เวลาผมนั่งสมาธิ พอภาวนาไปซักพัก เริ่มตัดภาวนาไปแล้วทีนี้ก็จะเกิดอาการ ขนลุกเย็นทั้ง

ตัว แล้วหลังจากนั้นก็จะมีภาพ คน สัตว์ แมลง ที่เราเคยทำร้ายเคยทำให้เค้าตาย หรือเจ็บลอย

มาให้เห็น คือ แปลกใจว่า บางเรื่องเป็นเรื่องที่นานมาก บางเรื่องเป็นเรื่องสมัยเด็กๆอยู่ด้วยซ้ำ ซึ่ง

บางทีนึกถึงยังนึกไม่ออกเลย เพราะนานมาก แต่พอมานั่งสมาธิ ก็ลอยมาให้เห็นเฉยเลย

มีคำถามสองข้อที่สงสัย
1.เกิดอะไรขึ้นกับการทำสมาธิของผมครับ
2.แล้วต้องทำอย่างไรเมื่อเจอแบบนี้อีกครับ

เพื่อให้คำถาม-คำตอบข้างบนชัด มีตัวอย่างจากผู้ปฏิบัติทางจิตหรือจะเรียกว่าอะไรสุดแท้แต่ ดังนี้




สังเกต...จิตหรือนามธรรมเนี่ยมักจดจำบันทึกสิ่งที่เป็นอกุศลกรรมชัดกว่ากุศลกรรม แม้ผ่านมานมนานแล้วก็ตาม

แต่เพราะเหตุใด กุศลกรรมมักบันทึกไม่ชัดนึกไม่ค่อยเห็น

แม้การกระทำเพียงครั้งเดียว
จะนานแค่ไหน มันก็จะจำไว้เป็นสัญญา

สรุปมันอยู่ที่เจตนา ดีชั่วไม่เกี่ยว

เพื่อให้คำถาม-คำตอบข้างบนชัด มีตัวอย่างจากผู้ปฏิบัติทางจิตหรือจะเรียกว่าอะไรสุดแท้แต่ ดังนี้




สังเกต...จิตหรือนามธรรมเนี่ยมักจดจำบันทึกสิ่งที่เป็นอกุศลกรรมชัดกว่ากุศลกรรม แม้ผ่านมานมนานแล้วก็ตาม

แต่เพราะเหตุใด กุศลกรรมมักบันทึกไม่ชัดนึกไม่ค่อยเห็น

เมื่อจิตสงบหน่อยเช่นตัวอย่างนั้น อกุศลสัญญาก็ผุดขึ้นมา ทีนี้เมื่อตนไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ ก็ว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวร เป็นนั่นเป็นนี่เป็นโน่นภายนอก แก้ปัญหาไม่ตรงจุดตรงเหตุ

เรื่องอกุศลเจตนา ที่มันมักผุดขึ้นมาเป็นเพราะ นิวรน์ห้า
มันจะมาคอยปิดกั้น กุศลเจตนา

ถ้าจิตสงบจริง หมายความว่า จิตปราศจากนิวรณ์ห้า อกุศลสัญญาก็ไม่สามารถ
ผุดขึ้นมาได้

สรุปให้ฟังว่า ไอ้คนทำสมาธิมันยังไม่ได้เรื่อง จิตยังไม่ถึงเอกกัตคตา

พูดกับทำนั้นต่างกัน พูดเนี่ย พูดสามคำ ถึงนิพพานเป็นอรหันต์ทันใด ประเทศไทยและเวปธรรมะจะมีคนจำพวกนี้เยอะ

แต่ผู้ทำผู้ปฏิบัติเนียจะต้องค่อยๆฝึกฝนอบรมจิตอย่างค่อยเป็นค่อยไปเรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นไปเรื่อยๆ ดังนั้นจึงต้องอาศัยเวลา

เพื่อให้คำถาม-คำตอบข้างบนชัด มีตัวอย่างจากผู้ปฏิบัติทางจิตหรือจะเรียกว่าอะไรสุดแท้แต่ ดังนี้




สังเกต...จิตหรือนามธรรมเนี่ยมักจดจำบันทึกสิ่งที่เป็นอกุศลกรรมชัดกว่ากุศลกรรม แม้ผ่านมานมนานแล้วก็ตาม

แต่เพราะเหตุใด กุศลกรรมมักบันทึกไม่ชัดนึกไม่ค่อยเห็น

ปัญหามันอยู่ที่ฝึกจิตเพื่ออะไร จุดหมายปลายทางอยู่ตรงไหน
ฝึกด้วยความอยาก ฝึกให้ตายก็ไม่ได้หรอกนิพพาน เห็นได้แต่ความบ้าบอคอแตก

นิพพานมันก็อยู่ที่กายใจนั้นแหล่ะ ขอให้รู้ซะอย่าง (ไม่ได้โม้)

จริงมั้ยยายนิพพานอยู่ที่กายใจ

ยายตอบว่า "ข้าไม่รู้ รู้แต่ว่าอีตากรัชกายมีเว็บเป็นของตัวเองแล้วนะ

แกไม่เห็นเรอะแอบมาโฆษณาในลานธรรมจักรบ่อยๆ"