จงทำกับเพื่อนมนุษย์



เขา...เป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย ของเรา..

เขา...เป็นเพื่อน เวียนว่าย อยู่ในวัฏฏสงสาร ด้วยกันกับเรา..

เขา...ก็ตกอยู่ใต้ อำนาจกิเลส เหมือนเรา ย่อมจะพลั้งเผลอไปบ้าง..

เขา...ก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา..

เขา...ย่อมพลั้งเผลอบางคราว เหมือนเรา..

เขา...ก็ไม่รู้ว่า เกิดมาทำไม ไม่รู้จักนิพพาน เหมือนเรา..

เขา...ก็ตามใจตนเอง ในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยกระทำ..

เขา...โง่ในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยโง่..

เขา...ก็อยากดี เหมือนเรา ที่อยาก ดี เด่น ดัง..

เขา...ก็มักจะกอบโกย และ เอาเปรียบ เมื่อมีโอกาส เหมือนเรา..

เขา...มีสิทธิที่จะ บ้าดี เมาดี หลงดี จมดี เหมือนเรา..

เขา...เป็นคนธรรมดา ที่ยึดมั่น ถือมั่น อะไรต่าง ๆ เหมือนเรา

เขา...ไม่มีหน้าที่ ที่จะเป็นทุกข์ หรือ ตายแทนเรา..

เขา...เป็นเพื่อนร่วมชาติ ร่วมศาสนา กับเรา..

เขา...ก็ทำอะไร ด้วยความคิดชั่วแล่น และ ผลุนผลัน เหมือนเรา..

เขา...มีหน้าที่รับผิดชอบ ต่อ ครอบครัวของเขา ไม่ใช่ของเรา..

เขา...มีสิทธิ ที่จะมีรสนิยม ตามความพอใจของเขา..

เขา...มีสิทธิ ที่จะเลือก (แม้ศาสนา) ตามความพอใจของเขา

เขา...มีสิทธิ ที่จะเป็น โรคประสาท หรือ เป็นบ้า เท่ากับเรา

เขา...มีสิทธิ ที่จะขอความช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจจากเรา..

เขา...มีสิทธิ ที่จะได้รับอภัยจากเรา ตามสมควรแก่กรณีย์..

เขา...มีสิทธิ ที่จะเป็นสังคมนิยม หรือ เสรีนิยม ตามใจเขา..

เขา...มีสิทธิ ที่จะเห็นแก่ตัว ก่อนเห็นแก่ผู้อื่น..

เขา...มีสิทธิ แห่งมนุษยชน เท่ากันกับเรา สำหรับอยู่ในโลกนี้..

ถ้า...เราคิดกันอย่างนี้ จไม่มีการขัดแย้งใด ๆ เกิดขึ้น.

:b46: