ความจริงแล้ว ในโลกนี้มีนามกับรูปเท่านั้น
มิได้มีสัตว์และมนุษย์แต่ประการใดเลย
นามและรูปเป็นของว่างเปล่า ถูกปัจจัยปรุงแต่งขึ้นเหมือนตัวหุ่น
เป็นกองทุกข์เช่นเดียวกับกองหญ้าและกองไม้

นามและรูปในปัญจโวการภพต่างก็อาศัยซึ่งกันและกัน
สิ่งหนึ่งเป็นผู้ค้ำจุนอีกสิ่งหนึ่งไว้ เมื่อสิ่งหนึ่งล้มลงไปด้วยการแตกทำลาย
อีกสิ่งหนึ่งก็ล้มลงด้วย การแตกทำลายลงด้วย เช่นกับฟ่อนต้นอ้อ ๒ มัด พิงกันไว้
ฟ่อนอ้อมัดหนึ่งก็ค้ำฟ่อนต้นอ้อ อีกมัดหนึ่งไว้ เมื่อฟ่อนต้นอ้อมัดหนึ่งล้มลง
ฟ่อนต้นอ้ออีกมัดหนึ่งก็ล้มลงด้วย นามและรูปนั้นเป็นของคู่กัน

ทั้งสองต่างอาศัยซึ่งกันและกัน เมื่ออย่างหนึ่งแตกทำลายไป
สิ่งทั้งสองที่อาศัยกันก็แตกทำลายไปด้วย ตัวหุ่นเป็นของว่าเปล่า ไม่มีชีวิต
เคลื่อนไหวไม่ได้ แต่เพราะการประกอบกัน ของไม้และเส้นเชือกที่ชัก ตัวหุ่นจึงเคลื่อนไหวได้
ปรากฏคล้ายกับสิ่งมีชีวิต ฉันใด นามและรูปก็เช่นกัน ว่างเปล่า ไม่มีชีวิต ไม่เคลื่อนไหว
แต่เพราะอิงอาศัยซึ่งกันและกัน นามรูปจึงเคลื่อนไหวได้ ปรากฏมีชีวิตชีวาขึ้น ฉันนั้น

เขาเปรียบนาม เหมือนคนขาด้วน
รูป เหมือนคนตาบอด

นาม เดินไปไหน ไม่ได้ ต้องอาศัยรูป ทำหน้าที่ ไปทำกุศล หรืออกุศล โดยผ่านรูป



รับสัญญาณอินพุท ทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย .........ซึ่งเป็นรูป

เอ๊าท์พุท ออกทาง กายวิญญัติ และวจีวิญญัติ ซึ่งเป็นรูป

โดยที่มีจิต หรือวิญญาณ เป็นซอฟแวร์

รูปทั้งหมดทั้งสิ้น เป็นตัวฮาร์ดแวร์

เพื่อให้รู้เข้าใจกันมากขึ้น จะเรียกว่า ร่างกายกับจิตใจได้ไหมครับ ร่างกาย = รูป จิตใจ = นาม

ไม่ไหวจะเคลียร์! ฟุ้งบัญญัติไม่พอ นี่มาอีกแล้วฟุ้งจินตนาการ
อย่าลากพระธรรมของพระพุทธเจ้าให้มันไกลเกิน จนเด็กรุ่นหลังต้องมาเถียงกัน
เพราะไอ้พวกบัญญัติกับจินตนาการเหล่านี้เลยครับ

ดี ๆ

ถ้ามันเหนื่อยเกินไปก็ไม่ต้อง คงไม่มีใครว่ามั๊ง

เสียงเกิดขึ้นได้เพราะอาศัยกลองซึ่งถูกตีด้วยไม้
กลองเป็นอย่างหนึ่ง เสียงก็อย่างหนึ่ง
กลองและเสียงไม่ปะปนกัน ไม่เป็นสิ่งเดียวกัน ในกลองก็ไม่มีเสียง
ในเสียงก็ไม่มีกลอง ฉันใด นามเกิดขึ้นได้ต้องอาศัยรูป คือ วัตถุ ทวาร อารมณ์
รูปเป็นอย่างหนึ่ง นามก็เป็นอย่างหนึ่ง นามและรูปไม่ปะปนกันไม่เป็นสิ่งเดียวกัน
ในนามก็ไม่มีรูป ในรูปก็ไม่มีนาม ฉันนั้น

ดังมีท่านผู้รู้กล่าวไว้ว่า ผัสสะที่เกิดขึ้นทางทวารทั้ง ๕ นั้น
มิได้เกิดขึ้นจากตา หรือรูป หรือในระหว่างตาและรูป,
มิได้เกิดขึ้นจากหูและเสียง หรือในระหว่างหูกับเสียง,
มิได้เกิดขึ้นจากจมูกและกลิ่น หรือในระหว่างจมูกกับกลิ่น,
มิได้เกิดขึ้นจากลิ้นและรส หรือในระหว่างลี้นกับรส,
มิได้เกิดขึ้นจากกายหรือโผฏฐัพพะ หรือในระหว่างกายกับโผฏฐัพพะ,
แต่ผัสสะที่เกิดขึ้นทางทวารทั้ง ๕ นั้น เป็นสภาวธรรมที่มีปัจจัยปรุงแต่งอาศัยเหตุ คือ
การกระทบกันระหว่างทวาร อารมณ์ จึงเกิดขึ้น เหมือนเสียงอาศัยเหตุ คือกลองที่ถูกตี จึงเกิดขึ้น

ขอเสริมอีกนิดนึง นามและรูป เป็นผู้ทุพลภาพด้วยกันทั้งคู่
เหมือนชายที่พิกาลทางตา แบกคนขาด้วนไว้บนบ่าคนขาด้วนจะเป็นผู้คอยบอกทางให้
ถ้าชาย ๒ คนนี้แยกจากกัน มิได้อาศัยกันและกัน ชาย ๒ คนนี้จะไปในที่ต่างๆ ได้เลย
เพราะต่างคนต่างก็ทุพลภาพด้วยกัน เช่นเดียวกับนามและรูป

เป็นชาวพุทธมันต้องเตือนกันบ้าง ลุงหหมานจะฟุ้งอย่างไรไม่เป็นปัญหา
แต่อย่ามาฟุ้งในที่สาธารณะครับ เด็กเล็กวุฒิภาวะมันยังน้อย

ลุงหมานอายุมากแล้ว พูดผิดพูดถูกเด็กมันไม่รู้ ถ้าเด็กมันเชื่อเพราะ
เห็นว่าลุงมีอายุแล้วแบบนี้มิแย่หรือ อยากแสดงความเห็นในห้องนี้
มันต้องทำใจให้ชาวบ้านเขาบ่นเขาเตือนกันบาง
ไม่ใช่เอะอะก็ให้ทางเว็บลบความเห็นคนอื่น

ถ้าไม่อยากให้คนมายุ่ง ผมแนะนำลุงหลายหนแล้วว่า ให้ไปโพสในห้องพระอภิธรรม
ลุงก็ไม่เชื่อ

ลุงแจ้งให้ทางเว็บลบความเห็นของกรัชกาย ผมถามมันผิดกฎตรงไหนครับ
กรัชกายเขาก็ตอบถูกแล้ว เรื่อง อัตตาที่ลุงเอามาโพส ลุงไม่มีความรู้แล้วเอามาโพส
เขาก็บอกก็เตือน ไม่ไหวจะเคลียร์!

นามรูป เป็นเหตุใกล้ ให้เกิดวิญญาณ
วิญญาณ เป็นเหตุใกล้ ให้เกิืดนามรูป

แต่รูป นั้นเกิดจาก จิตก็มี เกิดจากกรรมก็มี เกิดจากอุตุก็มี เกิดจากอาหารก็มี

กัมมชรูป. จิตตชรูป. อุตุชรูป. อาหารชรูป. > สาธุครับ

มีอย่างหนึ่ง...กำลังรู้สึกว่า..นามมีทั้งส่วนที่เกาะกับรูป...และ..นามในนาม

ไร หว่า

สังเกตุว่า..หมอตัดสมองออกไปบางส่วน...มีบางอย่างหายไปด้วย..บางทีก็เป็นความจำ...บางทีก็เป็นความสามรถ..หรือความชำนาญอะไรบางอย่าง..หายไปด้วย...

เหมือนกับว่า...นามบางส่วนอยู่กระจุกกันในบางตำแหน่งของรูป...

เช่น...ธาตุที่รู้รสมีอยู่ที่ลิ้น..แต่ไม่มีที่ผิวหนัง...อย่างนี้เป็นต้น....ก็เลยอดคิดไม่ได้ว่า...มีนามบางส่วนเกาะอยู่กับรูป..นะครับ

และ..โดยปกติ....เราก็เข้าถึงได้แต่นามในรูป...จึงกล่าวว่า..นามรูปนี้ไม่ใช่เรา..เราไม่มีในนามรูป

จนกว่าเราจะรู้...กายในกาย...เวทนาในเวทนา...จิตในจิต....ธรรมในธรรม...ได้

เราอาจจะเห็น...นามที่เกาะรูป...กับ...นามที่เกาะนาม

อันนี้...แค่ตั้งข้อสังเกตใว้นะครับ