ผู้ถึงไตรสรณคมน์แบบมั่นคง เชื่อว่า พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นพึ่งได้จริง ไม่มีอะไรยิ่งกว่านี้
แม้ชีวิตก็ไม่เสียดายที่จะสละ เพื่อรักษาไว้ซึ่งไตรสรณคมน์นี้ บางครั้งเรียก พุทธมามะกะ

เชื่อว่า พระพุทธเจ้าตรัสรู้จริง พระบริสุทธิคุณ พระมหากรุณาธิคุณ และพระปัญญาคุณ ไม่มีประมาณ
เชื่อว่า พระธรรม ปฏิบัติแล้วพาพ้นทุกข์ พ้นโศก ได้จริง ฯลฯ
เชื่อว่า พระสงฆ์ สาวกผู้ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ เป็นเนื้อนาบุญอันประเสริฐ ฯลฯ

เชื่อกฎแห่งกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ความเชื่ออย่างนี้เรียกว่า สัมมาทิฏฐิ
เมื่อเกิดสัมมาทิฏฐิที่มั่นคง ก็ไม่มีอะไรมาโยกคอนความเชื่อความศรัทธาต่อพระรัตนตรัยนี้ได้
เปรียบได้กับการขับรถขึ้นทางด่วน ไม่มีทางเลี้ยวทางแยก มุ่งตรงต่อพระนิพพาน ไม่ย้อนกลับ

ความเชื่อความศรัทธานอกจากนี้ ไม่เรียก สัมมาทิฏฐิ