เห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดี เนื่องจากว่าลานประกาศธรรมจักรจะกลายเป็นลานพยาบาท ผมเลยเรียกทุกท่านมาประชุมแสดงความเห็น ติหรือชมก็ได้เกี่ยวกับตัวผม จะสั่งสอนในแง่ตักเตือน แสดงความเห็นหรือด่าผมแบบฮาร์ดคอร์ แบบใต้ดินก็ได้(เฉพาะกระทู้นี้เท่านั้น) เรื่องคำด่านี้ผมขอรับผิดชอบเอง ทางเว็บมาสเตอร์กับผู้รักษาลานห้ามแบนผู้นั้นเพราะเจ้าของกระทู้ยินยอม ถ้าผมด่ากลับ ให้ท่านลบชื่อผมออกจากเว็บก็ได้

ผมเปิดโอกาสให้แล้ว ท่านใดจะตักเตือน แนะนำ สั่งสอนก็เข้ามาแบ่งปันกัน ผมถือว่าคนที่เตือนคือผู้ที่ชี้ขุมทรัพย์ให้

ผมจะสรุปภายใน ๔ วัน

แหมไม่อาฆาตกันหรอกครับ
ที่นี่เขาหยอกกันแรงไปนิดนึง


ผมก็ชอบนะมีคนมาหยอกมาเล่นด้วย พิมพ์มาอย่างหนึ่งผมก็ไม่รู้ว่าใจผู้พิมพ์คิดอย่างไร

ผมประเภทพวกสอใส่เกือกนะ ยังมีคนชมผมเมื่อเร็วๆ นี้ด้วย ฮ่าๆ ไม่มีความคิดต้องฆ่าฟันกันหรอก

โอยพิมพ์ไปผมก็อายเหมือนกันนะถ้าใจผู้ที่ผมตอบไปไม่ได้เป็นอย่างที่คิด แต่อย่างว่าผมชอบใส่เกือก

โดนอาจาร์ยด่าผมชอบนะ เพราะจะได้รู้ว่าผิดตรงไหน แต่ถ้าอาจารย์เงียบนี่ฆ่ากันทางอ้อมชัดๆ
ว่าแล้วก็คิดถึงท่าน ไม่ได้ไปหาท่านนานแล้ว เพราะความรู้สึกผิดของตัวเองเลยอายที่จะไปหาท่าน

ธรรมชาติสร้าง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ของมนุษย์เพื่อเรียนรู้สิ่งต่างๆ (หน้าที่หลัก)
รองรับอารมณ์ความรู้สึก (หน้าที่รอง) แต่สัตว์เดรัจฉานต่างๆ จะใช้หน้าที่รองขึ้นก่อนเสมอ

คุณต้นเป็นพุทธบริษัท4คนหนึ่งครับ เป็นผู้ไฝ่ในธรรมเหมือนกับทุกๆคนที่เข้ามา เป็นผู้ที่มีข้อสงสัยในวินัยของสงฆ์จะเห็นได้ว่ากระทู้มักจะออกมาในแนววัดวา พระสงฆ์ และข้อปฏิบัติ การแก้ปัญหาต้องแก้ที่ต้นเหตุครับ คือความคิดเราเอง เราคิดดีหรือไม่ดีก็เป็นสังขารของขันธ์5เราเอง ผ่านไป2ปีกว่าแล้วที่ผมยังเข้าเวปธรรมจักร ได้ความรู้เยอะแยะในการฝึกตัวผมเอง ส่วนมากก็เป็นเรื่องของสมาธิ เรื่องอื่นอ่านแต่ไม่ตัดสินเอนเอียงอะไร เพราะบางเรื่องอย่างวินัยของสงฆ์ผมไม่เข้ารู้ลึกซึ้ง ไม่ค่อยเข้าไปยุ่งเพราะว่าจริตผมไม่ใช่แนววินัยของสงฆ์อยู่แล้ว แต่แนวทางจะเป็นเรื่องการนั่งสมาธิเป็นพิเศษ แต่เข้ามาอ่านได้ทุกแนว เอาใจช่วยครับผม

ทุกสิ่งเป็นครู อยู่ที่การมอง

ความเห็นกับการแสดงความเห็นเป็นคนละเรื่องกัน คือแม้ความเห็นจะถูกต้องสักเพียงไร แต่ไม่จำเป็นว่าวิธีการแสดงความเห็นจะต้องถูกต้องด้วยทุกครั้ง

โปรดพิจารณาตัวอย่างสมมุติต่อไปนี้

ความเห็นผิด+การแสดงความเห็นเป็นไปอย่างไม่ถูกวิธี ไม่ถูกคน ไม่ถูกเวลา ไม่ถูกสถานที่ = ทำร้ายทั้งตัวเองและผู้อื่น ไม่เกิดประโยชน์เกื้อกูลต่อคู่สนทนา

ความเห็นผิด+การแสดงความเห็นเป็นไปอย่างถูกวิธี ถูกคน ถูกเวลา ถูกสถานที่ = ทำร้ายตัวเอง ไม่ทำร้ายผู้อื่น ไม่เกิดประโยชน์เกื้อกูลต่อคู่สนทนา (เพราะคู่สนทนายินดี เห็นตาม เชื่อตามความเห็นอันไม่ถูกต้อง)

ความเห็นถูก+การแสดงความเห็นเป็นไปอย่างไม่ถูกวิธี ไม่ถูกคนคน ไม่ถูกเวลา ไม่ถูกสถานที่ = ไม่ทำร้ายตัวเอง แต่ทำร้ายผู้อื่น ไม่เกิดประโยชน์เกื้อกูลต่อคู่สนทนา

ความเห็นถูก+การแสดงความเห็นเป็นไปอย่างถูกวิธี ถูกคน ถูกเวลา ถูกสถานที่ = ไม่ทำร้ายผู้อื่น ไม่ทำร้ายตัวเอง ทั้งยังเกิดประโยชน์เกื้อกูลต่อคู่สนทนา เพราะทำให้ผู้ที่ยังหลงไหลอยู่เริ่มรู้สึกตัวได้ นำไปสู่ความเข้าใจที่ถูกต้องของคู่สนทนาในที่สุด

ขอฝากกรณีสมมุตินี้ไว้ให้ลองพิจารณาว่าเรายังสามารถทำประโยชน์ต่อตัวเองและผู้อื่นให้ยิ่งๆขึ้นกว่านี้ได้หรือไม่ ใจเรามีคุณค่าควรพยายามรักษาอย่างไร ใจผู้อื่นก็มีคุณค่าอย่างนั้น สุดท้ายใจทุกใจมีจุดหมายเดียวกัน ข้อความหลายอันที่คุณโพสเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น ผมคนหนึ่งได้ข้อคิดดีๆจากการพิจารณาข้อความที่คุณนำมาแบ่งหลายครั้ง จึงอยากเป็นกำลังใจให้คุณได้ทำความดีต่อไป

ผิดถูกอย่างไรโปรดพิจารณา

เห็นกระทู้นี้แล้ว ก็นึกถึงคำสอนของธนัญชัยเศรษฐีที่สอนลุกสาวก่อนจะไปอยู่บ้านผัวว่า เรื่องนินทาว่าร้าย ชวนวิวาทนี้ ถึงจะให้หรือไม่ให้ ก็อย่าไปให้เขา

ถ้าท่านมีใจกว้างกันอย่างนี้

ผมขอบรรเลงต่อเลยนะ.