ผมได้มีโอกาสอ่านพระประวัติของโมคคัลลานะตอนเรียนชั้นมัธยมครับ จนตอนนี้ก็ยังคาใจอยู่ว่า การที่ท่านยอมให้พวกอันธพาลทำร้ายร่างกายจนตายอันเกิดจากกรรมเก่าของพระองค์นั้น พวกอันธพาลที่ทำร้ายท่านไปจะไม่ต้องรับกรรมหนักหรอกเหรอครับ บางครั้งผมก็คิดว่า หากเป็นอย่างนั้นจริง ทำไมท่านถึงไม่หนีไป เพื่อไม่ให้คนอื่นมาสร้างกรรมกับท่านอีกซึ่งน่าจะดีกว่า ขอให้ผู้รู้ช่วยให้ความกระจ่างด้วยครับ

คงต้องรับกรรมหนักแน่นอนครับ



เรื่องกรรมเป็นเรื่องที่ไม่มีใครหลีกหนีพ้นได้ ต้องยอมรับโดยจำนน(ท่านทำร้ายพ่อแม่ตนเองมาก่อน)
แม้ท่านจะหนีจากคนกลุ่มนี้ไป บุคคลกลุ่มอื่นก็ต้องมาทำร้ายท่านอีก

มันเป็นวาระที่ท่านต้องชดใช้ครับ...และท่านอาจจะมีกรรมอะไรเกี่ยวพันกับอันธพาลพวกนี้ก็ได้...

ละเอียดอ่อนยิ่งนัก.... ผู้ที่หยั่งรู้ได้ดีที่สุดคือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา....

อย่าไปคิดมากเลยครับ (เรื่องอจินไตร)

เพราะถ้าหนีไปกรรมจะตามไปภพชาติหน้าความเกิดจะมีอีกเลยต้องยอมรับกรรมให้มัน จบๆๆ

แล้วชาวบ้านเอาก้อนหินข้างองคุลิมาร และเอาไม้ตีล่ะ

พระเยซูโดนจับตรึงกางเขน ทรมานจนตาย ก็เหมือนกัน

โจรที่ไปตีพระโมคคัลลานะจนตายนั้นบาปแน่ แต่บาปขนาดไหนขึ้นอยู่กับจิตของเขารู้ว่าคนนี้เป็นพระ
อรหันต์หรือไม่

ชาวบ้านที่เอาก้อนหินข้างองคุลิมาร และเอาไม้ตี เขาบาปน้อยกว่าโจรที่ไปตีพระโมคคัลลานะ เพราะพวกเขาคิดว่า ต้องลงโทษโจรองคุลิมาร

พระเยซูโดนจับตรึงกางเขน ทรมานจนตาย ก่อนตายท่านร้องว่า

" โอ้พระบิดาเจ้า ทรงอภัยให้พวกเขาเถิด พวกเขาไม่รู้ว่าได้ทำอะไรลงไป " แล้วพระองค์ก็สิ้นพระชนม์

บาปกรรมการทำร้ายพระอริยะเจ้าแม้ว่าจะมีมาก แต่ก็ไม่หนักเกินไป เพราะพระอริยะเจ้าท่านให้อภัย และอโหสิกรรมให้

1.พระมหาโมคัลลานะ ท่านได้หลบหนีด้วยฤทธิ์ถึง 2 ครั้ง
แต่ครั้งที่ 3 ท่านพิจารณาว่ากรรมเก่าตามมาทัน ท่านจึงปล่อยให้โจรทุบตี

2.เหตุว่า ทำไมท่านถึงไม่หลบโจรไปอีกเรื่อยๆ โจรจะได้ไม่ต้องทำบาป... แล้วไม่คิดบ้างหรือครับ ว่า ถ้ากรรมเก่ามันตามมาทันจริงๆ แล้วท่านหลบโจรกลุ่มนี้ ไปเจอโจรกลุ่มอื่น หรือ คนอื่นๆ...เป็นเหตุให้โจรกลุ่มอื่น หรือ คนอื่นๆ มันก็กระทำบาปหนักเช่นกัน

3. อย่างที่ คุณ ฌาน ว่าละครับ
กรรมวิบาก (การให้ผลของกรรม) เป็นเรื่อง อจิณไตย มันสลับซับซ้อน... ถ้าจะรู้ทะลุปรุโปร่งตลอดสาย ก็ต้อง พระสัพพัญญุตาญาณของพระพุทธองค์ครับ

พระมหาโมคคัลลานะ
พระอัฏฐิธาตุของท่าน บรรจุอยู่ในเจดีย์หลวง จ.เชียงใหม่ครับ

ครูบาอาจารย์ของผมองค์หนึ่ง ท่านเคยเห็นครับ ว่า ในวันสำคัญทางศาสนา ในตอนกลางคืน บางครั้งจะปรากฏแสงสว่างขนาดเท่าลำตาล พุ่งจากเจดีย์ขึ้นไปบนท้องฟ้าครับ