ผมขอเรียนถามท่านผู้ศึกษาพระไตรปิฎก หน่อยครับว่า
ธรรมะข้อใด ที่พระพุทธองค์ ทรงค้นพบเป็นธรรมะสุดท้าย ก่อนที่พระพุทธองค์
จะตรัสรู้ เป็นพระอนุตรสัมมาสัมพุทธเจ้า ครับ ขอบคุณมากครับ

ถ้าธรรมที่พระองค์ตรัสรู้ก็คงเป็นอริยสัจสี่ครับ แต่ถ้าก่อนตรัสรู้........

อริยสัจสี่นั่นแหละครับ
พระองค์ทรงค้นพบอริยสัจสี่
ผิดถูกประการใดรอท่านผู้รู้มาตอบอีกทีครับ

การเห็นแจ้งใน อริยสัจจ์ 4 ( ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค )
การเห็นแจ้งในไตรลักษณ์ 3 ( อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา )
การเห็นแจ้งในมรรคมีองค์ 8 ( สัมมาทิฐิ สัมมาสังกับโป สัมมาวาจา สัมมากัมมันโต สัมมาอาชีโว
สัมมาวายาโม สัมมาสติ สัมมาสมาธิ )
ครับ

คุณจขกทพูดจากำกวม เรียงลำดับการพูดไม่ถูกนะครับ
ก่อนที่จะตรัสรู้ ก็แสดงว่ายังไม่ได้ค้นพบซิครับ
อันที่จริงมันต้องถามหรือกล่าวแบบนี้ครับ
"อาการของพระพุทธเจ้า ก่อนตรัสรู้ทำให้เรานึกถึงธรรมข้อใด"

คำตอบก็คือ...ธรรมในข้อขันติครับ ดูได้จากที่พระองค์ทรงกล่าวว่า
จะไม่ลุกจากที่นั่งจนกว่าจะตรัสรู้ครับ

ดูก่อนท่านทั้งหลายผู้เจริญ.....................

ธรรมมะก่อนที่จะบรรลุเป็นพระพุทธเจ้านั้น คือการทำให้อาสวกิเลสให้สิ้นไปด้วยความสะอาดหมดจด
เราได้พึงพิจารณาดังนี้แล้วว่าเมื่อใดทำกิเลสหมดได้อย่างสิ้นเชิงผู้นั้นพึงจะบรรลุอนุตตรสัมมาโพธิญาณ

ขอให้ท่านผู้เจริญพึงพิจารณาเทอญฯ....................

ไม่ค่อยเข้าใจคำถามมากนัก...

แต่หากถือเอาว่า..พระโพธิสัตว์สิทธัตถะตรัสรู้ในปัญฌิมยาม..แจ้งในอริยสัจ

จุตูปปาตญาณ คือ รู้การเกิดการตายของสัตว์อื่นได้ ในมัชฌิมยาม..ก็เป็นญาณรู้ก่อนสุดท้าย

อาสวักขยญาณ
ความรู้เป็นเหตุสิ้นอาสวะ,
ญาณหยั่งรู้ในธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย, ความตรัสรู้
(เป็นความรู้ที่พระพุทธเจ้าได้ในยามสุดท้ายแห่งราตรี วันตรัสรู้)



พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔
มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์

อาสวักขยญาณ

อาสวักขยญาณ ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ นี้ทุกข์สมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา
เหล่านี้อาสวะ นี้อาสวสมุทัย นี้อาสวนิโรธ นี้อาสวนิโรธคามินีปฏิปทา

เมื่อเรานั้นรู้เห็นอย่างนี้จิตก็หลุดพ้น แม้จากกามาสวะ แม้จากภวาสวะ แม้จากอวิชชาสวะ
เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ก็มีญาณหยั่งรู้ว่า หลุดพ้นแล้ว ได้รู้ชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว
กิจที่ควรทำ ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้ มิได้มี.

ดูกรพราหมณ์ วิชชาที่สามนี้แล เราบรรลุแล้วในปัจฉิมยามแห่งราตรี
กำจัดอวิชชาเสียได้แล้ว วิชชาก็เกิดขึ้น กำจัดความมืดเสียได้แล้ว
ความสว่างก็เกิดขึ้นเหมือนเมื่อบุคคลไม่ประมาท มีความเพียรเผากิเลสให้เร่าร้อน
ส่งตนไปแล้วอยู่ฉะนั้น. .

[๕๑] ดูกรพราหมณ์ บางคราว ท่านจะพึงมีความดำริอย่างนี้ว่า แม้วันนี้พระสมณโคดม
ยังไม่ปราศจากราคะ ยังไม่ปราศจากโทสะ ยังไม่ปราศจากโมหะแน่นอน เพราะฉะนั้น จึงยังเสพ
เสนาสนะอันสงัด ทั้งที่เป็นป่าและเป็นป่าเปลี่ยวอยู่ ดังนี้. ดูกรพราหมณ์ ข้อนี้ ท่านอย่าเห็นอย่าง
นั้นเลย. ดูกรพราหมณ์ เราเห็นอำนาจประโยชน์สองอย่าง คือ เห็นความอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน
ของตนหนึ่ง อนุเคราะห์ประชุมชนผู้เกิด ณ ภายหลังหนึ่ง จึงเสพเสนาสนะอันสงัด ที่เป็นป่า
และเป็นป่าเปลี่ยว.
...

เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒ บรรทัดที่ ๗๒๗ - ๗๕๑. หน้าที่ ๓๑.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v ... agebreak=1



อาสวักขยญาณ

เรานั้น เมื่อจิตเป็นสมาธิ บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่มีกิเลส ปราศจากอุปกิเลสอ่อน
ควรแก่การงาน ตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว อย่างนี้แล้ว
ได้น้อมจิตไปเพื่ออาสวักขยญาณ เรานั้น..

ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า.. นี้ทุกข์
ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า นี้เหตุให้เกิดทุกข์
ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า นี้ความดับทุกข์
ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า นี้ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์

ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า เหล่านี้..อาสวะ
ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า นี้เหตุให้เกิดอาสวะ
ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า นี้ความดับอาสวะ
ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า นี้ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับอาสวะ

เมื่อเรานั้น..รู้อยู่อย่างนี้..เห็นอยู่อย่างนี้..
จิตได้หลุดพ้นแล้วแม้จาก...กามาสวะ
ได้หลุดพ้นแล้วแม้จาก......ภวาสวะ
ได้หลุดพ้นแล้วแม้จาก......อวิชชาสวะ

เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ได้มีญาณ..หยั่งรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว
ได้รู้ด้วยปัญญาอันยิ่งว่า ชาติสิ้นแล้ว..พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว
กิจที่ควรทำได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีกเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี พราหมณ์

วิชชาที่สามนี้แล เราได้บรรลุแล้วในปัจฉิมยามแห่งราตรี
อวิชชา เรากำจัดได้แล้ว วิชชาเกิดแก่เราแล้ว
ความมืดเรากำจัดได้แล้ว แสงสว่างเกิดแก่เราแล้ว
เหมือนที่เกิดแก่บุคคลผู้ไม่ประมาท..มีความเพียรเผากิเลสส่งจิตไปแล้วอยู่ ฉะนั้น

ความชำแรกออกครั้งที่สามของเรานี้แล
ได้เป็นเหมือนการทำลายออกจากกระเปาะฟองแห่งลูกไก่ ฉะนั้น.

คัดลอกบางส่วน มาจากคำตอบของคุณอานาปานา จากกระทู้
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=35471&start=180#p255836
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka1/v ... agebreak=0

สาธุ ในธรรมครับ

ธรรมมะที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบก่อนการตรัสรู้จะเกิดขึ้น ตีความได้เป็น 2 นัยยะ

1.ก่อนจะพบทางตรัสรู้ พระองค์ทรงค้นพบทางสายกลางในการทำความเพียร จากการได้ยินเสียงนักดีดพิณตั้งสายพิณ

2.ก่อนมรรคทั้ง 4 จะเกิด คือ อาสวักขยญาณ ครับ