ธรรมทาน เป็นส่วนกอง โลภะ
อภัยทาน เป็นส่วนกอง โทสะ
ละกิเลส(ทาน) เป็นส่วนกอง โมหะ

ปฏิบัติบูชา นี่แหละละกองกิเลส สูงสุด ฟันธง!!

สวัสดีครับ
ขอแสดงความเห็นด้วยคนนะครับ อาจจะดูนอกกรอบอยู่บ้างแต่โปรดพิจารณาดูนะคับ
การให้ธรรมเป็นทานชนะการให้ทั้งปวง...แต่การให้อภัยนั้นประเสริษฐ์ที่สุด

ในบรรดาการให้ทานทั้งหลายนั้นการให้ธรรมะย่อมอยู่เหนือการให้ทานทั้งปวงครับ แต่ผมพิจารณาอย่างนี้ครับว่าอภัยทานหรือการให้อภัยนั้น โดยภาวะแล้วมันไม่ใช่การให้...แต่เป็นการไม่เอามากกว่า ที่ว่าไม่เอาก็คือ เราไม่เอาโกรธ เราไม่เอาเกลียด เราไม่เอาอาฆาตพยาบาท ที่จะมีหรือเกิดขึ้นในจิตของเรา และเราก็ไม่ได้ยกเอา โกรธ เกลียด อาฆาตพยาบาทที่เราไม่เอานี้ไปให้แก่ผู้ใด...ดังนั้นผมจึงเห็นว่าอภัยทานนั้นแตกต่างจากทานทั้งหลายที่เป็นการทำพื่อผู้อื่น แต่อภััยทานนั้นเสมือนการทำให้เพื่อตนเองมากกว่า มีอานิสงค์ตัดวงจรแห่งการจองเวรจองกรรมของตน

ขอบคุณครับ

ธรรมทาน กับ อภัยทาน ท่านว่าทานไหน คือ ทานสูงสุด

ธรรมทาน กับ อภัยทาน ท่านว่าทานไหน คือ ทานสูงสุด