วังวน เขียน:
ผมมีปัญหามากเลยครับตอนนี้ ผมเคยชอบคนคนหนึ่งมากๆ เลยคับ แล้วผมก็พยายามคิดว่าขอแค่ให้เค้ามีความสุขเราก็มีความสุข แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นเลยคับกลับกลายว่าเรามานั่งอิจฉาเพื่อนที่ได้อยู่ใกล้คนนั้นแทนอ่ะคับ ทำอย่างไรจึงกำจัดอาการอิจฉานี่ได้อ่ะครับ
ขึ้นว่าความรัก ยังไงๆมันก็มีทุกข์แฝงอยู่ค่ะ ต่อให้เขารักเราและเราก็รักเขา ยังไงๆก็ทุกข์ค่ะ เพราะมันมีหวังไงคะ เรามีความหวังแฝงอยู่ลึกๆ พอไม่ได้ดั่งที่ใจเราหวังเราก็เลยทุกข์ เหมือนที่คุณบอกว่า ขอเพียงให้เขามีความสุขเราก็สุข แต่จริงๆแล้วคุณมีความหวังแฝงอยู่ว่า สักวันเขาอาจจะรักเราเหมือนที่เรารักเขา ทำยังไงก็ได้ที่ทำให้เขามีความสุข แต่มา ณ วันหนึ่งเขากลับมีคนอื่นมาอยู่ข้างๆ แทนที่จะเป็นคุณ คุณก็เลยทุกข์ใจ
คุณถามมาว่า ทำอย่างไรจึงกำจัดอาการอิจฉานี่ได้
เวลาเกิดความคิดในเรื่องนี้ คุณเปลี่ยนอริยาบทสิคะ หาอะไรทำก็ได้ เพื่อให้หักเหจากความคิดที่กำลังเกิดขึ้น ไม่ก็หาใครสักคนที่คุณเห็นว่า ที่พอจะพูดคุยความในใจกับเขาได้ ซึ่งเขาเคยเป็นเหมือนที่คุณกำลังเป็นอยู่ พอคุณได้ระบายๆอะไรๆออกไป เมื่อคุณได้ระบาย คุณจะรู้สึกผ่อนคลายลง เมื่อคุณผ่อนคลายลงได้ คุณจะเริ่มมีสติ สัมปชัญญะมากขึ้น ทำให้คุณคิดได้ และผ่านตรงนั้นไปได้ คุณจะกลับมายืนได้อีกครั้งค่ะ เพียงจะบอกว่าเวลาจะเป็นเครื่องรักษาใจเราค่ะ
แต่ถ้าเป็นผู้ปฏิบัติด้วยกัน จะบอกว่า ทุกอย่างมันมีเหตุปัจจัยให้เป็นไป ขอเพียงเมื่อเกิดความคิด ให้หายใจยาวๆ แล้วดูตามความคิดที่เกิดขึ้น รู้ลงไปในความคิดที่เกิดขึ้นขณะนั้นๆว่า นี่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว มันผ่านไปแล้ว มันคืออดีต เราไปแก้ไขอะไรไม่ได้ แล้วให้เรากลับมาอยู่กับปัจจุบัน หาอะไรทำซะ อย่าจมอยู่กับความคิดนั้นๆให้มันนานเกินไป เสียใจก็ให้รู้ว่าเสียใจ อย่าไปปฏิเสธความจริงว่ากำลังเสียใจ พอคิดทีไรเสียใจทุกที พอเสียใจบ่อยๆเข้ามันจะชินไปเอง มันจะเริ่มจับความรู้สึกได้ทันว่า ที่เสียใจนี่ เสียใจเพราะอะไร เสียใจเพราะไปคิด คิดเรื่องในอดีต แล้วอะไรๆมันก็จะดีขึ้นเองค่ะ
เอาใจช่วยค่ะ ขอให้ผ่านสภาวะนี้ไปได้ด้วยดี
อยากจะให้พร ขออวยพรให้คุณผ่านเหตุการณ์นี้ไปด้วยดีค่ะ เลยวันเกิดไปหรือยังคะ ถ้ายังไม่ถึง ขออวยพรล่วงหน้าค่ะ ถ้าเลยมาแล้ว ถือว่าอวยพรย้อนหลังละกันนะคะ
http://www.imeem.com/minimaru/music/Kuz ... day/?rel=1
