ดุชื่อกระทู้แล้วตกใจ
นึกว่าคุณกรัชกายกับคุณ natdanai จะใช้มือถือโปรงานเข้า

ทีแรกกึ่งตกใจ เมื่อเห็นหัวข้อกระทู้ นึกว่าคุณชาติสยามไปขุดกระทู้เก่ามาเล่าใหม่
พอดูชื่อ จขกท. ก๊ากๆๆๆๆ

คุณ O.wan ครับ คุณ natdanai ท่านเปลี่ยนลุคแล้วนะขอรับ

คืออยากถามค่ะว่า คนเราเวลาที่ใกล้หมดลม เรามักเห็นญาติๆก็มักจะพูดนำทาง
ให้คนป่วยนึกถึงคุณพระ ทั้งท่องนะโม เอาพระมาให้ถือ ให้พนมมือ ให้ไปดีนึกถึงสิ่งดีๆ
นั่นเราเข้าใจค่ะว่า ก่อนตายถ้าจิตเรานึกถึงสิ่งที่ดี เราก็จะได้ไปในที่ๆดี
อยากรู้คำอธิบายที่มากกว่านี้น่ะค่ะ

แต่ถ้าเราเกิดป่วย อาจจะสมองตายไปแล้ว ไม่รับรู้อะไร แต่ยังต้องมีชีวิตอยู่
โดยเครื่องช่วย แล้วเวลานั้นเราก็ไม่สามารถรับรู้แล้วจิตเราจะเป็นอย่างไรคะ
คงไม่รู้ถึงสิ่งต่างๆทีญาติๆ หรือใครทำให้ก่อนตายใช่ไม๊คะ

แล้วเกิดถ้าเรามีอุบัติเหตุตายโดยไม่รู้ตัว จิตเราจะเป็นอย่างไร ต่างกับคนที่รู้ตัวว่า
กำลังจะตายอย่างไร

มีคนพูดบ่อยๆว่า คนตายแล้วจะไม่รู้ตัว ต้องรอ 3 วัน เค้าถึงจะกลับมารู้ตัว
เมื่อก่อนเข้าใจว่าเป็นคำหลอกเด็ก แต่จนป่านนี้เราก็ยังได้เห็นคนพูดกัน
มันเป็นจริงหรือเปล่าคะ อยากให้อธิบายหน่อยค่ะ

อยากถามคุณ natdanai และท่านผู้ปฏิบัติธรรมค่ะ

คืออยากถามค่ะว่า คนเราเวลาที่ใกล้หมดลม เรามักเห็นญาติๆก็มักจะพูดนำทาง
ให้คนป่วยนึกถึงคุณพระ ทั้งท่องนะโม เอาพระมาให้ถือ ให้พนมมือ ให้ไปดีนึกถึงสิ่งดีๆ
นั่นเราเข้าใจค่ะว่า ก่อนตายถ้าจิตเรานึกถึงสิ่งที่ดี เราก็จะได้ไปในที่ๆดี อยากรู้คำอธิบาย
ที่มากกว่านี้น่ะค่ะ

แต่ถ้าเราเกิดป่วย อาจจะสมองตายไปแล้ว ไม่รับรู้อะไร แต่ยังต้องมีชีวิตอยู่โดยเครื่องช่วย แล้วเวลานั้นเราก็ไม่สามารถรับรู้แล้วจิตเราจะเป็นอย่างไรคะ
คงไม่รู้ถึงสิ่งต่างๆทีญาติๆ หรือใครทำให้ก่อนตายใช่ไม๊คะ

แล้วเกิดถ้าเรามีอุบัติเหตุตายโดยไม่รู้ตัว จิตเราจะเป็นอย่างไร ต่างกับคนที่รู้ตัวว่ากำลังจะตายอย่างไร

มีคนพูดบ่อยๆว่า คนตายแล้วจะไม่รู้ตัว ต้องรอ 3 วัน เค้าถึงจะกลับมารู้ตัว
เมื่อก่อนเข้าใจว่าเป็นคำหลอกเด็ก แต่จนป่านนี้เราก็ยังได้เห็นคนพูดกัน
มันเป็นจริงหรือเปล่าคะ อยากให้อธิบายหน่อยค่ะ

:b48: แล้วเกิดถ้าเรามีอุบัติเหตุตายโดยไม่รู้ตัว จิตเราจะเป็นอย่างไร ต่างกับคนที่รู้ตัวว่า
กำลังจะตายอย่างไร


ขอตอบในข้อนี้ว่า โดยแยกประเด็นแรกก่อนนะครับ
คนที่ตายโดยอุบัติเหตุไม่รู้ตัว คือจิตไม่อยากตายไม่เตรียมตัวมาก่อน เพราะ มีวาสนาในโลกนี้แล้วมีอายุขัยแล้วแต่มีแรงกรรมมาตัดทอนอายุขัย เหมือนกับตะเกียงที่มีไส้อีกยาวและน้ำมันก็เหลืออีกเยอะแต่บังเอิญมีลมแรงพัดมา ตะเกียงจึงดับ จิตคนธรรมดาเมื่อมีร่างกายก็ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อไม่มีร่างกายจะยึดเหนี่ยวอะไร ก็ต้องยึดเหนี่ยวอารมเป็นธรรมดา อารมสุดท้ายคิดหรือหน่วงเหนี่ยวสิ่งได้ไว้ก็ไปตามจิตก่อน จนกว่าจิตจะปล่อยว่างจากสิ่งหน่วงเหนี่ยวอารมนั้นได้ จึงว่ากันไปตามเหตุปัจจัย ตามบุญกรรมที่ตนสร้าง หรือจนกว่าจะหมดอายุขัยตัวเองจึงไปสู่สิ่งใหม่ เพราะโลกวิญญาณเป็นโลกแห่งความจริง โลกมนุษนี้ล้วนเป็ฯสิ่งสมมุต วันนี้อยากไส่เสื้อสีแดงก็เปลี่ยนได้ อยากทานอะไรทำได้ อยากเป็นอาชีพอะไรก็ทำตามสิ่งนั้น แต่วิญญานเมื่อผุดเกิดเป็นอย่างไรแล้ว เรียกว่า สภาวะ เมื่อผุดเกิดในสภาวะใหนแล้วย่อมเปลี่ยนไม่ได้จะกว่าจะมีปัจจัยอื่นมาใหม่
อีกกรณีหนึ่งคนที่ฝึกกรรมฐานมามากพอย่อม เข้าสู่องณานตอนไหนก็ได้ตามกำลังณานของตนหรือจะเร็วเพียงเสี้ยววินาทีย่อมทำได้ รวมถึง ให้จิต ถอยกลับไปกลับมาได้จะอยู่ณานไหนก็ได้ นี่คือคนมีกำลังณาณมาก ตัวอย่างเช่น หลวงพ่อ พุทธ เมื่อตอนที่ท่านเกิดอุบัติเหตุ รถคว่ำซึ่งเกิดขึ้นเร็วมากแต่ท่านมีสติเข้า ณาน ได้ในเวลาไม่ถึงเสี้ยนนาที และไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างไร ลองไปหาอ่านดูนะครับ จิตที่มีสติกำกับย่อมเลือกทางของจิตได้ ไม่เหมือนจิดคนธรรมดาที่ไม่มีทางเลือกเลย นอกจากไปตามบุญตามกรรม