แน่นอน ในฐานะชาวพุทธ พวกเราก็ต้องรักศาสนาพุทธ แต่อย่าเอาศาสนามาใช้แช่งคนตามใจ จะกลายเป็นการทำลายแทน

อะไรคือการเอาศาสนามาใช้แช่งคน?

คือการไปใช้วาจาโจมตีคนอื่นว่า เอ็งมังชั่ว มันเลว มันทำลายพระทุทธศาสนา เช่นกรณีพุทธมณฑล แค่มีคนเข้าไปปิคนิค กินข้าว ก็หาว่าเขาบ่อนทำลายศาสนา

(ขอโทษที่อาจไม่สุภาพ) จะบ้าใหญ่แล้ว แก่นของพุทธศาสนาคือคิดดี พูดดี ทำดี ไม่ไปทำให้ใครเดือดร้อนทั้งกาย วาจา ใจ แล้วครอบครัวบางครอบครัวขับรถมาตั้งหลายชั่วโมง เพิ่อมาทำบุญ

แค่จะกินข้าว ปั่นจักรยานในพุทธมณฑล พุทธมณฑลใหญ่มากนะครับมีพึ้นที่เป็นสิบๆไร่
แล้วส่วนปฎิบัติธรรมก็อยู่ลึกมาก ส่วนนอกๆก็เป็นเหมือนสวนสาธารณะ เขาก็ไม่ได้เข้าไปในส่วนปฏิบัติธรรมซะหน่อย ที่เขาใส่รองเท้าขึ้นไปเพราะตอนเที่ยงแดดมันร้อนจัดครับ ในเขตพุทธมณฑล มันผิดขนาดนั้นเหรอครับ ไม่ใช่ขโมยเงินวัด หรือทำลายพระพุทธรูปสักหน่อย คนที่นับถือพระพุทธศาสนาแบบผิดๆ เอาพิธีกรรมมาเป็นแก่นนี่ละครับ

จะเป็นคนที่ทำให้ศาสนาเสื่อมเร็วที่สุด แค่คนไม่สำรวมนิดหน่อยก็หาว่าเป็นมารศาสนา บ้าแล้ว แก่นศาสนาอยู่ที่ใจนะครับ อย่าเชื่อเพียงรูปกาย

พระพุทธศาสนาเสื่อมเพราะความเห็นผิด เมื่อมิจฉาทิฏฐิเกิดขึ้น ก็ทำลายสัมมาทิฏฐิให้หมดไปจากจิตใจของบุคคล เพราะธรรมดาของมิจฉาทิฏฐิจะเกิดขึ้นพร้อมกับสัมมาทิฏฐิไม่ได้ สาเหตุที่ทำให้พุทธศาสนาเสื่อมทำลาย ก็เสื่อมที่ ความเข้าใจผิด ของบุคคลผู้เป็นพุทธบริษัท โดยสภาวะ ก็ได่แก่ ทิฏฐิเจตสิก

เฮ้อ.........ไปถามเค้าว่าทำไมจึงมีความเห็นเช่นนั้น
แต่พอเค้าอธิบาย ว่านำมาจากไหน

ก็ไม่เห็นจะขอบใจ หรือตอบสนองอะไรเค้าบ้างสักหน่อยหรือ

ธรรมสวัสดีค่ะ คุณแสงธรรม14

เปิ้ลอ้างอิงจากหนังสือหนังสือคู่มือพื้นฐานพระพุทธศาสนา ของ มูลนิธิแนบ มหานีรานนท์ ค่ะ เปิ้ลอธิบายไม่ได้นะคะ แต่จะคัดลอกส่วนที่ทางมูลนิธิเอ่ยถึงว่า พระพุทธศาสนาจะเสื่อมไป เพราะเหตุใด

พุทธศาสนิกชน ผู้ยังมีฉันทาคติอยู่ ก็อดที่จะลำเอียงโต้เถียงไม่ได้ว่า "พุทธศาสนานั้น ไม่มีวันเสื่อม, จิตใจของมนุษย์ผู้นับถือพุทธศาสนานั้นต่างหากที่เสื่อมทรามลงไป แต่พุทธศาสนานั้นหาได้เสื่อมตามจิตใจลงไปไม่" ผู้กล่าวมองข้ามปัญญาที่จะเข้าถึงพุทธศาสนา ๓ ประการไป คือ ปัญญาขั้นปริยัติศาสนา, ปฏิบัติศาสนา และปฏิเวธศาสนา

พระพุทธศาสนาจะดำรงอยู่ได้ด้วย ความเข้าใจถูกตอง ในเหตุผลตามคำสอนในพุทธศาสนา ฉะนั้น ความเสื่อมทำลายของพุทธศาสนา จึงอยู่ที่ความเสื่อมไปจากความเข้าใจในเหตุผลที่ถูกต้องของธรรมชาติ ถ้าไม่เข้าใจคำสอนของพระพุทธเจ้า ก็เท่ากับเรายังไม่รู้เหตุผลตามความจริงของธรรมชาติ ทำให้เราเห็นไม่ตรงกับธรรมชาติ ชื่อว่า เห็นผิด และไม่ใช่เห็นผิดจากความเห็นของพระพุทธเจ้า หรือของใคร ๆ ทั้งหมด แต่เห็นผิดไปจากความจริงของธรรมชาตินั่นเอง

ความเห็นผิดอันนี้ เป็นธรรมชาติของเจตสิกธรรมอย่างหนึ่ง เรียกว่า มิจฉาทิฏฐิ ซึ่งถ้าเกิดกับจิตใจในขณะใดแล้ว ย่อมทำให้เกิดความเห็นผิดไปจากธรรมชาติได้ในขณะนั้น ฉะนั้น มิจฉาทิฏฐินี้เองเป็นข้าศึกอันสำคัญในพระพุทธศาสนา แต่มิจฉาทิฏฐิก็ไม่ใช่ว่า จะอยู่นอกคำสอนของพระพุทธศาสนา มิจฉาทิฏฐินี้ ก็อยู่ในคำสอนของพระพุทธเจ้าเหมือนกัน โดยสอนว่า "ผู้เห็นผิด"

ย่อมยึดถืออยู่ในสภาวะที่ไม่เป็นความจริง (เป็นลักษณะ)
ถือเอาสภาวะที่ผิดจากความเป็นจริง (เป็นกิจ)
ยึดถือความเห็นผิด (เป็นผล)
ไม่อยากเห็นพระอริยเจ้าทั้งหลาย (เป็นเหตุใกล้ให้เกิด)

ความเห็นผิดนี้ ถ้าเกิดกับผู้นับถือพุทธศาสนามากขึันเพียงใด พุทธศาสนาก็เสื่อมทำลายลงไปเพียงนั้น ยิ่งในปัจจุบัน พุทธศาสนิกชนไม่สนใจในการเรียนปริยัติ และปฏิบัติ มากขึ้นแล้ว มิจฉาทิฏฐิก็ครอบงำจิตใจของผู้นั้น

นี่คือสิ่งที่เปิ้ลไปเรียนปริยัติ และปฏิบัติ มาจากทางมูลนิธิแล้วท่านอาจารย์สอนมาค่ะ แต่รวมความแล้ว ศาสนาเสื่อมก็เพราะพุทธศาสนิกชน (ไม่รวมหมดทุกท่านนะคะ) นั่นแหละค่ะ

ธรรมรักษา ขอให้เจริญในธรรมค่ะ อนุโมทนาค่ะ