เราอยากรู้ว่าการเดินจงกรม เป็นการเดินเพื่อทำสมาธิใช่ไหม แล้วต่างกับการนั่งสมาธิอย่างไร
คือเคยไปเดินที่วัดมา พอเดินเสร็จก็ให้นั่งสมาธิต่อเลย ถ้าเราจะเลือกนั่งสมาธิอย่างเดียว
ได้หรือเปล่าคะ เพราะถ้ามาเดินจงกรมที่บ้าน ไม่รู้จะไปเดินตรงไหน เราอ่านโพสต์มา
หลายคนบอกถึงการนั่งสมาธิและเดินกรรมฐาน รบกวนท่านผู้รู้ แนะนำด้วยค่ะ
หรือแนะนำ web ก็ได้ค่ะ อยากรู้ค่ะ ธรรมะขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับพี่...ผมฌาณครับ...ขอตอบเป็นคนแรกนะครับ (เนื่องจากลำปางหนาวมาก)

ความต่างกันก็คือ เดิน กับ นั่ง

ความเหมือนกันก็คือ เป็นอุบายทำให้จิตใจสงบเช่นกัน

ดังนั้นจะกิน นอน เดิน นั่ง ยืน ตีลังกา หรืออยู่ในอริยาบถใดๆ ก็ตาม

ถ้าจิตใจสงบแล้วไซร้....ไม่ต้องมีกระบวนท่า

จอมยุทธไร้เทียมทาน....คือสามารถต่อสู้ไร้กระบวนท่า

ผู้ที่ฝึกจิต ฝึกใจได้ดี ไม่ว่าจะอยู่ท่าไหน กิเลสก็ไม่มาเข้าใกล้ครับผม....

การนั่งสมาธิ กับ การเดินจงกรม สามารถเป็นได้ทั้งสมถะและวิปัสสนา

การนั่งสมาธิ กับ การเดินจงกรม เป็นสมถะคือเป็นสมาธิเฉยๆ ทำให้จิตนิ่งอยู่ในความสงบ
เพราะจิตจดจ่ออยู่ที่คำภาวนา อารมณ์จึงอยู่ที่จุดเดียว

การนั่งสมาธิ กับ การเดินจงกรม เป็นวิปัสสนา คือ จิตตามรู้ เอาสติเข้าไปตามดูตามสังเกต
เข้าไปจดจ่อ เข้าไปใส่ใจ ต่อสภาวะลักษณะที่ปรากฎในขณะนั้น และต่อความแปรปรวนเปลี่ยนแปลง
และความเป็นไปต่างๆ ทั้งการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เสื่อมไป ดับไปของรูปของนาม แล้วแต่จิตจะดูกาย
หรือดูเวทนา (ความรู้สึก) ดูจิต ว่า จิตมีโทสะ ราคะ เศร้าหมอง ฟุ้งซ่าน เราก็จะค่อยๆสะสมข้อมูลต่างๆ
ที่เราสังเกตได้นั้นมากขึ้นเรื่อยๆ

พอเราสะสมข้อมูลต่างๆ ที่เราสังเกตได้นั้นมากขึ้นเรื่อยๆ จิตเราก็จะเป็นสมาธิเพิ่มขึ้น สมถและ
วิปัสสนาจึงเป็นสิ่งที่ควบคู่กันไป ไม่มีสมถะเบื้องต้น ก็จะวิปัสสนาไม่ได้ เมื่อได้ผลสำเร็จจากการ
วิปัสสนาแล้ว สมถะหรือสมาธิก็จะเหนียวแน่นขึ้น

การนั้งสมาธิต่างกับการเดินจงกรมตรงที่อริยาบทในการทำแต่จุดประสงค์ในการปฏิบัตินั้นอยู่ที่ว่าจะฝึกเพื่อสมถะหรือวิปัสสนาคือจะให้จิตสงบหรือเพื่อให้จิตเกิดปัญญาซึ่งจริงแล้วการปฎิบัตินั้นเราสามารถทำได้ในชีวิตประจำวันทุกขณะไม่ว่ายืนเดินนั่งนอนเพียงแต่ตามรู้กายรู้ใจอยู่เนืองๆจนเกิดปัญญารู้ความจริงของกายกับใจว่ามันไม่เทียงเป็นทุกข์และไม่ใช่ตัวเราอย่างแท้จริงเมื่อนั้นจิตจะปล่อยวางความยึดถือกายและใจลงได้ก็จะพ้นจากความทุกข์ทั้งปวงลงได้
ลองศึกษาการดูกายดูจิตจากเวปนี้ดูนะคะ
http://www.wimutti.net/pramote/#preach
แล้วจะเห็นว่าจริงแล้วการปฏิบัติธรรมไม่ใช่เรื่องยากเลยคะ
ขออนุโมทนาบุญในการปฏิบัติและเจริญในธรรมยิ่งขึ้นไปนะคะ

ขอบคุณท่านผู้แนะนำนะคะ ฝึกนั่งประมาณเดือนแล้วค่ะ ยังไม่ค่อยนิ่งเท่าไหร่
แล้วถ้าไปถึงไหนแล้ว จะโพสต์มาบอกนะคะ

ขอบคุณ k.puy นะคะ ที่เข้าใจ ท้อมากๆ เลยค่ะ รู้สึกว่าทำบุญ
ปฏิบัติทางนี้ทำไม มันยากจัง...คนอื่นทำไมทำได้ แต่เราทำไม่ได้ แต่มีคนให้กำลังใจ
มากมากยังไงก็สู้ตายค่ะ

ตอบ.....
ใช่ขอรับ การเดินจงกรมนั้น มีไว้สำหรับการผ่อนคลายอิริยาบท เพราะนั่งมาก เส้นยึด ต้องเดินไปเดินมาบ้างเพื่อให้เกิดความเคยชิน เพราะมนุษย์ ต้องมีการเคลื่อนที่ เป็นธรรมดา
จะนั่งสมาธิอย่างเดียวก็ได้ เพราะสบายกว่าการเดิน
แต่การเดินสมาธิ (เดินจงกรม) เป็นการออกกำลังไปในตัว อีกทั้งยังฝึกให้มีสมาธิ แม้กำลังเคลื่อนย้าย
เดินจงกรมที่บ้าน เดินที่ไหนก็ได้ขอรับ ขอเพียงมีที่ให้เดิน ก็เดินได้ทั้งนั้นแหละ อย่าเลือก อย่ามีปัญหา แคบแค่ไหนก็ทำได้ ถ้าจะทำ ขอรับ

ขอบคุณ K.Buddha ค่ะเป็นการออกกำลังกายไปในตัวนะคะ

ต้องขอโมทนาบุญ กับทุกท่านที่ให้คำแน่ะนำ กับการนั่งสมาธิกับการเดินจงกรม

คุณ o.wan ศึกษาจงกรมตามลิงค์ดูครับ

http://www.free-webboard.com/view.php?u ... d=4&topic=เดินจงกรม

http://www.free-webboard.com/view.php?u ... d=5&topic=ว่าด้วย การปรับอินทรีย์

การเดินจงกรมมีประโยชน์มากเลยนะ เป็นต้นว่า

มีโรคภัยน้อย
ย่อยอาหารได้ง่าย เพราะลำไส้ทำงานปกติ
ทนต่อเดินทางไกลๆ ได้ดี
สมาธิจากการเดินตั้งอยู่ได้นาน

การเดินจงกรม และนั่งสมาธิ ควบคู่กันด้วย ทำให้การปฏิบัติสมาธิเกิดผลงานอย่างแท้จริง
และเป็นการสะสมหน่วยกิตให้กับจิตเราด้วย ดังนั้นจึงต้องเดินจงกลม 30 นาที และนั่งอีก 30 นาทีด้วย
จริงๆ การเดินไม่ต้องอาศัยพื้นที่มาก แค่มีระยะราว ๆ สัก 5-7 ก้าว ก็เดินได้แล้วครับ

จะนั่งอย่างเดียวก็ได้ แต่ถ้าเดินด้วยนั่งด้วยจิตใจเราจะมีสมาธิมั่งคงและแนบแน่นกว่ากันเยอะ ลองเปรียบเทียบกันดูสิครับ

สาธุค่ะคุณ K.Buddha และคุณอินทรีย5 ชี้แจงได้สมควรดีแท้ๆ ค่ะ

เป็นกำลังใจในการปฏิบัตินะคะ คุณ o.wan

จะพยายามปฎิบัติให้ถูกต้องค่ะ ธรรมะขอบคุณค่ะ