ผมคิดว่าน่าจะใช้ได้ถ้า สติใช้ปัญญา เอาวิชชาแทรกเข้าผัสสะ
เพราะผัสสะ เป็นปัจจัย จึงเกิดเวทนา ( ความรู้สึก )
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย จึงเกิด ตัณหา ( ความทะยานอยาก )
เพราะตัณหาเป็นปัจจัย จึงเกิด อุปาทาน ( ความยึดถือมั่นว่าเป็นตัวตน ของตน )
เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย จึงเกิด ภพ ( ความมีแห่งความรู้สึกว่าเป็นตัวตน )
เพราะภพเป็นปัจจัย จึงเกิดชาติ ( ความรู้สึกเป็นตัวตนสมบูรณ์ )
และเพราะชาติเป็นปัจจัย จึงเกิดความเห็นแก่ตัว และความทุกข์ต่างๆตามมา
ดังนั้นถ้าจะเริ่มดับทุกข์ จึงต้องเริ่มที่ผัสสะ
ตามคำกลอนของท่านพุทธทาส ครับ
ความทุกข์ เกิดที่จิต เพราะเห็นผิด เรื่องผัสสะ
ความทุกข์ จะไม่โผล่ ถ้าไม่โง่ เรื่องผัสสะ
ความทุกข์ เกิดไม่ได้ ถ้าเข้าใจ เรื่องผัสสะ
สังเกตดี ๆ 
...นี้เรื่องศีล
