ไม่ทราบว่าเริ่มนั่งมานานหรือยังครับ ผมจำได้สมัยบวชตอนเริ่มนั่งสมาธิใหม่ๆ จิตมักตื่นตัวด้วยความอยากรู้จึงมักไปพัวพันกับทวารทั้งหก เพราะอยากรับรู้อะไรที่แปลกๆบางทีได้ยินเสียงเต้นของชีพจรในหูดังมาก แต่ก็ไม่ได้สนใจ เพราะตอนออกกำลังกายหนักๆ เราก็ได้ยินเหมือนกันแต่เมื่อนั่งนานๆบ่อยๆจิตก็นิ่งไม่เป็นไร ส่วนการเอนตัวตอนเริ่มนั่งก็เป็นครับ แต่ส่วนใหญ่ผมจะก้มไปข้างหน้า พอนั่งบ่อยๆก็นั่งได้หลายชั่วโมงแต่ส่วนมากจิตผมมักจะตกภวังค์ครับบางทีหลับลึกเลย เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยนั่งแล้วครับใช้วิธีกำหนดสติในการณ์เคลื่อนไหวแทนถูกจริต และได้ความรู้ดีตอนดูอารมณ์สู้กับอารมณ์ถ้ามันดับลงหรือชนะได้โล่งเลย แล้วอารมณ์ชนิดนั้นๆจะกลับมาเกิดยากขึ้น เบากาย เบาใจครับ สาธุ
