข้อ 1 อ่ะดิ

ส่วน ที่คุณ เอาเรื่อง ประเพณีสงกราณต์ มาบอกว่า
เราต้องยอมตัวเปียก แต่ผ่าไปใส่เสื้อกันฝนสาดน้ำ

นั้นน่ะ เราว่า ถ้า เอา หลัก พิณา 3 ข้อ ที่เรากล่าวไว้ มาพิณา

คุณก็จะพบว่า การสาดน้ำใส่ผู้ที่ ไม่เต็มใจ
ก็ จัดเป็นการล่วงละเมิด มีสิทธิ ผิดศีลข้อ 1 และ 2 ได้นะ
ไม่ใช่หมายความว่า สิ่งที่เป็น จารีต เป็น บรรทดฐานของสังคมหนึ่ง
จะเป็น สิ่งที่ ถูกต้องเสมอ ทำแล้วไม่ผิดศีล ทุกกรณี

อนึี่ง หาก เข้าใจที่มาที่ไป ของหลักการ ที่ใช้พิจารณา
เรื่อง การผิดศีล อย่างถ่องแท้ แล้ว
ก็จะทำให้ ทุก ๆ คน สามารถเอาไปปรับใช้ได้ง่ายขึ้นนะ

ศีล ในระดับที่เรา พูดถึง ในกระทู้นี้ เป็น ศีลสำหรับ ฆราวาส
มุ่งเน้นที่จะให้ปฏิบัติ เพื่อ ความเป็น ปกติสุข ในชีวิต
เพื่อไม่ให้เกิดปฏิฆะ จน ต้องไป ทะเลาะ ตบตี กับใคร ให้เดือดเนื้อร้อนใจ
มิใช่ เป็น ศีลที่พูด ในระดับของ สัมมาศีล ที่ ลงลึกถึง เรื่อง หิริโอตัปปะ หรือ สัมมัปปทาน 4
อันเป็น วิสัยของ ผู้พยามจะ ละแล้วซึ่ง รัก โลภ โกรธ หลง ฯลฯ

ฉะนั้น ด้วย บริบท ที่เราพูดถึง เราก็ย้ำอย่างชัดเจนดีแล้ว
แต่ ก็มักจะมี พวก ฟังไม่ได้ศัพท์ แล้วจับไปกระเดียด มา ดัดจริต ในกระทู้ เราเสมอ
นาน ๆ ที จะมีคนตอบเราแบบตรงไปตรงมา แบบคุณนะ แท้งกิ๋วจร้าาา ^ ^

ไม่เข้าใจว่ะ เพราะ เรารู้สึกว่า คุณแทงกั๊ก
เหมือน กำลัง พยามพูดเพื่อสร้างวาทะกรรมโลกสวย
ประมาณ พยาม สร้าง นามธรรมหลักลอย ที่จับต้องไม่ได้ ให้เป็น คำพูด นะ


แล้วที่ คุณ บอกว่า

การอนุญาต หรือไม่อนุญาต ไม่อาจลบล้างศีล ได้นั้น

เอาง่าย ๆ ถามตอบตามประเด็น เลย ดี กว่า
ว่า ศีล คือ อะไร กันแน่ ตามความหมายของคุณ
บอกมาเลย ถึง นิยามของศีล 1-2-3-4-5
และ อะไรบ้าง คือ องค์คุณของการ ก้าวล่วงในศีล
ที่ ตถาคต ทรงกล่าวไว้ 1-2-3-4-5

นิยามของ หญิงต้องห้าม คืออะไร 1-2-3-4-5
นิยามของคำว่า ต้องห้าม คืออะไร 1-2-3-4-5
และ มันเกี่ยวข้องกับการ ละเมิด /อนุญาติ อย่างไร


ไม่ใช่มากล่าวหลัก ลอย บอกแค่ ศีล นำมาซึ่ง ความผาสุก บลา ๆ
เรารู้สึกว่า คุณกำลังเอา คำว่า กุศล มาใช้มั่ว ปนกับคำว่า ศีล นะ
แถม นิยาม การพิจารณา ที่มาที่ไป ของศีลข้อ 3 ก็ไม่แม่น

เราก็ย้ำซ้ำซากแล้วว่า ไอ้ศีลข้อ 3 ที่กล่าวถึงเนี่ย มันศีลของฆราวาส
ฉะนั้น การ เอากัน ถ้าไม่ไม่ไปทำให้เกิดปฏิฆะ
ละเมิดสิทธิ+ทำให้ใครเดือดร้อน มันก็ไม่ผิดศีลแล้ว

แต่คุณ ก็พยามจะลาก ให้ ศีลนั้น เทียบเท่ากับ กุศล ซะงั้น
ประมาณว่า ถ้ามี ตัณหา เอากัน โดยผิดกับ จารีตประเพณีในแบบที่คุณคุ้นเคยเมื่อไร
ก็คือผิดศีล ทั้งนั้น คุณแน่ใจได้อย่างไร ว่า ไอ้วัฒนธรรม พุทธแท้แบบไทย ๆ ของคุณนั้น
มันคือ สิ่งประเสริฐที่สุดใน 3 โลก ไม่มีชาติใดเทียบเทียมได้


สำหรับเรา การสวิงกิ้ง วันไนท์ สแตนด์ ถ้าทุกฝ่ายเต็มใจ ยอมรับได้ มันก็ไม่ผิดศีลนะ
ยกเอา นิยาม การก้าวล่วงศีล ข้อ 3 ที่อยู่ใน พระไตรปิฎกมากางดูเลย
ถ้า องค์ประกอบไม่ครบ มันจะผิดได้อย่างไร

หญิงต้องห้าม หาก เจ้าของ( โดยชอบธรรม ) เขาอนุญาต
สถานะของการ ต้องห้าม มันก็เปลี่ยนไปแล้ว

หรือ คุณ คิดว่า ตัวเอง มีระดับสติปัญญามากกว่า ตถาคตล่ะ
จึง คิดค้าน ข้อกำหนด ในสิ่งที่ ตถาคต บัญญัติเอาไว้ดีแล้ว ?

อ้อ แล้ว ไอ้ตัวอย่างตื้นเขิน อย่าง

ตำรวจทำวิสามัญฆาตรกรรมโจรผู้ร้ายตาย ผิดศีล แต่ไม่ผิดกฏหมาย เพราะกฏหมายอนุญาต

เนี่ย อันนี้มันก็แล้วแต่ บริบท นะ ว่ามีการ ละเมิดสิทธิ เบียดเบียนกัน เกิดขึ้นไหม ?

ถ้า มัน มีเหตุบางประการ ที่ โจร เต็มใจอนุญาต
แล้ว ขอร้องให้ ตำรวจ ทำ การุณยฆาต ฆ่าเขาให้ตายไปเสีย ล่ะ
เช่นนี้ จะถือว่า มีการละเมิดสิทธิในร่างกายหรือไม่ ? เช่นนี้ จัดเป็นการ เบียดเบียนไหม ?
แล้วมัน จะผิดศีล ได้อย่างไร ? ใน เมื่อ ปฏิฆะระหว่างกัน ไม่เกิด

ศีล เป็นบริบท ทั่วไป เป็นมนุษยธรรมพื้นฐาน เพื่อความอยู่ผาสุก และคุ้มครองความปรกติ ของกาย ของใจ

ความปรกติของกาย ของใจ คือมีขอบเขตอยู่บ้างในเรื่อง หิริ โอตตัปปะ คือมีความละอาย และความเกรงกลัวต่อบาปกรรม

ในรายละเอียดของหิริ โอตัปปะ จึงมีการสอนกันไปจนถึงกุศลกรรมบท 10 อกุศลกรรมบท 10
ศีล จึงเป็นเรื่องของผู้ฉลาด คือเรื่องของกุศลโดยตรง


ศีล ไม่ใช่เป็นเพียงวาทะกรรมว่าโลกสวย
แต่เป็นการควบคุมสันดานดิบของคน อย่างมีเหตุมีผล เพื่อให้มีความเป็นอยู่ผาสุก และเป็นปรกติสุข มิให้สันดานดิบนั้นเกินไปกว่าความจำเป็น

ดังนั้นไม่ว่าจะ สวิงกิ้ง หรือ วันไนท์สแตนด์ ล้วนเป็นพฤติกรรมเกินความจำเป็นต่อการสมสู่อย่างมีเหตุมีผล
ซึ่งรวมถึงขนบธรรมเนียมประเพณีแปลกๆ ที่คนสร้างขึ้นมาให้เกินความจำเป็นในการสมสู่

ส่วนประเภทของหญิงต่างๆ สหายธรรมท่านอื่นก็ได้โพสต์ไว้ในการตอบกระทู้ข้างต้น คุณไอ้ฟัก ไปหาอ่านทบทวนได้ตามสบาย

ศีล เป็นของสากล เป็นของมีมานาน เป็นของเก่า จนบัณฑิตทั้งหลายกล่าวว่าเป็นมหาทาน มีมาก่อนพระพุทธองค์ด้วยครับ คุณไอ้ฟัก

กฏเกณฑ์ ต่างๆ ของคนในชาติต่างๆ ก็บัญญัติกันขึ้นตามประเพณีขนบธรรมเนียม ตามจารีต
มีพื้นฐานตรงกับศีลก็มี ไม่ตรงกับศีลก็มี แต่ไม่อาจลบล้าง ศีล ได้

ศีลพื้นฐาน ต่างๆ นั้น เหมาะอย่างยิ่งสำหรับ ฆราวาส ครับ

สำหรับความเห็นส่วนบุคคลของคุณไอ้ฟัก ว่าคุณยอมรับได้ก็เป็นความเห็นส่วนบุคคลของ คุณเอง
ยกตัวอย่างเช่น
ถ้าคุณแม่ของคุณไอ้ฟัก ยอมให้คุณไอ้ฟักสมสู่
คุณพ่อของคุณไอ้ฟักก็ไม่ห้ามอะไร
คุณไอ้ฟักอยากสมสู่ด้วย
คุณไอ้ฟักก็รับได้แน่นอนว่าไม่ผิดศีล และเป็นความปรกติของคนที่จะสมสู่กับบุพการีของตนก็ได้ เพราะเป็นเพียงการสมสู่อย่างปรกติของสัตว์เพศผู้กับสัตว์เพศเมียอันเกิดจากความยินยอมพร้อมใจทั้งสองฝ่าย จริงไหมครับ