การปรามาสครูบาอาจารย์ หรือพระสงฆ์องค์เจ้า ถ้าเรายังไม่รู้ข้อเท็จจริงทุกแง่มุม ถี่ถ้วนแล้ว เพียงแต่เห็นว่าลงไม่ได้กับทิฎฐิของเรา ก็อย่าพึ่งคะนองวาจาเลยครับ แม้แต่พระอรหันต์ด้วยกันสุตตะท่านก็ยังต่างกัน บางครั้งบัญญัติที่ท่านสื่อสารออกมาเรารับรู้แปลความออกมาอาจไม่ตรงกับสภาวะที่ท่านต้องการก็เป็นได้ เรารับรู้มาก็ตีความตามมาตรฐานเดิมหรือประสบการณ์เดิมหรือระดับพื้นฐานจิตใจของเรา หากจะให้มีความเห็นตรงกัน 100 % ก็คงมีแต่ผู้ศึกษาต้องมีความรู้ทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธเท่าเทียมกันเป๊ะ เราเป็นฆราวาสศีลห้ายังขึ้นๆลงๆไปปรามาสท่านอย่างเบาก็ทำให้เนิ่นช้านะครับ หรือหากไปปรามาสบุคคลที่ไม่ควรปรามาสก็มีโทษหนักนะครับ และยังเป็นปัจจัยที่สำคัญอันทำให้เกิดความร้าวฉานในกลุ่มด้วย เพราะอาจารย์ใคร ใครก็เคารพรัก
หากแนวทางที่อาจารย์ท่านนั้นสอนไม่ตรงกับจริตนิสัยของเรา หรือเข้าไม่ได้กับทิฎฐิของเราก็รักษาระยะห่างไว้เถิดครับ
ผิดพลาดเผลอล่วงเกินท่านผู้ใดขอได้โปรดอดโทษ และอโหสิกรรมด้วยครับ
