คุณ choochu พึงควรไปพิจารณา มรรคข้อที่ 6 สัมมาวายามะ....ความเพียรชอบ ซึ่งท่านกล่าวไว้ว่า
1.เพียรละ....บาปอกุศลเก่าๆ ที่เราเคยธรรม
2.เพียรระวัง.....บาปอกุศลใหม่ๆที่ยังไม่เกิด มิให้เกิด
3.เพียรรักษาและทำให้เจริญงอกงาม.....ในกุศลเก่าๆที่เราเคยทำ (อันได้แก่กิจกรรมทุกอย่าง ตั้งแต่ ใส่บาตร ทำบุญ ทอดกฐิน นั่งสมาธิ เจริญกุศลกรรมบถหรือบุญกิริยาวัตถุ 10 อย่าง ซึ่งเราทำกันมาแล้วนับชาติไม่ถ้วน)
4.เพียรทำให้เกิด......ซึ่งกุศลใหม่ๆที่ยังไม่เคยเกิดขึ้นในจิตใจ (ในที่นี่ท่านหมายถึง มรรค 4 ผล 4 นิพพาน 1 นั่นเลยทีเดียวมิใช่เรื่องอื่น)
การเน้นการดูจิตนั้น ดี แต่ดีสำหรับคนบางกลุ่ม ซึ่งส่วนใหญ่ได้แก่ปัญญาชน คนใช้สมอง ความคิดมาก ซึ่งจะมีทุกข์ทาง ความคิดใจ มากกว่าทุกข์ทางกาย.....ซึ่งก็มักจะเป็นชนชั้นกลางและชนกลุ่มน้อย ในสังคมมนุษยชาติ
แล้วที่ถามว่า
"แต่ให้มาดูจิตตนเอง แบบนี้บาปไหมละจ๊ะ"....อาจจะบาปก็ได้ ถ้าไปเจอคนที่เชี่อตามโดยไม่ใช้ สติ ปัญญาพิจารณา ว่าวิธีดีๆที่กล่าวนั้น เหมาะกับ จริต นิสัย วาสนา บารมีของตนเองหรือไม่ ที่บาป ก็คือไปทำให้เขาหลงทางและเสียเวลา
แล้วเค้าก็บอกว่า ห้ามถุยน้ำลายลงพื้นเพราะของจะเสื่อม คือคุณน้องไม่อยากจะพูดเลยว่า แกรู้ไหมว่าศีลห้ามีอะไรบ้าง 555 แต่แกก็ชอบสวดมนต์ทุกวันๆ
แกชอบชวนคุณน้องไปเที่ยวกลางคืน เพราะแกชอบดื่มเหล้า คุณน้องก็บอกไม่ไปหนูขี้เกียจไป และอีกอย่างหนูไม่ชอบดื่มเหล้า ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน หนูพยายามอยากไปอยากชอบเที่ยวอยากชอบดื่มเหมือนกัน แต่ใจมันไม่เอาจริงๆคือรู้สึกเบื่อ (แบบว่าปลงแล้ว 555+)