ในลานธรรมนี้ก็มีไม่ใช่เหรอ คนตาบอดไม่กลัวผี

เป็นการยากยิ่ง ที่ผู้ใดที่จะศึกษาโดยตรงจากคัมภีร์พระอภิธรรม ๗ คำภีร์ให้เกิดความเข้าใจโดยมิต้องอาศัย
พระอภิธัมมัตถสังคหะ ซึ่งรจนาโดย พระอนุรุทธาจารย์ให้เป็นพื้นฐานรองรับเสียก่อน เริ่มต้นตั้งแต่ปริเฉทที่ ๑
ถึงปริเฉทที่ ๙ ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงได้รับความนับถือในฐานะเป็นพระคันถรจนาจารย์ผู้แต่งคัมภีร์พระอภิธัมมัตถสังคหะ
อันท่านผู้ศึกษาที่มีความเข้าใจได้เหตผลจะเว้นกราบไหว้ระลึกถึงพระคุณของท่านด้วยความซาบซึ้งเสียมิได้

การที่ท่านได้รจนาอภิธัมมัตถสังคหะ จากคัมภีร์พระอภิธรรมปิฎกทั้ง ๗ คัมภีร์ออกมาเป็นอีกคัมภีร์หนึ่ง
ก็เพื่อให้ผู้ศึกษาบังเกิดความสับสน โดยเรียงลำดับจากง่ายๆ ขึ้นไปนี้เองได้เป็นเหตุให้บางท่านที่มิได้เคยศึกษา
พระอภิธรรมมาก่อน ทั้งอ่านอภิธัมมัตถสังคหะด้วยตนเองก็ยังไม่อาจเข้าใจ จึงได้กล่าวหาว่า

พระอภิธัมมัตถสังคหะไม่ใช่พุทธพจน์ เพราะเป็นการแต่งขึ้นโดยพระอนุรุทธาจารย์ในภายหลัง เมื่อไม่กี่ร้อยปีมานี้เอง
ความจริง ผู้บรรยายอภิธรรมส่วนมาก และผู้ศึกษาพระอภิธรรมที่มีความเข้าใจพอสมควร ย่อมประจักษ์แก่ตนเองว่า
พระอภิธรรมทั้ง ๗ คัมภีร์ กับพระอภิธัมมัตถสังคหะที่ท่านพระอนุรุทธาจารย์รจนาขึ้นนั้น มิได้มีเนื้อความแตกต่างกันเลย

แม้แต่น้อย ไม่ว่าจะเป็นองค์ธรรม หรือตัวเลขมากมาย ที่บังคับควบคุมเอาไว้มิให้กระจัดกระจายนั้น ก็มิได้มีความขัดแย้งกันเลย
ทั้งท่านจะแต่งคัมภีร์นี้ท่านก็ยังสรรเสริญพระคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสียก่อพร้อมด้วยแสดงความเคารพตั้งแต่เริ่มต้นปริเฉทที่ ๑

อย่างไรก็ดีท่านผู้ศึกษาก็ย่อมเป็นผู้มีความคิดพิจารณา เป็นผู้มีเหตุผลของตนเอง เมื่อท่านได้ศึกษาไปไม่ต้องจบปริเฉทที่ ๑
ท่านก็จะทราบด้วยตนเองว่าพระอภิธรรม ๗ คำภีร์นั้น ไม่มีผู้ใดในโลกจะแต่งขึ้นมาเองได้ เว้นไว้แต่จะต้องอาศัยพระสัพพัญญุตญาน
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น เพราะไม่เคยศึกษาจึงไม่มีความเข้าใจในพระอภิธรรมเลย

พระอภิธรรมจะเกิดขึ้นในโลกได้นั้น จะต้องอาศัยพระสัพพัญญุตญาณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น
ดังมีสาธกบาลี ที่แสดงไว้ในพระไตรปีฎกปริวารบาลีว่า
พุทฺธจนฺเท อนุปฺปนฺเน พุทฺธาทิจฺเจ อนุคฺคเต
เตสํ สภาวธมฺมานํ นามมตฺตํ น นายติ
แปลว่า พระจันทร์ คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าไม่อุบัติขึ้น พระอาทิตย์ คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าไม่ปรากฎขึ้น
ใครๆ ก็ไม่สามารถที่จะรู้แม้เพียงแต่ชื่อของสภาวธรรมเหล่านี้ได้เลย

การที่จะบอกให้คนเข้าไปอ่านในพระสูตรว่าอยู่ตรงไหนนั้นเป็นการยากแน่นอน เราควรให้ศึกษาที่พระอนุรุทธได้ขยายความมาแล้วให้เข้าใจได้เสียก่อนๆที่จะไปหาอ่านในพระไตรปิฎก ลองไปดูในพระอภิธรรมมัตถะสังคหะ ท่านอธิบายไว้ได้ดีเข้าใจได้ง่าย เรื่อง จิต เจตสิก รูป นิพพาน หรือเรียกว่าปรมัตถธรรม

สาธุกับกระทู้ข้างบน

ใช่เลย...การที่เราจะเข้าไปศึกษาพระไตรปิฎกโดยตรงนั้น
ก็น่าจะเป็นการที่ยากยิ่งขึ้นไปอีก เราจึงต้องอาศัย พระอนุรุทธาจารย์ อรรถกถาจารย์
จนถึงเกจิอาจารย์ ช่วยขยายความมาอีกทอดหนึ่ง เพื่อให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น
แท้จริงแล้วท่านทั้งหลายเหล่านั้นท่านก็เอามาจากพระไตรปิฎกนั่นเอง
บางคนเลยเหมาเอาว่าอาจารย์รุ่นหลังมาแต่งเอาเองโดยมิใช่พุทธพจน์
ถ้าคิดดังนั้นท่านก็ให้ไปอ่านพระไตรปิฎกเอาเองได้เลย
เพราะท่านเหล่านี้ย่อมมีปัญญาไวเหมือนอย่างท่านสุภัททะปริพาชก หรือลูกชายนายช่างทอง
ต้องฟังธรรมจากพระโอษฐ์โดยตรง

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บรรดาบุคคล ๓ จำพวกนั้น เพราะเห็นแก่บุคคลผู้ได้เห็นพระตถาคต...ได้ฟังธรรมวินัยที่พระตถาคตประกาศแล้ว จึงหยั่งลงสู่ความแน่นอน...ถูกต้องในกุศลธรรม เมื่อไม่ได้เห็น...ไม่ได้ฟัง...ย่อมไม่หยั่งลง

...เราจึงอนุญาตการแสดงธรรมไว้และก็เพราะอาศัยบุคคลนี้ จึงควรแสดงธรรมแม้แก่บุคคลอื่น ๆ ด้วย..."

ส่วนธรรมเหล่าใด... เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความดับ เพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้เพื่อนิพพานโดยส่วนเดียว... นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสั่งสอนของพระศาสดา"

http://www.dharma-gateway.com/buddha/bu ... -07-12.htm