36341.เทวทัต~~ผู้จมมิดในหลุมคูถ

อานาปานา

ผู้จมมิดในหลุมคูถ

อานนท์ ! ภิกษุรูปนั้น..ชะรอยจักเป็นพระใหม่ บวชยังไม่นาน
หรือว่า...เป็นพระเถระผู้พาล..ผู้เขลา.
ข้อที่เราพยากรณ์โดยส่วนเดียวแล้ว จักกลับกลายไปเป็นสองส่วนได้อย่างไร?

อานนท์ ! เรายังมองไม่เห็นคนอื่นแม้สักคนหนึ่ง
ซึ่งเราได้วินิจฉัยประมวลเหตุการณ์ทั้งปวงแล้ว จึงพยากรณ์ไว้อย่างนั้น
เหมือนอย่างเทวทัต.

อานนท์ ! ตราบใด เรายัง..มองเห็น..ธรรมขาวของเทวทัต
แม้เพียง..เท่าปลายแหลมสุดแห่งเส้นขน,
ตราบนั้น..เราก็..ไม่พยากรณ์…เทวทัตว่า ..
..เทวทัต ต้องไปเกิดในอบาย..เป็นสัตว์นรก..ตั้งอยู่ชั่วกัลป์หนึ่ง
..ช่วยเหลืออะไรไม่ได้..ก่อน

อานนท์ ! เมื่อใดแล เรามอง…ไม่เห็น..ธรรมขาวของเทวทัต
แม้เพียง..เท่าปลายแหลมสุดแห่งเส้นขน,

เมื่อนั้น เราจึงพยากรณ์… เทวทัตว่า..
..เทวทัตต้องไป..เกิดในอบาย..เป็นสัตว์นรก..ตั้งอยู่ชั่วกัลป์หนึ่ง
ช่วยเหลืออะไรไม่ได้...

อานนท์ ! เปรียบเหมือน หลุมคูถลึกชั่วบุรุษ เต็มไปด้วยคูถ..จนปริ่มขอบหลุม ;
บุรุษคนหนึ่ง…พึงตกลงไปในหลุมคูถนั้นจนมิดทั้งตัว.

ยังมีบุรุษบางคน…หวังประโยชน์เกื้อหนุน
หวังความเกษมสำราญจากสภาพเช่นนั้น
หวังจะช่วย..ยกเขาขึ้น…จากหลุมคูถนั้น,

บุรุษนี้จึงเข้าไปใกล้…เดินเวียนดูรอบ ๆ…หลุมคูถนั้น
มองไม่เห็นอวัยวะของคนในหลุมนั้น
แม้เพียง..เท่าปลายแหลมสุดแห่งเส้นขน…ที่ยังไม่ได้เปื้อนคูถ
ซึ่งตนพอจะจับยกขึ้นมาได้. ข้อนี้ฉันใด ;

อานนท์ ! เมื่อใด..เรามอง..ไม่เห็น..ธรรมขาวของเทวทัต
แม้เพียง..เท่าปลายแหลมสุดแห่งเส้นขน,

เมื่อนั้น…เราจึงกล้าพยากรณ์.. เทวทัตว่า..
…เทวทัตต้องไป..เกิดในอบาย ..เป็นสัตว์นรก.. ตั้งอยู่ชั่วกัลป์หนึ่ง…

..ช่วยเหลืออะไรไม่ได้…ฉันนั้นแล.__

:b42:

อานาปานา

การ “ตัด” ถึงเยื่อในกระดูก

ภิกษุ ทั้งหลาย.! พวกเธอทั้งหลาย จักตัดสินเนื่องความสองข้อนี้ ว่าอย่างไหน..จะดีกว่ากัน

คือ การที่บุรุษมีกำลังแข็งแรง เอาเชือกทำ ด้วยขนทราย
อันเหนียวพันเข้าที่แข้งทั้งสองข้างแล้วถูไปถูมา : มันตัดผิวหนัง
แล้วตัดหนัง, ตัดหนังแล้วตัดเนื้อ, ตัดเนื้อแล้วตัดเอ็น, ตัดเอ็นแล้วตัดกระดูก,
ตัดกระดูกแล้วเข้าจดเยื่อในกระดูกอยู่

กับ การรับการอภิวาท..ของพวกกษัตริย์มหาศาล หรือพราหมณ์มหาศาล หรือคฤหบดีมหาศาล ?

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! การรับการอภิวาทของพวกกษัตริย์มหาศาล
หรือพราหมณ์มหาศาล หรือคฤหบดีมหาศาล นั่นแหละดีกว่า;
เพราะว่าการที่ถูกบุรุษมีกำลังแข็งแรง เอาเชือกขนทรายอันเหนียว
พันแข้งทั้งสองข้างแล้วถูไป ถูมา : มันบาดผิดหนัง ... ฯลฯ ...
จนจดเยื่อในกระดูก นั่นเป็นความทุกข์..ทนได้ยาก พระเจ้าข้า”.

ภิกษุ ทั้งหลาย.! เราจักบอก เราจักอธิบายแก่พวกเธอทั้งหลายให้เข้าใจ :

การที่ถูกบุรุษมีกำลังแข็งแรง เอาเชือกขนทรายอันเหนียว พันแข้งทั้งสองข้าง
แล้วถูไปถูมา : มันบาดผิวหนัง ...ฯลฯ... จนจดเยื้อในกระดูก...นั้นต่างหาก..
..เป็นการดี..สำหรับคนซึ่งเป็นคนทุศีล มีความเป็นอยู่ลามก ไม่สะอาด ...

มีความประพฤติชนิดที่ตนเองนึกแล้วก็กินแหนงตัวเอง
มีการกระทำที่ต้องปกปิดซ่อนเร้น...ไม่ใช่สมณะก็ปฏิญญาว่าเป็นสมณะ....
ไม่ใช่คนประพฤติพรหมจรรย์..ก็ปฏิญญาว่าประพฤติพรหมจรรย์

เป็นคนเน่าในเปียกแฉะ มีสัญชาติหมักหมม เหมือนบ่อ..เทขยะมูลฝอย.
ข้อนั้นเพราะเหตุไร ?

ภิกษุ ทั้งหลาย.! เพราะว่า การที่เขาจะต้องตาย..หรือได้รับทุกข์เจียนตาย
เนื่องจากเหตุที่เขาถูกบุรุษมีกำลังแข็งแรง เอาเชือกขนมรายอันเหนียว
พันแข้งทั้งสองข้างแล้วถูไปถูมา...

..หาได้เป็นเหตุ...ให้เขาต้องเกิดในอบาย ทุคติ วินิบาต นรก...ภายหลังแต่ความตาย
..เพราะการทำลายแห่งกาย ไม่;

ส่วนการที่เขาเป็นคนทุศีล มีความเป็นอยู่ลามก ไม่สะอาด
มีความประพฤติชนิดที่ตนเองนึกแล้ว..ก็กินแหนงตัวเอง..มีการกระทำที่ต้องปกปิดซ่อนเร้น
ไม่ใช่สมณะ..ก็ปฏิญญาว่าเป็นสมณะ
ไม่ใช่คนประพฤติพรหมจรรย์..ก็ปฏิญญาว่าประพฤติพรหมจรรย์

เป็นคนเน่าใน เปียกแฉะ มีสัญชาติหมักหมม เหมือนบ่อที่เทขยะมูลฝอย,

แล้วยัง..(มีความคิดที่จะ)..รับการอภิวาทของพวกกษัตริย์มหาศาล
หรือพราหมณ์มหาศาล หรือคฤหบดีมหาศาลนั้น

ย่อมเป็นไปเพื่อความทุกข์... ไม่เกื้อกูลแก่เขาตลอดกาลนาน ภายหลังแต่ความตาย

เพราะการทำลายแห่งกาย เขาย่อมเข้าถึง..อบายทุคติ วินิบาต นรก!!

:b42:

กบนอกกะลา

แล้ว..จะสนทนาธรรมเรื่องใดดีละ...


ทั่วไป เว็บธรรมจักร

36341.เทวทัต~~ผู้จมมิดในหลุมคูถ

ผู้ใช้งานขณะนี้