สวัสดีท่านเจ้าของกระทู้
ดิฉันขอแสดงความเสียใจด้วยที่ท่านประสบเจอเหตุการณ์ที่สะเทือนใจในฐานะที่ดิฉันก็เคยประสบพบเจอเหตุการณ์ที่คล้ายกับ จขกท ดิฉัน เข้าใจถึงสภาวะท่านท่านเป็นอยู่ แต่ดิฉันจะไม่มาปลอบใจหรอก ดิฉันจะให้ท่านรับรู้สภาวะที่มันเกิดขึ้น คือ ทุกข์ ในอริยะสัจสี่ สิ่งที่ท่านเป็นก็คือ สภาวะที่ บีบคั้นจิตใจเราที่ทำให้เราติดอยู่ไม่หลุดออกมาจากสภาวะนั้น สภาะนี้จะเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป
ทำไมดิฉันถึงบอกว่า สภาวะนี้มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปก็เพราะ สิ่งที่เกิดมันเป็นความทรงจำที่ทำให้เราคอยระลึกถึง เหมือนซีดี ที่ฉายภาพนั้นวนไปวนมา สภาวะนี้ถ้าเรายังไม่เข้าใจสัจธรรมความจริงว่า สรรพสิ่งล้วนไม่เที่ยง เราก็จะเศร้าหมองเป็นทุกข์กับสภาวะนั้น คนเราเกิดมา จะช้าจะเร็วก็ต้องจากกัน ขึ้นอยู่ว่าจะจากแบบไหน จะจากเป็นหรือจากตาย สุดท้ายมันก็จากกันอยู่ดี ต้องเข้าใจสัจธรรมความจริงตรงนี้ให้ได้ ซึ่งยากอยู่เจ้าค่ะ สำหรับคนที่ไม่ได้เจริญ อิทธิบาท4 สิ่งที่ดิฉันจะแนะนำสั้นๆง่ายๆสำหรับปุถุชน ทั่วไปก็คือ ออกไปหาอะไรทำ อย่างเช่น ไปทำบุญ ไปไหว้พระ ไปเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า อย่าอยู่คนเดียวในสภาวะจิตใจที่กำลังเศร้าหมอง เพราะมันไม่สามารถหลุดออกมาได้ ทุกข์ไม่สามารถดับได้แต่เราสามารถมองเห็นทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้วไม่จมอยู่กับทุกข์ได้ พอท่านเข้าใจว่า สรรพสิ่งในโลกนั้นล้วนไม่เที่ยงแล้ว ท่านจะหลุดออกมาจากทุกข์ใน อริยสัจสี่ได้ พอท่านเกิดเหตุการณ์ที่ต้องเผชิญกับทุกข์อีกท่านก็จะไม่ติดอยู่กับทุกข์เจ้าค่ะแต่ท่านเพียงแค่จะเฝ้ามองทุกข์นั้น เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา