สวัสดีครับพี่ทุกท่าน
พอดีหลายวันก่อนได้มีโอกาสสนทนาเรื่องการปฏิบัติธรรมกับเพื่อนร่วมงานที่เขาอยากหันมาปฏิบัติธรรมดูบ้างแต่เขาไม่มีความมั่นใจและความรู้ความเข้าใจว่าการปฏิบัติธรรมมีผลดียังไง...หัวข้อที่คุยกันมันก็มีหลายๆเรื่องแต่โดยรวมๆแล้วเหมือนเขาสนใจผลที่เป็นแนวอิทธิฤทธิ์มากกว่า แต่ผมก็ไม่ได้สนองตอบความอยากรู้ตรงนั้นของเขา บอกเขาถึงผลดีที่เกิดขึ้นกับกายและใจผู้ปฏิบัติว่าเป็นเช่นไร หนึ่งในเรื่องนั้นก็เลยเป็นการยกเรื่อง ธรรมโอสถ มาเล่าให้เขาฟังว่าเป็น ยาดีใช้รักษาความเจ็บป่วยทางกายก็ได้และที่ดีเลิศคือใช้รักษาโรคทางใจได้ผลชงัดนัก...โดยยกเรื่องของตัวเองที่ประสบมาบอกเขาไปดังนี้...
**เมื่อประมาณปลายปีที่แล้วผมป่วยเป็นท้องร่วงขึ้นมา แล้วถ่ายท้องบ่อยมากเป็นหลายสิบครั้ง จนร่างกายมันทรมานอ่อนแรงและมีอาการหนาวสั่นมากๆขนาดใส่เสื้อผ้าหนาๆห่มผ้าห่มสามชั้นร่างกายมันก็ยังหนาวสั่นอยู่ไม่ลดลงเลย...จนถึงจุดหนึ่งความคิดที่ว่าน่าจะลองใช้ธรรมโอสถที่พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเคยใช้แล้วได้ผลมันก็แวบขึ้นมา ก็เลยตั้งใจกำหนดพิจารณาเวทนาที่เกิดขึ้นว่ามันเกิดขึ้นที่ไหนกันแน่ที่กายหรือที่ใจ สักพักใจก็เริ่มสงบขึ้นมาจึงพอรู้ตัวบ้างว่าเวทนาที่เกิดขึ้นตอนนี้มันเกิดขึ้นทั้งกายและใจ ที่กายนั้นเป็นเพราะธาตุขันธ์มันแปรปวน แต่ที่ใจนั้นเพราะจิตสังขารมันไปยึดมั่น จากนั้นใจมันก็เริ่มคลายออก เหลือแต่ความหนาวสั่นและปวดท้องจิ๊ดๆทิ่มขึ้นมา จึงได้กำหนดจิตพิจารณาเฉพาะกายโดยลองแยกกายออกเป็นชิ้น คือแยกเป็นแขนซ้าย-ขวา แยกเป็นขาซ้าย-ขวา แยกหัวแยกตัวออกมาดูว่าตรงไหนที่มันปวดมันหนาว ถึงจุดนี้เวทนามันก็ลดลงบ้างเล็กน้อย จึงได้พิจารณาใหม่เป็นพิจารณาตามอาการ 32 แยกออกมาจจากภายนอกเข้าไปหาภายใน จากหนังหุ้มกระดูกจนเหลือแต่กระดูก อาการเวทนามันก็หายไปเรื่อยๆ สุดท้ายที่จำได้คือกำหนดพิจารณาแยกกายออกโดยความเป็นธาตุสี่ พิจารณาจนกายนี้ไม่มี หลังจากนั้นสติผมมันก็หายไปมารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตี4-5 และอาการป่วยที่มีก็หายไปเกือบหมดเหลือเพียงปวดท้องนิดๆหน่อยๆ ทั้งๆที่ไม่ได้พึ่งยาหมอเลย
พอเล่าจบเพื่อนผมก็ถามขึ้นว่า...มีที่ยิ่งกว่านี้มั้ยแบบมองเห็นอนาคตน่ะมีมั้ย...แล้วเราก็สนทนากันเรื่องอื่นต่ออีกพอสมควรครับ
**แล้วพี่ๆที่ลานธรรมจักรล่ะครับมีประสบการณ์ของธรรมโอสถกันบ้างมั้ยครับ ถ้ายังไงก็ขอแบ่งบันประสบการณ์กันบ้างนะครับ
ขอบคุณครับ
