มอบสิ่งดี ๆ เมื่อมี “คนบ้า...”
เมื่อค่ำวานนี้ (๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒) โยมน้องสาวได้แจ้งมาว่าตอนนี้มี “คนบ้า” มาอยู่ในวัด...
โยมน้องสาวได้แจ้งว่า...โยมคนนี้..ซึ่งเพิ่งมาอยู่ใหม่..โดยมาขอ..อยู่ปฏิบัติธรรมนั้น
รู้สึกว่าจะ...มีอาการทางประสาทค่อนข้างหนัก..คือ “ด่าคนไปทั่ว”
เจอใครก็ด่า..ทั้งแม่ชี..แม่ขาว..ผู้ถือศีล ไม่เว้น...แม้แต่ถ้วย ถัง กาละมัง หม้อ
หรือถ้าไม่มีใครอยู่ด้วย..ก็จะพูดคนเดียว ซึ่งแน่นอน คงไม่มีใครกล้าเข้าไปนอนห้องเดียวกับเขา
สิ่งที่เกิดขึ้นนี้เป็นที่หวาดกลัว หวั่นวิตก และเป็นเหตุการณ์ที่ไม่น่าไว้วางใจเป็นอย่างยิ่ง
ตอนนั้นเองเราก็ได้พยายามติดต่อให้ลูกศิษย์ที่เป็นผู้ชายให้เข้าไปดูแล
เพราะเราเองก็อยู่ต่างจังหวัด จะกลับอีกก็หลายวัน โดยไหว้วานให้เขาเข้าตรวจสอบ
ไต่ถามสถานการณ์ โดยหวังว่าจะให้เป็นที่พึ่งทางใจสักเล็กน้อย
เพราะทางนั้นก็มีแต่เด็ก สตรี และคนชรา แต่ก็ไม่มีใครอาสาที่จะเข้าไป
เพราะใคร ๆ ก็..ไม่อยากจะไปยุ่งกับ.. “คนบ้า...”
เราเองจึงได้วางแผนโดยคิดที่จะหาวิธีจัดการอย่างไรดีที่จะ “ล็อคตัว” หรือหายานอนหลับให้เขากิน
จากนั้นค่อยนำไปส่งโรงพยาบาล..เพื่อที่จะนำความสงบและสันติสุขกลับมาสู่วัดของเรา
แต่ทว่า... ช่วงสายของวันนี้เองเราได้โอกาสกราบเรียนเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับท่านพระอาจารย์
โดยท่านพระอาจารย์ “ยิ้ม” และได้เมตตา..
บอกวิธีการที่ให้ความกระจ่างแจ้ง...ทางปัญญากับเราเป็นคำพูดสั้น ๆ ว่า..
“พูดกับเขาดี ๆ ...และให้เขานอนพักดี ๆ ....”
ครับ...
สิ่งแรกที่เราทำถัดมาหลังจากที่ได้ฟังโอวาทจากท่านพระอาจารย์
มองสีหน้าและแววตาแห่งความเมตตาอันไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ ที่มีอย่างมากล้นให้กับทุก ๆ คน
และต่อมาเราก็ก้มหน้ายอมรับคำโง่เขลาเบาปัญญากับความคิดที่จะใช้แต่กำลัง
เข้าไปจัดการเขาให้พ้น ๆ ไปจากวัดของเรา...
ความเข้าใจอย่างถ่องแท้...."สำหรับผู้กำลังมีชีวิตที่..ผิดปกติ"
...เป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างเหลือล้น
และความเมตตา..ที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลกัน...ฉันเพื่อนมนุษย์เป็นสิ่งประเสริฐสุด...ในสังคมมนุษยชาติ...
