1.เคยสาบานว่าว่าถ้าเลิกทำสิ่งๆหนึ่งไปไม่ได้ขอให้สอบไม่ติด นู่นนี่นั่น
และตอนนี้ผมสอบไม่ติดครับ คือเอาตรงๆ เรื่องที่สาบานไปก็สาบานตอนประถมเด็กมากคิดว่าผิด
แต่ผมนับถือศีล 5เรื่องนี้ก็ไม่ผิดอ่ะครับ ผมควรทำยังไงดี แต่ผมคิดว่าที่ผมสอบไม่ติดนั้น เพราะผมไม่พร้อมอ่านหนังสือไม่เต็มที่มากกว่าครับ

2. ตอนบวชเณรหน้าไฟให้ย่า ผมหลงช่วยตัวเองไปอ่ะครับ เคยอ่านในเว็บว่า เณรไม่ต้องอยู่ปริวาสใช่มั้ยครับ เห็นเข้าบอกว่า ศีลขาด ให้ต่อศีลเอานี่ยังไงครับ พูดตรงๆผมรู้สึกผิดมากที่ทำไป แต่ถ้าสมมติต้องอยู่ปริวาส ผมทำตอนเด็ก ตอนนี้ก็ผ่านมาประมาณ 5 ปี ผมต้องเรียนหนังสือ ผมไปอยู่นานขนาดนั้นไม่ไดอ่ะครับ ผมควรทำยังไงดีครับ เครียดมากๆ

3.ผมมีปัญหากับคุณพ่อคุณแม่บ่อยมากเลยครับ แม่ผมเหมือนชอบหาเรื่องดุผมตลอดเวลาเลยครับ ผมก็ดผลอไปต่อล้อต่อเถียง ส่วนพ่อผมในเรื่องที่ผมอยากจะทำ ท่านไม่ค่อยสนับสนุนอ่ะครับ ผมชอบงานศิลปะครับแต่ท่านอยากให้อยู่กับตำรา ท่านอยากให้ทำอะไรเป็นเวลาอ่ะครับ ผมก็ทำเป็นเวลแต่ท่านชอบมาดูเวลาผมไม่ได้อ่านหนงัสือแล้วก็ว่าผมอ่ะครับ บางครั้งทะเลาะกันแรงจนผมเกือบจะหลุดคำว่า เกลียดออกมาแล้วครับ แต่ด้วยที่ผมไม่อยากเป็นบุตรเนรคุณ ผมจึงไม่พูดอกมาครับ ผมคิดว่าท่านก็เป็นคนๆหนึ่งมีอารมณ์เหมือนกันบางทีอาจจะเผลอมาลงที่เราบ้างก็ปล่อยไป แต่บางทีผมก็ผลอฟิวส์ขาดอ่ะครับ

ปล. สองข้อแรกนี่ผมควรทำยังไงดีครับ ทุกวันผมกสวดมนต์ นั่งสมาธิ แต่ว่าก็มาอดคิดเรื่องนี้ไปรึเปล่า เราเคยทำผิดมหันต์ เราเคยทำให้ศาสนาต้องแปดเปื้อนมาครั้งนึงแล้ว เราควรจะแก้ยังไงดี

1.เคยสาบานว่าว่าถ้าเลิกทำสิ่งๆหนึ่งไปไม่ได้ขอให้สอบไม่ติด นู่นนี่นั่น
และตอนนี้ผมสอบไม่ติดครับ คือเอาตรงๆ เรื่องที่สาบานไปก็สาบานตอนประถมเด็กมากคิดว่าผิด
แต่ผมนับถือศีล 5เรื่องนี้ก็ไม่ผิดอ่ะครับ ผมควรทำยังไงดี แต่ผมคิดว่าที่ผมสอบไม่ติดนั้น เพราะผมไม่พร้อมอ่านหนังสือไม่เต็มที่มากกว่าครับ

2. ตอนบวชเณรหน้าไฟให้ย่า ผมหลงช่วยตัวเองไปอ่ะครับ เคยอ่านในเว็บว่า เณรไม่ต้องอยู่ปริวาสใช่มั้ยครับ เห็นเข้าบอกว่า ศีลขาด ให้ต่อศีลเอานี่ยังไงครับ พูดตรงๆผมรู้สึกผิดมากที่ทำไป แต่ถ้าสมมติต้องอยู่ปริวาส ผมทำตอนเด็ก ตอนนี้ก็ผ่านมาประมาณ 5 ปี ผมต้องเรียนหนังสือ ผมไปอยู่นานขนาดนั้นไม่ไดอ่ะครับ ผมควรทำยังไงดีครับ เครียดมากๆ

3.ผมมีปัญหากับคุณพ่อคุณแม่บ่อยมากเลยครับ แม่ผมเหมือนชอบหาเรื่องดุผมตลอดเวลาเลยครับ ผมก็ดผลอไปต่อล้อต่อเถียง ส่วนพ่อผมในเรื่องที่ผมอยากจะทำ ท่านไม่ค่อยสนับสนุนอ่ะครับ ผมชอบงานศิลปะครับแต่ท่านอยากให้อยู่กับตำรา ท่านอยากให้ทำอะไรเป็นเวลาอ่ะครับ ผมก็ทำเป็นเวลแต่ท่านชอบมาดูเวลาผมไม่ได้อ่านหนงัสือแล้วก็ว่าผมอ่ะครับ บางครั้งทะเลาะกันแรงจนผมเกือบจะหลุดคำว่า เกลียดออกมาแล้วครับ แต่ด้วยที่ผมไม่อยากเป็นบุตรเนรคุณ ผมจึงไม่พูดอกมาครับ ผมคิดว่าท่านก็เป็นคนๆหนึ่งมีอารมณ์เหมือนกันบางทีอาจจะเผลอมาลงที่เราบ้างก็ปล่อยไป แต่บางทีผมก็ผลอฟิวส์ขาดอ่ะครับ

ปล. สองข้อแรกนี่ผมควรทำยังไงดีครับ ทุกวันผมกสวดมนต์ นั่งสมาธิ แต่ว่าก็มาอดคิดเรื่องนี้ไปรึเปล่า เราเคยทำผิดมหันต์ เราเคยทำให้ศาสนาต้องแปดเปื้อนมาครั้งนึงแล้ว เราควรจะแก้ยังไงดี