"เห็นทุกข์สัจจ์" กับ "เห็นทุกข์อริยสัจจ์" ต่างกันอย่างไรครับ สาธุ

ขึ้นชื่อว่าทุกข์ คงจะเหมือนกัน มั๊ง

ทุกขสัจจะ......ความจริงของทุกข์......ก็คือ "ความทนตั้งอยู่ไม่ได้ ต้องดับสลายไป เปลี่ยนไป"ดังบาลีว่า
"สัพเพสังขารา ทุกขา" สังขารทั้งหลายจักทนตั้งอยู่ไม่ได้ นี่เป็นการเห็นความจริงของสภาวะทุกข์

ทุกขอริยสัจจ์.......อริยสัจข้อที่ 1 ใน 4 ข้อที่กล่าวถึงเรื่องของทุกข์
พระบรมศาสดาตรัสไว้ว่า
ชาติปิทุกขา....ชราปิทุกขา...พยาธิปิทุกขา.....มรณัมปิทุกขัง...ปิเยหิวิปโยโคทุกโข....อัปปิเยหิสัมปโยโคทุกโข.........จนถึง ...ปัญจุปาทานขันธาทุกขา
แม้ความเกิดก็เป็นทุกข์....แม้ความแก่ก็เป็นทุกข์.....แม้ความเจ็บก็เป็นทุกข์.....แม้ความตายก็เป็นทุกข์...
ความพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์.....ความประสบกับสิ่งที่ไม่เป็นที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์.....ความโศกเศร้า ร่ำให้ พิไรรำพัน ก็เป็นทุกข์ ....มีความปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้นนั่นก็เป็นทุกข์......ว่าโดยย่อ อุปาทานขันธ์ทั้ง 5 คือตัวทุกข์ ดังนี้ นี่เป็นการเห็นความทุกข์กายทุกข์ใจที่เป็นธรรมดาของสัตว์โลกทั้งหลาย

"เห็นทุกข์สัจจ์" คือ เห็นตนและคนอื่นทุกข์ แต่ไม่รู้เหตุและวิธีดับเหตุแห่งทุกข์
"เห็นทุกข์อริยสัจจ์" คือ เห็นตนและคนอื่นทุกข์ รู้เหตุและวิธีดับเหตุแห่งทุกข์

อย่างนี้แหละครับ .. พี่น้อง

สาธุ