ใช่เลขหรือเปล่าครับ ความจริงผีเขาไม่ไม่ได้อำอะไรนะ
เคล็ดเขาว่า
...ผีบอกต้องลบหนึ่ง
...คนบอกต้องบวกหนึ่ง

...........................................
อ้าวนึกว่าเรื่องหวย ไม่ใช่รึ

ให้แผ่เมตตาครับ ก่อนที่เราจะตื่นจะมีการหลั่งสารที่ทำให้เกิดความเครียดเพื่อทำให้ตื่น ให้แผ่เมตตาความเป็นเพื่อนไปโดยรอบ โดยทุกสรรพชีวิตคือสหายของเรา

หากยังไม่หายน่าจะเป็นที่นอนทับเส้น ไม่ก็คุณนอนหลับไม่เป็นเวลาการหลั่งสารของร่างกายเลยทำงานไม่เป็นไปตามปกติ การกินอาหารก่อนนอนก็มีส่วนเหมือนกันนะ หรือไม่ก็สมองตื่นไม่ครบทุกส่วน

ผีมาหาเขาไม่มาอ้อมๆ แอ้มๆ หรอก เขามากันตรงๆ เลย ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

ถ้าอยากเจอผี คือฝันเหนผี เขาว่าให้สวด ชินะบัญชร แต่ไม่ต้องแผ่เมตตา
สวดเสร็จ เวลานอนไปแล้วจะฝันเหนได้

ถ้าเจอแล้วคุยได้ก็มีญาณ ไม่ก็สัมผัสพิเศษแล้วสิครับ ผมมีที่ไหนกัน
แค่บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนก็น่าจะรู้ว่าแปลกๆ แล้วหละครับ ส่วนใหญ่แล้วผมแผ่เมตตาให้ พอคุ้นเคยแล้วผมก็ไม่รู้สึกแปลกอะไร ที่เราเสียวๆ เพราะเรายังไม่คุ้นกับเขา

ใครว่าเจอผีหลอกตอนกลางคืน กลางวันแสกๆ ก็เจอได้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ทำเอาเสียววูบเลย

ส่วนใหญ่ฝันเอามากอะไรไม่ได้ครับ

คนปกติที่ไม่ได้ป่วยอะไรสัมผัสน่าจะปกตินะครับ แสดงว่าคุณต้องมีปัญหาด้านสุขภาพอะไรสักอย่างแล้ว

ไปนั่งสมาธิที่แปลกๆ ผมก็เสียวเหมือนกันนะ แต่ผมคิดได้ว่าถ้าเขาจะเล่นผมจริงๆ อิริยาบทไหนผมก็หนีไม่พ้น นั่งสมาธิกับลืมตาทำอิริยาบทอื่นมันจะต่างกันอย่างไร มันก็นั่งสมาธิต่อไปได้

ดิฉันยังไม่พร้อมจิตดิฉันยังไม่นิ่งและวอกแวกทุกครั้งแบบว่าจิตของดิฉันมันชอบจินตนาการเรื่องผี

ส่วนใหญ่ฝันเอามากอะไรไม่ได้ครับ

ดิฉันเป็นคนนึงที่ค่อนข้างเชื่อในเรื่อง ลี้ลับมากกว่า50%ค่ะแต่พอดิฉันเอาเรื่องนี้ไปเล่าคนอื่นก็จะเอาเหตุผลของวิทยาศาสตร์มาหักล้าง เข้าเรื่องเลยนะค่ะ ดิฉันเป็นคนนึงที่ชอบโดนผีอำบ่อยมาก แต่มีอยู่ครั้งนึงที่ดิฉันจำได้และความรู้สึกว่ามันผิดปกติกว่าทุกครั้ง คือมันมากกว่าการอำธรรมดาค่ะ แบบว่าโดนลวนลามด้วยอ่ะ(ผีลามกบ้ากาม)คือดิฉันเผลอหลับไปตอนประมาณ5โมงเย็นกว่าๆพอหลับไปได้ซักพัก ดิฉันนอนในท่าตะแคงไปด้านซ้ายค่ะ เริ่มรู้สึกหนักที่ช่วงเอวเหมือนมีอาไรมาทับละกดไว้และรู้สึกหน่วงๆบอกมะถูกอ่ะ ดิฉันเลยดิ้นและพยายามจะลุกแต่กลับขยับไม่ได้ ดิฉันตะโกนเรียกแม่ในความรู้สึกฉันว่าฉันตะโกนดังมากเลยนะค่ะ แต่เหมือนมันอยู่ในลำคอ แล้วตอนที่ขนลุกสยองที่สุดเหมือนมีอาไรมาไซร้แถวใต้ใบหุต้นคอ(พอนึกภาพออกมั้ยเวลาเรานอนตะแคง)ตอนนั้นดิฉันยังเด็กอยู่ราวๆ 18-19ก็ไม่ได้สนใจไม่ค่อยไว้พระสวดมนต์ก็ไม่มีสติพอจะควบคุมได้ แต่ดิฉันกลับโกรธผีมากแล้วพูดด่ามันว่าจะทำไรก็ทำไปเลยถ้าพอใจแล้วก็รีบไปไกลๆ พอซักพักดิฉันก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ดิฉันวิ่งลงไปหาแม่และเล่าให้แม่ฟัง..ดิฉันสงสัยว่าทำไมฉันโดนอำผิดปกติกว่าทุกครั้ง เลยลองไปดูปฏิทินปรากฎว่าวันนั้นเป็นวันพระ พวกผีหรือวิญญาณที่เร่ร่อนอยู่ส่วนใหญ่จะมาขอส่วนบุญในวันพระจริงหรือป่าว แต่ที่ดิฉันโดนอำนี่ไม่ใช่มาขอส่วนบุญแล้วมั้ง

โดนซะจนชิน....แล้ว