อ้างคำพูด: เรื่องที่ 1
1. ถ้าผมเป็นพ่อค้า ขายข้าวมันไก่ (ขายดีมากวันละ 20 ตัว ) ผมจะบาปไหมคับ โดยซื้อไก่จากแม่ค้าที่ตลาด (ผมกับแม่ค้าใครบาปกว่ากันครับ )
โดยที่แม่ค้าขายไก่ที่ตลาดขายไก่ต้มที่ตายแล้ว แต่แม่ค้ามีฟาร์มไก่ที่เลี้ยงไว้เป็นของตัวเอง โดยจะเชือดไก่ขายและนำไปต้ม วันละประมาณ 20 ตัว (ตั้งแต่ผมไปเป็นลูกค้าจะต้องเชือดไก่เพิ่มขึ้น เป็นวันละ 40 ตัว )
คำถาม : ผมกับ แม่ค้า ใครบาปกว่ากันครับ
ข้อนี้ไม่มีใครบาปค่ะ เพราะเป็นการหาเลี้ยงชีพชอบ ตามหนึ่งในมรรคแปดค่ะ เจตนาฆ่าก็จริง แต่เป็นการฆ่าสัตว์ที่เขาเกิดมาเพื่อให้คนใช้เป็นอาหาร แบบนี้ไม่ผิดไม่บาป แต่จะผิดจะบาปถ้าเร่งให้เขาโตเพื่อเอาเนื้อเขามากิน (ซีพีเป็นกรณีตัวอย่างของบาปในข้อนี้)
อ้อ สิ่งที่ใช้พิจารณาคือ ปริมาณ ว่าทำมาเพื่อพอกินค่ะ
อ้างคำพูด: เรื่องที่ 2
ถ้าผมสมมุติว่า มีผู้มีอิทธิพล รายหนึ่ง ได้จ้างวาน ฆ่าศัตรู คู่อาฆาต วันละ 5 คน โดยไปจ้างวานมือปืนอาชีพที่ชำนาญการ
โดยที่มือปืนนี้ปกติก็ไม่ได้ทำงานอะไร อยู่เฉย ๆ รอรับ ORDER เท่าน้น เมื่อผู้มีอิทธิพลสั่งจึงได้ลงมาฆ่าคนวันละ 5 คน
คำถาม : คนจ้าง กับคนรับจ้าง ใครบาปกว่ากันครับ
บาปเท่ากันทั้งสองกรณี มือปืนไม่ได้เรียกว่าเป็นอาชีพ แต่เป็นความมักง่ายของคนไม่มีอาชีพ ส่วนคนที่จ้างวานก้บาปในแง่ที่ว่า กระทำการที่นำไปสู้การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต โดยเฉพาะชีวิตคน บาปมากกว่าหลายเท่า
อ้างคำพูด: เมื่อ พิจารณาจาก 2 เรื่องนี้ ผมเข้าใจว่า มีความสัมพันธ์กัน เพียงแต่แตกต่างตัวละครที่โดนฆ่าเท่านั้น ซึ่งผมไม่เข้าใจว่า เจ้าของบริษัท ยักใหญ่ ที่ทำธุรกิจขายไก่ จึงได้รวยเอา ๆ (แต่เมื่อคิดอีกอย่างถ้าไม่มีคนทำเราก็จะไม่มีกิน ใช่ใหมครับ ) ใครมีความคิดเห็น หรือข้อเสนอแนะ ช่วยตอบหน่อยนะครับ
ขออนุโมทนาบุญ แด่ ทุกท่านครับผม
สองกรณีนี้ต่างกันสิ้นเชิงตามที่อธิบายค่ะ ส่วนคนทำธุรกิจ รวยเอารวยเอา เพราะเขายังมีบุญ แต่เมื่อบุญเขาหมด จากหมื่นล้าน ก็กลายเป็นติดลบได้
|
