กระทู้...บอกข่าว..ใช่มั้ยครับ...ไม่ได้ถามตอบเน๊าะ..

ปฏิบัติแค่ไหน ปฏิบัติอย่างไร จึงเรียกว่าเป็นผู้ปฏิบัติธรรม ?

แค่ถือศีลให้ครบก็ชื่อว่าผู้ปฏิบัติธรรมแล้ว

ผู้ที่ปฏิบัติธรรม..แม้ขณะเดิน(จงกรม)อยู่....แม้ขณะนั่ง(สมาธิ)อยู่...แม้ขณะยืนอยู่...แม้ขณะนอนอยู่...
กามวิตกเกิด....พยาบาตวิตก...วิหิงสาวิตก...อกุศลเกิดแล้วไม่ระงับ..ไม่ดับ....ไม่สงบ...พระองค์กล่าวว่า...เป้นผู้ที่ไม่มีความเพียร...เป็นผู้เกียจคร้าน
....
ครับ...

...ผู้ปฏิบัติธรรมคือผู้ที่พยายามฝึกปฏิบัติตนเพื่อลด ละ วาง และเลิกทำสิ่งที่ไม่ดีทางกาย วาจา ใจ...
...โดยยึดหลักของการให้ทาน การรักษาศีล การภาวนาคือปฏิบัติเพื่อฝึกหัดบังคับจิตใจตนเอง...
...ตามคำสอนของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยการฝึกทำสมาธิทั้งยืนเดิน นั่ง นอน...
...ฝึกการคิดดี พูดดี และทำดี โดยขอบข่ายไม่ละเมิดศีลห้าเป็นพื้นฐานตามกำลังสติปัญญาตน...

ขณะใดมีสติ ขณะนั้นคือปฏิบัติธรรม

"ปฏิบัติแค่ไหน ปฏิบัติอย่างไร จึงเรียกว่าเป็นผู้ปฏิบัติธรรม?"

คำว่า “ปฏิบัติธรรม” ซึ่งความหมายที่แท้ ได้แก่ การนำเอาธรรมไปใช้ในการดำเนินชีวิต หรือการดำเนินตามธรรม

เป็นคฤหัสถ์ แค่มีศีล 5 ประจำใจก็โอแล้ว

ทำไมต้องไปคิดค้นหาคำตอบกันให้เหนื่อยยาก
พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรัสบอกโดยสรุปไว้แล้ว ในบทสังฆคุณ ที่เราสวดมนต์กันอยู่เป็นประจำคือ

สุปฏิปันโน.....ปฏิบัติดี

อุชุปฏิปันโน....ปฏิบัติตรง...ตรงในที่นี่ หมายถึงตรงไปพระนิพพานแต่เพียง 1 เดียวจึงจะใช่

ญายปฏิปันโน....ปฏิบัติเพื่อรู้ธรรมเป็นเครื่องออกจากทุกข์ จนสามารถนำตนเองออกจากทุกข์ วัฏฏสงสารความเวียนว่ายตายเกิดได้

สามีจิปฏิปันโน....เป็นผู้ปฏิบัติสมควรแล้ว ถึงแล้ว ซึ่ง มรรค 4 ผล 4 อันได้แก่บุคคล 4 จำพวก 8 บุคคล

ผู้ปฏิบัติอย่างนี้และปฏิบัติได้ดังนี้ จึงจะเรียกว่าปฏิบัติธรรมตามรอยเท้ารอยบาทของพระพุทธเจ้า

มรรค8 นั้นเองเป็นสิ่งเดียวที่จะดับกรรมได้