42867.ไว้คุยธรรมะ

bigtoo

<ตะวัน> เขียน:

กบนอกกะลา เขียน:

คุยได้ยัง?... :b12:

อะไรคืออาวุธหนักหรือ...

ธุดงควัตรของตะวัน....ทำอะไรบ้าง...

โมทนาสาธุ...ที่ทำดี..ครับ..

.......................+++++++++++++++..................................

ตะวัน เขียน :

อาวุธหนัก ก็คือ ข้อปฏิบัติที่ ขัดกับกิเลสอย่างยิ่งเน้อ
ถ้าเอามาปฏิบัติแล้วกิเลสต้องร้องเอะอะโวยวาย หรือต้องร้องไห้ไปเลย เพราะกลัวโดนฆ่า
คือมันจะร้องเอะอะโวยวาย ว่า เอาข้อปฏิบัติที่ทำให้ต้อง ทุกข์ยากลำบาก อย่างนี้มาปฏิบัติ
ให้ต้องเหนื่อยยากลำบากเปล่าๆ ไปทำไม ทำไมไม่ไปปฏิบัติธรรมหัดตั้งสติกัน แถวๆ ผับ แถวๆบาร์ ฟังคาราโอเกะ ไปด้วยจะไม่เวิร์กกว่าหรือ

ส่วนอาวุธเบา ถ้าเอามาใช้กับมัน มันก็คงจะหัวเราะใส่หน้าเราว่า
อะไรพรรคพวก...จะเอาไม้จิ้มฟัน แค่นี้มาฆ่าเราเหรอ??? 555555555

อาวุธหนักสุด ก็ ธุดงควัตร 13 นั่นล่ะครับ พระพุทธองค์ประทานมาให้พวกเราเอาไปใช้แล้ว
แต่ว่าพวกเราส่วนมากไม่ค่อยสนใจจะนำมาใช้ ฆ่าทำลายกิเลสกัน

ธุดงควัตรที่ผม น้อมนำมาปฏิบัติตอนนี้ ก็เป็นข้อเกี่ยวกับเรื่องอาหารครับ
คือได้ประยุกต์ธุดงค์ข้อ ทำลายรสอาหาร(รวมอาหารหวานคาวใส่รวมกันในภาชนะใบเดียว)
เช่นเอาใส่ในถ้วยใหญ่ๆ ใบเดียว หรือในกะละมังเล็กๆใบเดียว

ไม่แยกใส่หลายถ้วยหลายจานว่า นี่ถ้วยของหวาน นี่ถ้วยแกง ไม่กินโดยใช้ถ้วยใช้จานหลายใบ
เอาอาหารหวานคาวจากถ้วยต่างๆมารวมใส่ในภาชนะเดียวกันไปเลย
ตอนนี้ก็เทนมรวมใส่ไปด้วย บางทีก็เทน้ำแกงเทใส่ผสมกันกับนมรวมไปด้วยกัน
แต่ไม่ค่อยบ่อย เหมือนเทแต่นมอย่างเดียว

แต่ธุดงฯข้อนี้ผมก็ทำไม่ได้แบบ 100 เปอร์เซ็นต์เต็มหรอก ได้ประมาณ 60 เปอร์เซ็นต์
เพราะในภาชนะที่ผมใช้รวมอาหารทั้งหมดอยู่นั้น ผมไม่ได้เอาคนรวมกันเป็นเนื้อเดียวกัน
ยังแยกกันอยู่ กินแบบไม่อร่อยประมาณ 60 เปอร์เซ็นต์

ถ้ารู้สึกเอียนมากๆ ก็หยิบเอาอาหารอร่อยๆ มากินพอให้คล่องคอ สักหน่อย แล้วก็กินแบบไม่อร่อยต่อ ทีแรกยังหิวอยู่ก็กินแบบ
ไม่อร่อยไปก่อน คือกินข้าวกับนมกับน้ำแกงกับผักไปก่อน พอฝืดคอก็หยิบเนื้อหยิบอะไรที่
มันอร่อยมากินพอให้คล่องคอบ้างแล้วก็กินข้าวผสมนมกับน้ำแกงต่อไปจนอาหารที่เป็นน้ำหมด
ทีนี้ก็ กินแบบอร่อยล่ะในช่วงตอนท้ายๆ คือผมกินข้าวจ้าวนะ
ก็เลยเล่นขี้โกงได้หน่อย เอาข้าวจ้าวมาปั้นให้แน่นๆ
ทำให้น้ำแกงกับน้ำนมที่เทใส่ลงไปมันจะไม่ซึมเข้าไปในเนื้อข้าวเจ้าที่ปั้นเป็นก้อนอยู่
ตอนแรกก็ใช้ช้อนตัดแบ่งก้อนข้าวเจ้าที่ปั้นนั้นมากินกับน้ำนมที่ผสมกับน้ำแกงกินในทีแรก
พอกินนมกับน้ำแกงหมด ถึงจะเอาข้าวเจ้าที่เหลือมากินกับพวกกับข้าวอื่นๆ ในตอนท้ายๆ แบบมีรสอร่อยบ้าง
ก็ยอมรับว่า ธุดงค์ข้อนี้ทำได้ไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์นัก ได้แค่ประมาณ 60 เปอร์เซ็นต์เอง

อาวุธหนักอีกข้อที่ผมน้อมนำมาใช้ก็ ศีลแปด ครับ เพราะยังโสด ทำได้สบาย ส่วนใคร
ที่มีเมียแล้วก็เสียใจด้วยนะ อดใช้ไปเลย 5555555555555 แต่ถ้าเมียอนุญาติก็โชคดีไปเน้อ
เพราะถ้าใช้เพียงศีลห้า จะไม่เห็นการต่อสู้กันอย่างชัดเจนระหว่าง...กิเลส...กับ...ธรรม...
ถ้าใช้ศีลแปดแล้วจะเห็น กิเลสปรากฎขึ้นได้ชัดเจนมาก ถ้าเห็นมันถึงจะฆ่ามันได้เน้อ
ถ้าไม่เห็นมันจะ...ไปฆ่า...มันได้ยังไง อันดับแรกถึงยังฆ่ามันยังไม่ได้ ให้เห็นก่อนก็ยังดีนะ

อาวุธหนักที่ใช้อีกอย่างตอนนี้ก็คือ ถ้ากินข้าวเช้าเรียบร้อยแล้ว ก็จะไม่กินเครื่องดื่ม หรือ
ของกินอะไรอีก เช่น พวกน้ำผลไม้ ชากาแฟ โกโก้ ลูกอม พวกนี้ก็จะไม่กินอีกทั้งนั้น
ให้กินหลังอาหารเช้าได้อย่างเดียว คือ น้ำเปล่าเท่านั้น ตอนนี้ก็เพิ่งจะทำแบบนี้ได้แค่ 20 กว่าวันเอง
ก็ตั้งใจว่าจะพยายามทำอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ ให้ได้นานที่สุด

ส่วนธุดงค์ข้ออยู่ป่า ถึงไปอยู่ป่าจริงๆ ไม่ได้ แต่ก็ พยายามเอามาประยุกต์เอาว่า
ทำไมท่านถึงให้ไปอยู่ป่า ก็คิดเอาว่า เพื่อให้เราอยู่ห่างจาก รูป รส กลิ่น เสียง และสิ่งภายนอก
อื่นๆ ทั้งหลายที่จะส่งเสริมกิเลส ก็เลยทำตัวเหมือนกับอยู่ป่า คือ ไม่ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกม
อ้อลืมบอกไปอีกอย่าง คือ ไม่เข้าเว็บโป๊ เว็บหื่นด้วยเน้อ และพยายามสำรวมตา ไม่ไปมองสาวๆสวยๆ
แต่คนเฒ่าคนแก่ไม่เป็นไร ดูได้สบาย แต่พวกสาวๆ นั้นไปดูไม่ได้ถ้าดูแล้ว ความหื่น มันเกิดน่ะ

พยายามที่จะไม่ไปหาความเพลิดเพลินจากการคุยเล่นกับเพื่อนๆ พยายามอยู่คนเดียว
คุยเล่นให้น้อยลงให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ นี่ก็เป็นการประยุกต์เอาธุดงค์ข้ออยู่ป่า มาใช้
ปฏิบัติในชีวิตประจำวัน ของผมนะ

ส่วนธุดงค์ข้อ เนสัชชิก ก็พยายามเอามาปฏิบัติอยู่ แต่ทำไม่ค่อยจะได้เท่าไร
ยอมรับเลยว่าธุดงค์ฯ ข้อนี้ หินจริงๆ ทำได้ยากมาก
ส่วนธุดงค์ข้อไปป่าช้า อันนี้ก็ ประยุกต์โดยการไปเอารูปอสุภะมาดู มาพิจารณาเน้อ
และพิจารณาถึงความตายอยู่เนืองๆ

สรุปแล้วในธุดงค์แต่ละข้อจะช่วยสนับสนุนให้การปฏิบัติธรรมของเราก้าวหน้าเห็นผลได้เร็วมากครับ
เอาเท่านี้ก่อนแล้วกันนะครับ
โทษทีที่เมื่อวานไม่ได้เข้ามา แถมวันนี้ก็เข้ามาช้าอีกต่างหาก อย่าว่ากันอู้เน้อ

นับถือๆ

bigtoo

ยกเว้นเว็บโป๊ะ! สักเว็บได้มั้ยละคุณตะวัน :b22:

เอาไว้ปัจจเวกดีมั้ยอิๆ :b12:

สมัยก่อนเสร็จมันทุกทีที่เข้าไปดู แต่เดียวนี้นานๆเข้าไปทดสอบจิตใจ ตอนนี้ผ่านสบาย :b4:

แต่ขอเตือนผู้ที่กำลังไม่ถึงอย่าได้เข้าไปนะครับเดี๋ยวจะเป็นลูกเขยพยามารไปซะชิบ! :b12:

<ตะวัน>

ตอนนี้ผมยังไม่กล้าเฉียดเข้าไปใกล้เน้อ ท่าน bigtoo กลัวตบะแตกอีก
ตอนนี้บางขณะจิต ภาพที่เคยดูจนมันติดตา ก็ยัง ตามหลอน อยู่เลย
ตอนนี้กำลังตามล้างตามเช็ด ภาพสกปรก ด้วยธรรมะอยู่
...............(ด้วยรูปอสุภะโครงกระดูก)...................

มันโผล่มาเมื่อไหร่ ก็นึก รูปโครงกระดูก ขึ้นแทนที่
( วิธีการล้างภาพสกปรกที่เคยติดใจของผม )

ตอนนี้ของเก่าก็ล้างออกยังไม่หมดเลย
ถ้าเฉียดไปใกล้อีกรับรองมันกวาดเอาของใหม่เข้ามาเพียบแน่
ตอนนี้ขอใช้กลยุทธ์.....รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง......ก่อนแล้วกัน

bigtoo

<ตะวัน> เขียน:

ตอนนี้ผมยังไม่กล้าเฉียดเข้าไปใกล้เน้อ ท่าน bigtoo กลัวตบะแตกอีก
ตอนนี้บางขณะจิต ภาพที่เคยดูจนมันติดตา ก็ยัง ตามหลอน อยู่เลย
ตอนนี้กำลังตามล้างตามเช็ด ภาพสกปรก ด้วยธรรมะอยู่
...............(ด้วยรูปอสุภะโครงกระดูก)...................

มันโผล่มาเมื่อไหร่ ก็นึก รูปโครงกระดูก ขึ้นแทนที่
( วิธีการล้างภาพสกปรกที่เคยติดใจของผม )

ตอนนี้ของเก่าก็ล้างออกยังไม่หมดเลย
ถ้าเฉียดไปใกล้อีกรับรองมันกวาดเอาของใหม่เข้ามาเพียบแน่
ตอนนี้ขอใช้กลยุทธ์.....รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง......ก่อนแล้วกัน

ผมก็กลัวเหมือนกัน ไม่ค่อยกล้าเข้าไปหรอก แต่ก็มีบางครั้งก็ทดสอบอารมณ์ดีเหมือนกัน ลองมองดูเฉยๆ ทำไมอารมณ์ของความเป็นชายมันถึงขยับทั้งๆพยายามไม่คิดอะไร แต่ผมชนะได้ครับไม่เป็ยฝ่ายแพ้ เพราะตั้งใจอธิฐานไว้ตลอดชีวิตไม่สำเร็จกิจด้วยตัวเราเองแน่ๆ ถ้าฝันก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่นี้6-7เดือนแล้วไม่ฝันเลย :b4:

คุณตะวันนี้สุดยอดเนาะเอาธุดงควัตรมาใช่ผมยังไม่กล้าเลย แค่นี้ก็สุดๆแล้ว

กบนอกกะลา

<ตะวัน> เขียน:

ตอนนี้ผมยังไม่กล้าเฉียดเข้าไปใกล้เน้อ ท่าน bigtoo กลัวตบะแตกอีก
ตอนนี้บางขณะจิต ภาพที่เคยดูจนมันติดตา ก็ยัง ตามหลอน อยู่เลย
ตอนนี้กำลังตามล้างตามเช็ด ภาพสกปรก ด้วยธรรมะอยู่
...............(ด้วยรูปอสุภะโครงกระดูก)...................

มันโผล่มาเมื่อไหร่ ก็นึก รูปโครงกระดูก ขึ้นแทนที่
( วิธีการล้างภาพสกปรกที่เคยติดใจของผม )

ตอนนี้ของเก่าก็ล้างออกยังไม่หมดเลย
ถ้าเฉียดไปใกล้อีกรับรองมันกวาดเอาของใหม่เข้ามาเพียบแน่
ตอนนี้ขอใช้กลยุทธ์.....รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง......ก่อนแล้วกัน

ไม่ได้ผลหรอก....

มันก็ไม่เชิงนะ....แรก ๆ...ก็ดีอยู่หรอก

คือ...สุดท้าย....มันไม่ได้ผลนะ

แล้วท่านจะรู้ว่า....อสุภะ..ตัดกามราคะ...ไม่ได้....ด้วยตัวท่านเอง

ลองไปก่อน...ก็แล้วกัน.. :b12:

กบนอกกะลา

bigtoo เขียน:

แต่นี้6-7เดือนแล้วไม่ฝันเลย :b4:

คุณตะวันนี้สุดยอดเนาะเอาธุดงควัตรมาใช่ผมยังไม่กล้าเลย แค่นี้ก็สุดๆแล้ว

ต่อให้....1 ปี....เอ้าว...
เอา..จนลูกชายมันเหี่ยว...เท่าปลายนิ้วก้อย...

แต่พอมันกำเริบ...นะ...

อิอิ.....

ทุกข์ตายชัก...

bigtoo

กบนอกกะลา เขียน:

bigtoo เขียน:

แต่นี้6-7เดือนแล้วไม่ฝันเลย :b4:

คุณตะวันนี้สุดยอดเนาะเอาธุดงควัตรมาใช่ผมยังไม่กล้าเลย แค่นี้ก็สุดๆแล้ว

ต่อให้....1 ปี....เอ้าว...
เอา..จนลูกชายมันเหี่ยว...เท่าปลายนิ้วก้อย...

แต่พอมันกำเริบ...นะ...

อิอิ.....

ทุกข์ตายชัก...

ก็คิดอย่างนี้หลวงปู่หลวงตาเขายังอยู่กันได้ เราก็ต้องทำได้ขอสู้กันสักตั้ง เหนื่อยเหมือนกันเน้อ... :b12:

กบนอกกะลา

แล้วจะเข้าใจเลยว่า.....อารมณ์มันสร้างฮอร์โมน...ฮอร์โมนสร้างเพศ

bigtoo

กบนอกกะลา เขียน:

แล้วจะเข้าใจเลยว่า.....อารมณ์มันสร้างฮอร์โมน...ฮอร์โมนสร้างเพศ

แต่ในที่สุดแล้วผมเชื่อว่าเราอยู่เหนือมันได้นะ .. ผมเชื่ออย่างนั้น แต่มันอาจจะยากสักหน่อย นี่แหละเราต้องอดกลั้น ไม่ใช่แบบปล่อยวางครับอิๆๆ :b12:

กบนอกกะลา

bigtoo เขียน:

ก็คิดอย่างนี้หลวงปู่หลวงตาเขายังอยู่กันได้ เราก็ต้องทำได้ขอสู้กันสักตั้ง เหนื่อยเหมือนกันเน้อ... :b12:

ไม่ได้ว่า..ไม่ได้ห้ามนะ...

ดีเสียอีก....

ไม่ผ่าน...แล้วจะรู้ได้งัย..จริงมั้ย?

ผมสนประวัติหลวงปู่ฝั่น...(หากจำไม่ผิด)....ตอนเป็นพระหนุ่มพบสาวกรุงใส่บาตร

เกิดปิ๊ง...

ท่านถามตัวเองว่า....รักหรือไม่รัก...รักไม่กินข้าว

วันแรก....รักมั้ย....รัก...งั้นไม่กินข้าว
วันที่สอง...ถามอีก...รักมั้ย...ยังรักอีก.....งั้นไม่กินข้าว
หลายวันเข้า...ถามอีก....รักหรือไม่รัก....มันหิ่วนี้....ไม่รักก็ได้....เลยได้กินข้าว
(หากจำประวัติผิดองค์....ก็กราบขอขมาโทษด้วยนะครับหลวงปู่)

อวิชชา.....มันรักตัวเองเป็นที่สุด....ที่ไปรักคนอื่นก็เพื่อตัวเองทั้งนั้นหากดูดีดีแล้วนะ

บางทีเราก็ใช้คุณสมบัติของอวิชชานี้แหละ....ชักพาเราไปสู่ความหลุดพ้น

กบนอกกะลา

ของหลวงปู่ชา...ทำงัยรู้มั้ย?

โยมที่เคยเป้นคนรัก...มาวัดนะ....ท่านจะเดินลงไปป่าช้าเลย

ท่านเป็นคนกลัวผีมาก...กลัว...แต่ก็อยู่ในป่าช้านั้น...

กลัวผีมาก....

ท่านก็ใช้ความกลัวผีของตัวเองนี้แหละ....มาทรมานตน...

แล้วก็ได้ผล....

อวิชชา...มันรักรูปเป็นที่สุดนั้นแหละ....มันกลัวรูปจะหัวใจวายตาย...มันก็เค้นปัญญามาแก้จนได้

...

ขณะจิต

กบนอกกะลา

นิ่งเสีย.....ตำลึงทอง

จริง ๆ นะ...คุณขณะจิต.. :b17:

ขณะจิต

จิตกำลังอยู่ในช่วงวิ่งตรงทางพอปล่อยมือได้บ้าง แต่ถ้าปล่อยมากคอยจะเลี้ยวแวะข้างทาง เลยขอดูไปก่อนน่ะครับ :b17:

กบนอกกะลา

ป๊ะ....

42867.ไว้คุยธรรมะ

ผู้ใช้งานขณะนี้