ตอบตามความเข้าใจตัวเองนะครับ
ถ้าเป็นผม ก็แผ่ไปตามปกติ ไม่กังวลเขาจะเป็นอะไร
เป็น 1 อย่าง ก็ได้ 1 เด้ง
เป็น 2 อย่าง ก็ได้ 2 เด้ง ยิ่งดี
เป็น 3 อย่าง ก็ได้ 3 เด้ง ยิ่งดีใหญ่ กินรวบ ๆ ดีนักแล
เพราะบุญที่ให้ไม่มีหมด ยิ่งให้ยิ่งมาก เหมือนเอาไฟจุดต่อ ๆ กันๆไป ไฟเดิมก็ยังลุก ไฟใหม่ ก็ลุกต่อไป
อิทัง เม ปุญญัง ปุพพการีนัญจะ เวรีนัญจะ อารักขะเทวานัญจะ ญาตกานัญจะ
ทุกขัปปัตตานัญจะ โหตุ จ นิพพานัสสะ ปัจจโย โหตุ อนาคเต กาเล
ขอบุญนี้ จงสำเร็จแก่ บุพพการีผู้มีพระคุณทั้งหลาย เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย อารักขเทวดาทั้งหลาย
ญาติทั้งหลาย และ ผู้ตกทุกข์ได้ยากทั้งหลาย จงเป็นปัจจัยให้ถึงพระนิพพาน ในอนาคตกาลเทอญ
ถ้ารักจะว่าบาลี ว่าได้ก็ว่า ว่าไม่ได้ ก็ว่าภาษาไทยเข้าใจสำคัญที่สุด ไม่จำเป็นต้องว่าแบบนี้ ให้ทำนองนี้
ครูบาอาจารย์เราสอนมาแบบไหน ก็ว่าแบบนั้น เท่าที่ดูใช้ได้โดยมาก ให้มันมี 3 ส่วนนี้
คือ เราทำบุญ ก็อ้างบุญที่ทำ ๑
เราอุทิศให้ ก็ระบุชื่อคนที่ให้ ๑
ปรารถนาให้เขาเป็นยังไง ก็อธิษฐาน ๑
ควรเปล่งเวียง เบา ๆ พองามครับ
ก็ประมาณนี้ครับ
