บางครั้งสิ่งที่ครูบาอาจารย์นำมาสอนย้ำแล้วย้ำอีก กลับกลายเป็นจุดอ่อนให้คนนอกศาสนานำมาโจมตีดูเหมิ่น จุดอ่อนของพุทธศาสนาจึงอยูู่ที่คำสอน

อะไรที่พิสูจน์ได้เอง กลับไม่เอา มัวแต่ไปตามล่าสิ่งที่เขาไม่มีปัญญาพิสูจน์ ก็ต้องปล่อยเขาไป

พุทธศาสนาสอนไม่ให้เชื้ออะไรง่ายๆไม่ใช่หรอ ในหลักการามาสูตรท่านสอนว่าอย่างไง บางอย่างเราอ่านหรือฟังแล้วก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ท่านกลับย้ำแล้วย้ำอีก และบอกว่าสิ่งที่ท่านสอนหรือสิ่งที่เราศีกษาได้ยินได้ฟังมาอย่าเพิ่งเชื่อเลยทีเดียวต้องใช้ปัญญาพิจารณาก่อนถึงจะเชื่อ แต่พอเราใช้ปัญญาพิจารณาก็ทำให้เกิดความสงสัยตามมาอีกเพราะบางอย่างมันคัดค้านกันหรือไม่น่าจะเป็นไป พอเกิดความสงสัยก็ไม่สามารถที่จะเข้าถึงความจริงหรือบรรลุธรรมได้ เพราะเกิดวิจิกิจฉาขึ้น สรุปคือหลักการามาสูตรบัญญัติขึ้นมาก็เพื่อให้ศาสนาพุทธดูดีหรือเอาไปอวดศาสนาอื่นว่าศาสนาคุณไม่กล้าสอนแบบศาสนาเรา แต่สุดท้ายแล้วพุทธศาสนาก็บังคับให้เราเชื่อโดยปริยายเพราะถ้าใครไม่เชื่อสิ่งที่พุทธเจ้าสอนก็ไม่มีสิทธจะเข้าถึงหลักธรรม แล้วหลักการามาสูตรจะมีความหมายอะไร ผิดพลาดตรงใหนขอผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วย

เคยศึกษาศาสนาคริสต์อยู่หลายปี เพราะอยู่ในประเทศตะวันตก ก็มีเรื่องใหญ่ที่พิสูจน์ไม่ได้อยู่หลายเรื่อง (พิสูจน์แบบวิทยาศาสตร์) ที่ใหญ่ที่สุดคือเรื่องพระเจ้ามีจริงใหม ในศาสนาพุทธก็มีมากเรื่องในพระไตรปิฏก เรื่องใหญ่ที่สุด น่าจะเป็นเรื่อง การเวียนว่ายตายเกิด แต่ทั้งสองศาสนาก็มีสิ่งดีๆที่เราเรียนรู้มาทำให้ชิวิตมีความสุขได้ เราก็เอาแค่นั้น คงไม่ต้องไปแบกภาระยืนยันกับใครว่า ทุกเรื่องในไบเบิ้ลเป็นจริง หรือทุกเรื่องในพระไตรปิฏกเป็นจริง เป็นจริงก็เป็นเรื่องของมัน ไม่เป็นจริง ก็เป็นเรื่องของมัน