ลานธรรมจักร http://www.dhammajak.net/forums/ |
|
นายพราน กับ กับดักของนายพราน http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=22457 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 3 |
เจ้าของ: | yahoo [ 22 พ.ค. 2009, 11:33 ] |
หัวข้อกระทู้: | นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
"นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์... จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..." ประโยคนี้เพื่อน ๆ คิดว่ามันมีนัยทางธรรมอย่างไร... ถ้าท่านพล..ไม่เห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระจนเกินไป ก็เชิญได้นะครับ |
เจ้าของ: | natdanai [ 22 พ.ค. 2009, 11:55 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
yahoo เขียน: "นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์... จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..." ประโยคนี้เพื่อน ๆ คิดว่ามันมีนัยทางธรรมอย่างไร... ถ้าท่านพล..ไม่เห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระจนเกินไป ก็เชิญได้นะครับ ให้ทุกข์แก่ท่าน...ทุกข์นั้นถึงตัว.. |
เจ้าของ: | ลูกหว้า [ 22 พ.ค. 2009, 11:57 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
ให้ทุกข์แก่ท่าน...ทุกข์นั้นถึงตัว... |
เจ้าของ: | คนไร้สาระ [ 22 พ.ค. 2009, 12:37 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
คนไร้สาระ ขอออกความเห็นด้วยคน อาจมีได้สองนัยยะ นัยยะที่หนึ่ง เป็นการรับกรรมของใคร บางคนที่ทำไว้ (แบบเจาะจงตัว) เช่นที่พระพุทธองค์ตรัสว่า "หว่านพืช เช่นไรก็ได้ย่อมผลเช่นนั้น" นัยยะที่สอง นายพรานคือเรา รับผัสสะมาทั้ง 6 ทาง และผลที่ได้รับก็คือเรา สังเกตุค่ะว่าทุกสิ่งที่เราทำ สะท้อน กลับมาเสมอ ทั้งดีและเลว เพราะเรายังมีตัวตนรองรับกันอยู่ สักกายะทิฐิยังไม่ขาด เราวางกับดัก คือการกระทำต่าง ๆ ลง ไปด้วยความไม่รู้ และเราก็รับผลการกระทำนั้น ๆ ของเราเอง ด้วยความที่ปัญญาเรายังมีไม่พอ มองไม่เห็น จิตปรุงทั้งบุญทั้ง บาปทั้งวัน ขนาดจิตคิดลงไปยังให้ผล เกิดทุกข์ - เกิดสุข ทำให้ใจกระเพื่อม จิตไม่เป็นอิสระ มีงานทำจิตก็เหนื่อย ไม่ต้องพูด ถึงว่าถ้าล้นออกไปทาง กาย และ วาจา จะสักแค่ไหน กลาย เป็นทายาทของกรรมไปโดยไม่รู้ตัว คิดไปคิดมา จิตเรานี่ผิดปกติตลอด เพราะได้ยินคำว่า "จิตเดิมปกติประภัสสร เพราะกิเลสจรมา" อะไร ประมาณนี้ คำพูดนี้อาจคลาดเคลื่อนค่ะ ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วยเพราะเป็น ความเห็นส่วนตัวค่ะ อนุโมทนาสาธุค่ะ คุณ yahoo คำถามง่าย ๆ แต่แฝงความนัยได้อย่างลึกล้ำ |
เจ้าของ: | yahoo [ 22 พ.ค. 2009, 13:55 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
ใช่ครับ เป็นคำถามที่ใช้คำพื้น ๆ มากเลย ลองดูอีกประโยคครับ... "คนเรียนหนังสือ เดิมทีประสงค์ที่จะแสวงหามรรค แต่นานไปนานไป ก็หลงทางอยู่ในเขาวงกต เดินออกมาไม่พ้น" ใครมี idea ดี ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับสองวาทะนี้ครับ...ลุยเลยครับ |
เจ้าของ: | บัวศกล [ 22 พ.ค. 2009, 14:56 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
เคยใช้เหตุผล และข้อแม้อันไม่ชอบธรรม มายืนยันความชอบธรรมของตน เพื่อทำลาย อีกฝ่ายให้พินาศ หวังแค่ชัยชนะเฉพาะหน้าเอาไว้ก่อน เพราะคิดว่าเมื่อทำลายอีกฝ่ายและกุมชัยชนะได้แล้ว วิธีการอันไม่ชอบธรรมทั้งหลาย ของตัวที่เคยกระทำต่อผู้อื่น ก็จะถูกลืมเลือนไปในไม่ช้า และภัยก็ไม่มีทางย้อนมา ถึงตัว ต่อมาเหตุผลและวิธีการที่เขาใช้ทำลายอีกฝ่าย ก็กลับกลายมาเป็นเงื่อนไข ในการทำลายตัวเขาเองบ้าง ............อันนี้คือนัยทางโลก ถ้าหากเป็นนัยทางธรรม...........เพราะนายพรานกำลังประมาท ขาดความรู้ตัวทั่วพร้อม และขาดความชำนาญในการดักสัตว์ ความผิดพลาดจึงเกิดขึ้น หรือนายพรานอาจเก่งกล้าชำนาญ แต่เพราะเห็นแต่ความเก่งกล้าของตัว จึงพาให้ประมาท และทำให้เกิดความพลาดพลั้งในที่สุด หรือเรื่องนี้ต้องการสอนให้รู้ว่า การกระทำทั้งปวงหากประมาท สิ่งนั้นก็อาจย้อนกลับมา สร้างความยุ่งยากให้ได้ในภายหลัง หรือาจหมายถึงหอก ที่พุ่งออกไป แต่เขาบังเอิญรับไว้ได้ และทันทีที่เขารับไว้ได้ ในมือตัวเองก็ไม่มีหอกเสียแล้ว แล้วต่อจากนั้น.......................................... อุตส่าห์ตอบเดามั่วซั่วหว่านแหไปทั่ว คงได้ปลามาสักตัวเล็กๆบ้างแหละหนอ |
เจ้าของ: | วรานนท์ [ 22 พ.ค. 2009, 16:04 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
บัวศกล เขียน: อุตส่าห์ตอบเดามั่วซั่วหว่านแหไปทั่ว คงได้ปลามาสักตัวเล็กๆบ้างแหละหนอ ไม่มั่วหรอกครับ เหตุผลใช้ได้ดีที่เดียวครับ สาธุด้วยครับ |
เจ้าของ: | yahoo [ 22 พ.ค. 2009, 16:14 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
วรานนท์ เขียน: บัวศกล เขียน: อุตส่าห์ตอบเดามั่วซั่วหว่านแหไปทั่ว คงได้ปลามาสักตัวเล็กๆบ้างแหละหนอ ไม่มั่วหรอกครับ เหตุผลใช้ได้ดีที่เดียวครับ สาธุด้วยครับ น่านดิ...ใช้ได้ ๆ ไปซื้อโอเลี้ยงทีซิ...อยากกินง่ะ |
เจ้าของ: | yahoo [ 22 พ.ค. 2009, 16:35 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
บัวศกล เขียน: หรือาจหมายถึงหอก ที่พุ่งออกไป แต่เขาบังเอิญรับไว้ได้ และทันทีที่เขารับไว้ได้ ในมือตัวเองก็ไม่มีหอกเสียแล้ว แล้วต่อจากนั้น.......................................... ..อิ...อิ.. ก็เสร็จตู....น่ะดิ่ สงสัยเราจะหามุขมาแกล้งเพื่อนบ่อยไปรึเปล่า เพื่อนเราก็เลยดูจะตอบแบบระแวดระวัง...เช่นนี้... ไม่อยากจะแอบอ่านใจเพื่อนเลย กลัวเจอคำว่า "..ไอ้แสบ..." |
เจ้าของ: | กามโภคี [ 22 พ.ค. 2009, 16:52 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
yahoo เขียน: "นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์... จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..." ประโยคนี้เพื่อน ๆ คิดว่ามันมีนัยทางธรรมอย่างไร... ถ้าท่านพล..ไม่เห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระจนเกินไป ก็เชิญได้นะครับ นายพราน ต้องมีคุณสมบัตินายพราน ต้องรู้ เข้าใจวิชาชีพของตน ต้องชำนาญในวิธีและอุปกรณ์ ต้องหมั่นฝึกฝน ทดลองการใช้อุปกรณ์และวิธีใช้นั้น การศึกษาพระศาสนาก็เช่นกัน ต้องรู้ภาวะของตัวเองว่ามีกำลังที่จะรู้แค่ไหน จากนั้นนำเอาข้อธรรมต่างๆมาทดลอง ฝึกฝนบ่อยๆเช่นเดียวกับนายพราน ไม่เช่นนั้นแล้ว การไม่ฝึก ไม่ทดลองจนแน่ใจหรือชำนาญ จะเป็นอาวุธร้ายย้อน มาทำลายตนเองดุจกับดักของพรานฉนั้น |
เจ้าของ: | yahoo [ 22 พ.ค. 2009, 17:31 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
yahoo เขียน: "นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์... จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..." ก็กับดักที่นายพรานเคยวางไว้ เคยกู้คืนบ้างรึเปล่า...ล่ะครับ ถ้านายพรานรู้จักวาง และรู้จักถอนกับดักที่ไม่จำเป็นออกไปบ้าง...... โอกาสในการติดกับดักที่ตนเองเคยวางไว้....คงน้อยลง |
เจ้าของ: | ศิรัสพล [ 22 พ.ค. 2009, 18:50 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
ขอตอบเจ้าของกระทู้ ตามความคิดเห็นส่วนตัว ผิดถูกประการใด ขออภัยล่วงหน้าดังนี้ อ้างคำพูด: "นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์...จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..." หากเปรียบเทียบว่า... คำว่า "นายพราน"........เป็นชื่อแห่ง "ผู้ปฏิบัติ" คำว่า "วาง" ..............เป็นชื่อแห่ง "การเจริญ" คำว่า "กับดัก" ...........เป็นชื่อแห่ง "อริยมรรค" คำว่า "สัตว์" .............เป็นชื่อแห่ง "กิเลสทั้งมวล" ประโยคข้างต้นจะได้ว่า... นายพรานผู้วางกับดัก..........................ผู้ปฏิบัติเจริญอริยมรรค คิดว่าจะดักสัตว์.................................ด้วยกุศลฉันทะว่าจะกำจัดกิเลสทั้งมวลให้หมดสิ้น จนสุดท้าย.......................................แต่พอสุดท้ายในเบื้องปลายแห่งการปฏิบัติ กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง.......อริยมรรคนั้นกลับมาเป็นกิเลสที่ยึดติดผู้ปฏิบัติไว้เสียเอง บุรุษผู้หนึ่งเห็นฝั่งนี้ว่าน่ารังเกียจ เต็มไปด้วยภัยอันตราย มองเห็นอีกฝั่งหนึ่งเป็นที่เกษม ปลอดภัย จึงมุ่งหวังจะข้ามไปยังฝั่งโน้น จึงได้หาหญ้ากิ่งไม้ ใบไม้ต่างๆ มาผูกเป็นแพ และพยายามล่องข้ามแม่น้ำไปด้วยมือและเท้า ครั้นเมื่อถึงฝั่งโน้นด้วยความสวัสดีแล้ว เป็นพราห์มขึ้นบนไป ก็ถีบแพนั้นทิ้ง นี้ฉันใด ผู้ปฏิบัติมองเห็นกายว่าเต็มไปด้วยทุกข์ มองเห็นนิพพานไม่มีทุกข์ จึงมุ่งหวังจะปลอดพ้นจากทุกข์ จึงเพียรศึกษาปริยัติ น้อมนำมาปฏิบัติในอริยมรรค ครั้นเมื่อปฏิบัติไปจนสำเร็จอรหัตตผลแล้ว ก็ไม่ยึดมั่นถือมั่นในอริยมรรค ฉันนั้น "สิ่งที่คิดว่าไม่เป็นสาระ สิ่งนั้นอาจเป็นสาระ สิ่งที่คิดว่าเป็นสาระ สิ่งนั้นอาจไม่เป็นสาระ แต่ทั้งเป็นสาระและไม่สาระ...ล้วนมีสัจธรรม" ขอให้เจริญในธรรม |
เจ้าของ: | yahoo [ 23 พ.ค. 2009, 08:42 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
ศิรัสพล เขียน: ขอตอบเจ้าของกระทู้ ตามความคิดเห็นส่วนตัว ผิดถูกประการใด ขออภัยล่วงหน้าดังนี้ หากเปรียบเทียบว่า... คำว่า "นายพราน"........เป็นชื่อแห่ง "ผู้ปฏิบัติ" คำว่า "วาง" ..............เป็นชื่อแห่ง "การเจริญ" คำว่า "กับดัก" ...........เป็นชื่อแห่ง "อริยมรรค" คำว่า "สัตว์" .............เป็นชื่อแห่ง "กิเลสทั้งมวล" ประโยคข้างต้นจะได้ว่า... นายพรานผู้วางกับดัก..........................ผู้ปฏิบัติเจริญอริยมรรค คิดว่าจะดักสัตว์.................................ด้วยกุศลฉันทะว่าจะกำจัดกิเลสทั้งมวลให้หมดสิ้น จนสุดท้าย.......................................แต่พอสุดท้ายในเบื้องปลายแห่งการปฏิบัติ กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง.......อริยมรรคนั้นกลับมาเป็นกิเลสที่ยึดติดผู้ปฏิบัติไว้เสียเอง บุรุษผู้หนึ่งเห็นฝั่งนี้ว่าน่ารังเกียจ เต็มไปด้วยภัยอันตราย มองเห็นอีกฝั่งหนึ่งเป็นที่เกษม ปลอดภัย จึงมุ่งหวังจะข้ามไปยังฝั่งโน้น จึงได้หาหญ้ากิ่งไม้ ใบไม้ต่างๆ มาผูกเป็นแพ และพยายามล่องข้ามแม่น้ำไปด้วยมือและเท้า ครั้นเมื่อถึงฝั่งโน้นด้วยความสวัสดีแล้ว เป็นพราห์มขึ้นบนไป ก็ถีบแพนั้นทิ้ง นี้ฉันใด ผู้ปฏิบัติมองเห็นกายว่าเต็มไปด้วยทุกข์ มองเห็นนิพพานไม่มีทุกข์ จึงมุ่งหวังจะปลอดพ้นจากทุกข์ จึงเพียรศึกษาปริยัติ น้อมนำมาปฏิบัติในอริยมรรค ครั้นเมื่อปฏิบัติไปจนสำเร็จอรหัตตผลแล้ว ก็ไม่ยึดมั่นถือมั่นในอริยมรรค ฉันนั้น "สิ่งที่คิดว่าไม่เป็นสาระ สิ่งนั้นอาจเป็นสาระ สิ่งที่คิดว่าเป็นสาระ สิ่งนั้นอาจไม่เป็นสาระ แต่ทั้งเป็นสาระและไม่สาระ...ล้วนมีสัจธรรม" อ้างคำพูด: "คนเรียนหนังสือ เดิมทีประสงค์ที่จะแสวงหามรรค แต่นานไปนานไป ก็หลงทางอยู่ในเขาวงกต เดินออกมาไม่พ้น" อ้างคำพูด: "นายพรานผู้วางกับดัก...คิดว่าจะดักสัตว์...จนสุดท้าย...กับดักนั้นกลับมาดักตัวนายพรานเอง..." ดีจังเลยครับ... ได้ความคิดเห็นหลายแง่มุมมากเลย โดยเฉพาะ...เพื่อนผม...ผมชอบมุมมองของเขาครับ เวลาที่เขาพิจารณาสิ่งใด...เขาจะพยายามมองให้ครบทุกมุมมอง... สำนวน "นายพราน....." อันนี้ผมดัดแปลงมาจาก บทกวีครับ...ซึ่งคนเขียนไม่ได้มีความรู้ทางศาสนาใด ๆ สำนวน "คนเรียนหนังสือ..." ผมเพิ่งอ่านเจอเมื่อวานครับ เป็นคำสอนของลัทธิหนึ่ง สำนวน "ผู้ปฏิบัติเจริญอริยมรรค..." เป็นมุมของผู้มีศาสนาพุทธอยู่ในหัวใจครับ... ผู้ที่มีศาสนาพุทธอยู่ในหัวใจ ผมขอให้เจริญในธรรมอย่างแท้จริงครับ |
เจ้าของ: | natdanai [ 24 พ.ค. 2009, 12:58 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
yahoo เขียน: "คนเรียนหนังสือ เดิมทีประสงค์ที่จะแสวงหามรรค แต่นานไปนานไป ก็หลงทางอยู่ในเขาวงกต เดินออกมาไม่พ้น" ใครมี idea ดี ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับสองวาทะนี้ครับ...ลุยเลยครับ คนเราเรียนก็เพื่อที่จะรู้...แต่พอรู้แล้วกลับติดอยู่ในรู้ ไอ้ที่รู้ๆมาก็เลยกลายเป็นไม่รู้...แต่พอหยุดที่จะรู้ ก็ไม่มีอะไรต้องรู้อีก...หมดที่รู้ |
เจ้าของ: | yahoo [ 24 พ.ค. 2009, 19:30 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: นายพราน กับ กับดักของนายพราน |
บัวศกล เขียน: หรือาจหมายถึงหอก ที่พุ่งออกไป แต่เขาบังเอิญรับไว้ได้ และทันทีที่เขารับไว้ได้ ในมือตัวเองก็ไม่มีหอกเสียแล้ว แล้วต่อจากนั้น.......................................... อุตส่าห์ตอบเดามั่วซั่วหว่านแหไปทั่ว คงได้ปลามาสักตัวเล็กๆบ้างแหละหนอ เป็นประโยคที่ทำให้ผมสะดุด...นิดนิ๊ดดดด เพราะท่าน...เล่นตอบฉีกแนวออกมา... ก็เลยอดที่จะอยากถามกลับไม่ได้ ถ้าคนที่พุ่งหอกออกไปเป็นผม แล้วท่านรับไว้ได้ แล้ววว.... |
หน้า 1 จากทั้งหมด 3 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |